Μήνυμα στο 2ο συνέδριο της ΚΟΕ (6.2006)

ΜΗΝΥΜΑ ΣΤΟ 2ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΚΟΕ

                                                 Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΑΡΙΣΤΕΡΑ,  Ιούνιος 2006

Αγαπητές συντρόφισσες και σύντροφοι,

Παρακολουθώ με πολύ ενδιαφέρον την πορεία προς το 2^ο Συνέδριο σας, σε μια δύσκολη εποχή. Δύσκολη για τους εργαζόμενους και τους νέους ανθρώπους σ’  όλο τον κόσμο, κι ιδιαίτερα για τους λαούς που βρέθηκαν στη δίνη των πολεμικών σχεδίων του  ιμπεριαλισμού. Το διεθνοποιημένο κεφάλαιο έχει επιτύχει σε μεγάλο βαθμό  τις σε βάρος τους αναδιαρθρώσεις στις οποίες στόχευσε από τη δεκαετία του ’80. Και σήμερα, προκειμένου να θωρακίσει τις «μεταρρυθμίσεις» του, επιχειρεί μέσω της εγκατάστασης ενός γιγαντιαίου συστήματος παρακολούθησης και προληπτικής καταστολής, να μετατρέψει τον πλανήτη σε  ένα είδος ανοιχτής φυλακής. Οι ρωγμές στην ιδεολογική αλαζονεία του, που προκλήθηκαν κυρίως από τον εγκλωβισμό ΗΠΑ και «Συμμαχίας των προθύμων» στο τέλμα του Ιράκ και από τη δράση των κινημάτων  ενάντια σε πτυχές των παγκοσμιοποιημένων δραστηριοτήτων του, δεν πρέπει να μας κρύβουν την αναντιστοιχία μεταξύ στόχων και έντασης της επίθεσης του και των κινητοποιήσεων του εργατικού και των άλλων κινημάτων. Αλλά και την πραγματικότητα της συνεχιζόμενης βαθιάς κρίσης της αριστεράς στο πεδίο της  θεωρίας και της πολιτικής.  

Μια πορεία αγωνιστικής ενότητας όλων των δυνάμεων της ριζοσπαστικής αριστεράς στην Ελλάδα ενάντια στη νεοφιλελεύθερη αναδιάρθρωση, με στόχο την οικοδόμηση του ευρύτερου δυνατού πολιτικού και κοινωνικού μετώπου των εργαζόμενων, αντρών και γυναικών, και της νεολαίας για την ανακοπή της και τη δρομολόγηση μια άλλης πορείας της κοινωνίας και της χώρας σ΄ ένα ριζικά διαφορετικό διεθνές περιβάλλον, αποτελεί ανάγκη, αν και, δυστυχώς, όχι ακόμα ευρύτερη συνείδηση ή θέληση. 

Η ΚΟΕ, όπως προβάλλει μέσα από τις μέχρι τώρα διαδικασίες για το συνέδριο της, με τη δράση της και με το διάλογο που επιχειρεί ν΄ ανοίξει όχι μόνο μέσα στις γραμμές της αλλά και με τον υπόλοιπο πολύμορφο κόσμο της αριστεράς, φαίνεται να είναι δρομολογημένη στην υπηρεσία αυτής της αναγκαίας κατεύθυνσης. Γι΄ αυτό και, πέρα από τις καθιερωμένες  ευχές για επιτυχία στις εργασίες του συνεδρίου σας, θα ήθελα να σας εκφράσω την ειλικρινή και ουσιαστική προσωπική μου συμπαράσταση στις συζητήσεις που θα κορυφωθούν το επόμενο διήμερο και στις δράσεις σας που θ΄ απορρέουν απ’  αυτές.