Στην τελική ευθεία της προεκλογικής μάχης (9.2007)

ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΕΥΘΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗΣ ΜΑΧΗΣ

                                           

                                                                           της Νάντιας  Βαλαβάνη

 Υποψήφιας βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ν.Ηρακλείου

Ζούμε μια περίεργη προεκλογική περίοδο. Η κυβέρνηση, επιδιώκοντας να επανεκλεγεί πάσει  θυσία, κήρυξε την έναρξη της ενώ καιγόταν η Πεντέλη. Και ακολούθησε η καταστροφή.  

Η εξαφάνιση ενός μεγάλου όγκου δασών κρίσιμου για το κλίμα και τη ζωή όλων στην νοτιοανατολική Μεσόγειο, οι χιλιάδες άνθρωποι που έχασαν τα πάντα, αρκετοί απ’  αυτούς και αγαπημένα πρόσωπα, οι γενικότερες συνέπειες για την οικονομία από την εξάλειψη σημαντικού τμήματος της φυτικής και ζωϊκής παραγωγής της χώρας μας, η προοπτική ερήμωσης ενός ζωντανού κομματιού της υπαίθρου με τους αγρότες να πυκνώνουν τις τάξεις των ανέργων των πόλεων, θα ήταν κάτι παραπάνω από αρκετό για να αντιμετωπίζουμε αυτή την προεκλογική περίοδο με μεγάλη περίσκεψη. 

Είναι η πρώτη φορά, όμως, στο μεταπολιτευτικό πολιτικό σκηνικό που μπαίνουμε στην τελική ευθεία μιας εκλογικής μάχης με συνανθρώπους μας να βρίσκονται στα όρια της εξαθλίωσης και ταυτόχρονα να γίνονται αντικείμενο μιας γιγάντιας κυβερνητικής επιχείρησης εξαγοράς ψήφων με τριχίλιαρα κι εξαγγελίες.

Τυχόν εφαρμογή αυτών των εξαγγελιών, που απαιτούν από το κράτος ένα ρόλο που έχει εγκαταλείψει από χρόνια, θ’ απαιτούσε εγκατάλειψη των κυρίαρχων νεοφιλελεύθερων  πολιτικών, της πολιτικής του λεγόμενου «λιγότερου κράτους» - λιγότερου για τους πολλούς, όχι για τους λίγους. Αν επρόκειτο βεβαίως να εφαρμοστούν, αν όλα δεν είχαν ημερομηνία λήξης την 16^η  Σεπτεμβρίου.

            Η εκμετάλλευση της λαϊκής δυστυχίας και η χειραγώγηση δεν εφευρέθηκαν βέβαια στις μέρες μας. Στις 17 Σεπτεμβρίου, όμως, όταν σβήσουν οι προεκλογικοί προβολείς και μαζί τους τα λόγια τα παχιά και τα μεγάλα, δε θα έχουμε ν’  αντιμετωπίσουμε απλώς μια πορεία προς τα ίδια αδιέξοδα στα οποία είχαμε οδηγηθεί πριν το ολοκαύτωμα.

Στο φόντο θα παραμείνουν, φυσικά, ανοιχτές πληγές τα γνωστά θέματα: Η ακρίβεια, το ασφαλιστικό, η ανεργία, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας. Και μαζί τους ο ορατός κίνδυνος τ’ αγροτικά προϊόντα της Κρήτης να τα βλέπουμε μόνο στο μουσείο, την αναφορά στους αγρότες της να τη συναντούμε μόνο στα βιβλία ιστορίας.

Πάνω στα βαριά τραύματα της Πελοποννήσου και της Εύβοιας, όμως, από τις 17 του Σεπτέμβρη οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι γυναίκες και η νέα γενιά θα κληθούν να πληρώσουν ένα πολύ βαρύ τίμημα. Η επόμενη περίοδος θα είναι εξαιρετικά δύσκολη. 

Οι πολιτικές του δικομματισμού, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, δοκιμάστηκαν σε ευκολότερες από τις σημερινές συνθήκες και μας οδήγησαν στη σημερινή καταστροφική κατάσταση. Το συμπέρασμα απ’ ολόκληρη αυτή την περίοδο οδηγεί τελικά στο παλιό σύνθημα των αγώνων της νιότης μας, που ακούστηκε ξανά στους αγώνες της νεολαίας και του εκπαιδευτικού κινήματος των δύο τελευταίων χρόνων, «ο μόνος δρόμος είναι η αντίσταση και η πάλη».

Σήμερα είναι πιο εύκολο να καταλάβουν οι άνθρωποι του νομού τι θα προσθέσει στις δύσκολες μέρες που μας περιμένουν η ύπαρξη μιας συνολικά ισχυρότερης κοινοβουλευτικής παρουσίας της ριζοσπαστικής αριστεράς, αλλά κι  η παρουσία ενός εκπροσώπου της που να είναι και εκπρόσωπος του λαού του Νομού Ηράκλειου.

Η ενίσχυση, και μ’  αυτό τον τρόπο, της ενότητας δράσης της ριζοσπαστικής αριστεράς, μπορεί να δώσει φτερά σε μια στάση αντίστασης κι αποτελεί πραγματική απαίτηση των καιρών μας.

Για όλους αυτούς τους λόγους ενδιαφέρει ζωηρά τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τις γυναίκες, τη νέα γενιά του νομού μας η ενίσχυση στις εκλογές της 16^ης Σεπτεμβρίου της πιο προωθημένης μέχρι σήμερα μορφής αριστερού συνασπισμού: Toυ ΣΥΡΙΖΑ,  με τη σημερινή του σύνθεση και με τις προγραμματικές διακηρύξεις του και με τον τρόπο λειτουργίας του, και προπαντός με τον όρο ότι ως συνασπισμός θα παραμείνει ανοιχτός σε κάθε δύναμη, μικρότερη ή μεγαλύτερη, στο χώρο της αριστεράς. 

Πριν απ’  όλα υποσχόμαστε όμως ότι θα μείνουμε ανοιχτοί στις αγωνίες, στις ελπίδες και στις προσδοκίες των εργαζόμενων, των αγροτών, των γυναικών, των νέων ανθρώπων. Η εκλογική  ενίσχυση της αριστεράς θα συμβάλει ώστε οι αγώνες  για ριζικές προοδευτικές αλλαγές ν΄ αποχτήσουν πρόσθετη δύναμη και προοπτική!

           

 ------------------------------------------                                                      

                                   

Η Νάντια Βαλαβάνη γεννήθηκε στο Ηράκλειο το 1954.

Είναι συγγραφέας και οικονομολόγος, πτυχιούχος του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και υπ. Διδάκτορας στο Τμήμα ΕΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Εργάστηκε ως δημοσιογράφος, μεταφράστρια και σε ασφαλιστική εταιρεία, ενώ από το 1996 μέχρι το 2005 ήταν διευθύντρια ξενοδοχείου στην Κρήτη (Σταλίδα). 

Είναι παντρεμένη με τον δικηγόρο Δήμο Τσακνιά και έχουν  ένα γιο  και μια κόρη.

Πρωτοετής φοιτήτρια, συνελήφθη το 1974 μαζί με άλλα στελέχη  του ΚΚΕ και της ΚΝΕ και μετά από 5μηνη ανάκριση στη Γενική Ασφάλεια Αθηνών, παραπέμφθηκε στο Έκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών κατηγορούμενη κυρίως για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Αφέθηκε ελεύθερη από τις Φυλακές Κορυδαλλού με την πτώση της δικτατορίας, τον Ιούλιο του 1974.

Συμμετείχε σε όλους τους μεταπολιτευτικούς κοινωνικούς και δημοκρατικούς αγώνες.

Αποχώρησε από το ΚΚΕ το 1989 διαφωνώντας με τη συμμετοχή στην κυβέρνηση Τζανετάκη. Έκτοτε παραμένει ανένταχτη στο χώρο της ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Ένα μυθιστόρημα, δύο ατομικές ποιητικές συλλογές, διηγήματα, δοκίμια (ιδιαίτερα για το έργο του Μπέρτολτ Μπρεχτ) και μεταφράσεις της έχουν κυκλοφορήσει από τους εκδοτικούς οίκους Κάλβος, Καστανιώτης, Σύγχρονη Εποχή, Δελφίνι, Λιβάνης, Στάχυ, Οδηγητής, Πολύτροπο και στην Ανθολογία κρητικής ποίησης 1950-2007.

΄Αρθρα της έχουν δημοσιευθεί  στις εφημερίδες ΤΑ ΝΕΑ,  ΕΘΝΟΣ,  Η ΕΠΟΧΗ,  Η ΑΥΓΗ, ΠΑΤΡΙΣ κ.α. 

Είναι μέλος του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, του Συλλόγου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων της Αντίστασης 1967-1974, της Διεθνούς Αμνηστίας και της Διεθνούς Ένωσης για τον Μπρεχτ.