Για ν' αναγεννηθεί η ελπίδα!

ΑΥΓΗ της Κυριακής 29/04/2012

 
Τα «πειραματόζωα» στο εργαστήρι κοινωνικής μηχανικής που έστησε η τρόικα στην Ελλάδα χάρη στην προθυμία των κυβερνητικών κομμάτων του δικομματισμού κι ενός συγγενικού αστερισμού μικρότερων κομμάτων, σηκώνουν κεφάλι

Ας χαιρόμαστε χωρίς ν' απορούμε για τον αέρα απελευθέρωσης χιλιάδων ανθρώπων απ΄ τα δεσμά των πελατειακών σχέσεων τούτες τις μέρες άνοιξης του 2012. Η τάση, άνθρωποι άμαθοι από πολιτική πάλη να επιχειρούν να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους προσεγγίζοντας την Αριστερά ως ρεύμα, απηχεί βαθύτερες διεργασίες στην ελληνική κοινωνία: Όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι και ιδιαίτερα νέοι άνθρωποι, απ' αυτούς με τις συλλογές πτυχίων και χωρίς προοπτική δουλειάς για τα καλύτερα χρόνια της ζωής τους, αντιλαμβάνονται πλέον την προοπτική ζωής στη «φυλακή» που έχτισε γύρω μας το νομοθετικό πλαίσιο των Μνημονίων, του Μεσοπρόθεσμου και των δανειακών συμβάσεων στις πραγματικές διαστάσεις της - ως κοινωνικό ολοκαύτωμα.

Σήμερα τα διλήμματα και οι εκλογικοί εκβιασμοί δεν περνάνε τόσο εύκολα. Τα «πειραματόζωα» στο εργαστήρι κοινωνικής μηχανικής που έστησε η τρόικα στην Ελλάδα χάρη στην προθυμία των κυβερνητικών κομμάτων του δικομματισμού κι ενός συγγενικού αστερισμού μικρότερων κομμάτων, σηκώνουν κεφάλι. Λειτουργώντας με τέτοιο «ανοιχτό» τρόπο, το πολιτικό σύστημα έχασε την ουσιαστική νομιμοποίηση του στα μάτια του λαού σε πρωτοφανή, για τα μεταπολιτευτικά δεδομένα, έκταση. Να χάσει και την τυπική! Σ' αυτές τις «περίεργες» εκλογές οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα και ιδιαίτερα η νέα γενιά έχουν για πρώτη φορά σε τέτοια έκταση την ευκαιρία να εκφράσουν την αντίστασή τους και εκλογικά.

Αυτή η προοπτική θα γινόταν πιο εύκολα κατανοητή, αν είχε προχωρήσει πιο ουσιαστικά η κοινή δράση και η συμπαράταξη των δυνάμεων της Αριστεράς. Αυτή που τα τελευταία δύο χρόνια, άτσαλα και χωρίς σχέδιο, χτίζεται με πρωτοβουλίες διάλογου κι αγώνων που παίρνουν άνθρωποι απ' όλους τους χώρους της στην κοινωνική και πολιτική της βάση.

Σήμερα οι ευθύνες της Αριστεράς είναι ιστορικών διαστάσεων. Μόνο ένα ευρύτατο μέτωπο κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων με τη συμπαραταγμένη Αριστερά στο επίκεντρο του, μπορεί να δημιουργήσει ένα νέο πολιτικό και κοινωνικό συνασπισμό ικανό να αμφισβητήσει πρακτικά την υπάρχουσα κατάσταση. Και να δώσει την κρίσιμη ώθηση που χρειάζεται για ένα λαϊκό κίνημα και για μια κυβέρνηση που να μπορούν να οδηγήσουν στην ανατροπή της επικυριαρχίας της τρόικας - ανοίγοντας τον δρόμο για την ανασυγκρότηση και ριζική αλλαγή της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τα σημαντικά προβλήματα του, ενσαρκώνει στη μικροκλίμακα του την πραγματική δυνατότητα, σε μια συνάντηση ρευμάτων διαφορετικών ιστορικών καταβολών και αντιλήψεων για το μέλλον, να υλοποιηθεί μια τέτοια συμπαράταξη στο έδαφος των πιεστικών κοινωνικών αναγκών.

Στο φόντο της εκλογικής ενίσχυσης όλων των κομμάτων κι οργανώσεων της Αριστεράς, κοινοβουλευτικών κι εξωκοινοβουλευτικών, με μια κριτική ψήφο απαίτησης μετεκλογικής κοινής δράσης και συμπαράταξης, η αποφασιστική υπερψήφιση του ΣΥΡΙΖΑ θα δώσει φτερά στην ιδέα της ενότητας στο πλαίσιο του ευρύτερου δυνατού λαϊκού μετώπου. Για να πάρει ανάσα η εργαζόμενη πλειοψηφία της κοινωνίας, για αλλαγή της δρομολογημένης πορείας ικανή να αναγεννήσει την ελπίδα.

Η Νάντια Βαλαβάνη είναι συγγραφέας και οικονομολόγος, υποψήφια στη Β' Αθήνας με τον ΣΥΡΙΖΑ