«ΑΦΕΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΜΑΣ ΚΑΘΗΚΟΝ, ΝΑ ΕΠΙΔΙΩΞΟΥΜΕ ΤΗ ΜΕΤΕΚΛΟΓΙΚΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΩΝ ΣΤΟΧΩΝ ΜΑΣ…»

Για μια συνέντευξη του Όσκαρ Λαφοντεν

Δημοσιεύτηκε στην ΑΥΓΗ της Κυριακής, 07.03.2010

Το Σάββατο, 13.02.2010 στην ημερήσια εφημερίδα της γερμανικής αριστεράς Νόιες Ντόιτσλαντ δημοσιεύτηκε μια συνέντευξη-ποταμός της σύνταξης της με τον Πρόεδρο του κόμματος Die Linke (D.L.) Όσκαρ Λαφοντέν: Οι απαντήσεις του ήταν κατά κανόνα πολύ σύντομες, του υποβλήθηκαν όμως 25 ερωτήματα!

Τι προηγήθηκε

Το ενδιαφέρον, βέβαια, είναι δικαιολογημένο. Πρόκειται για την πρώτη συνέντευξη του Λαφοντέν από τις γερμανικές εκλογές. Την πολύμηνη σιωπή του έσπασε μια φορά πριν, στις 19.01.2010, με μια μνημειώδη ομιλία σε γιορτή για την Πρωτοχρονιά της Κ.Ο. του D.L. στο κρατίδιο Ζάαρ, της οποίας είναι επικεφαλής. Για να ακολουθήσει λίγες μέρες αργότερα η ανακοίνωση του ότι «για λόγους υγείας» δε θα θέσει ξανά υποψηφιότητα για `Πρόεδρος του κόμματος μετά το συνέδριο του Μαίου και παραιτείται άμεσα από Ομοσπονδιακός βουλευτής.

Είχε προηγηθεί η, με βαθιά απογοήτευση, αποδοχή από μέρους του Γραμματέως του κόμματος Ντίτμαρ Μπαρτς της πρόσκλησης του Προέδρου της Ομοσπονδιακής Κ.Ο. Γκίζι να μην είναι ξανά υποψήφιος το Μάιο, επειδή επέδειξε «έλλειψη αλληλεγγύης» στον Πρόεδρο του Κόμματος. Ο Γκίζι αναφερόταν στην κατ’ ευφημισμό αποκαλούμενη «διαμάχη για τα πρόσωπα», μια καμπάνια που είχε ενορχηστρώσει ο Μπαρτς στη διάρκεια της αρρώστιας του Λαφοντέν με δηλώσεις και «διαρροές» στα μέσα με «καταγγελίες» για θέματα από τις πολιτικές προθέσεις μέχρι την ερωτική ζωή του Προέδρου του D.L.

Η καμπάνια αυτή «έδεσε» με ανάλογη εκστρατεία των μέσων και πριν απ’ όλα του Σπίγκελ. (Είναι προφανές πόσο ζωτικός είναι για τους σοσιαλδημοκράτες, που στις τελευταίες εκλογές έχασαν τις μισές τους δυνάμεις, ένας πολιτικός εκμηδενισμός του Λαφοντέν. Στη δική του καθοδήγηση του εκλογικού αγώνα χρεώνουν πριν απ’ όλα την εμφάνιση του D.L. για πρώτη φορά στη Βουλή 6 «δυτικογερμανικών» κρατιδίων.) Το D.L. βυθίστηκε σε πολύμηνη κρίση, που δεν έχει τερματιστεί. Στα γεγονότα αυτής της περιόδου αναφέρεται το άρθρο μου «Ποιος φοβάται τον Όσκαρ Λαφοντέν;» (Αυγή της Κυριακής, 31.01.2010)

Οι ερωτήσεις

Στη συνέντευξη οι ερωτήσεις είναι συχνά πιεστικές, επιχειρώντας ν΄ αναδείξουν αντιφάσεις ανάμεσα στις σημερινές απόψεις και στάση του Λαφοντέν και στο 49χρονο σοσιαλδημοκρατικό παρελθόν του π.χ. «Τι σας κάνει να είσαστε πολύ λιγότερο ανεκτικός απέναντι στο συνασπισμό [Σοσιαλδημοκρατών-D.L.] στο Βερολίνο και το Βραδεμβούργο… απ’  ότι απέναντι στις κυβερνήσεις στο Ζάαρ, στις οποίες ήσασταν Πρωθυπουργός από το 1985 μέχρι το 1998;»

Οι ερωτήσεις αναφέρονται κυρίως σε τέσσερα θέματα: Στις τάσεις της κυβερνητικής πολιτικής στη Γερμανία και τη διάταξη των κομμάτων σήμερα. Στη μετεκλογική κατάσταση  του D.L. και τη «διαμάχη για τα πρόσωπα». Στο ζήτημα της συμμετοχής του D.L. σε κυβερνήσεις συνασπισμού των κρατιδίων. Και σε προγραμματικά ζητήματα, κάποια απ’ τα οποία αποτελούν ανοικτά θέματα για το συνέδριο του Μαίου.

Ο περιορισμένος χώρος μας επιτρέπει μόνο μια ενδεικτική αναφορά σ΄ αυτό και στο επόμενο φύλλο.

     Για την πολιτική κατάσταση και τα κόμματα στη Γερμανία

Για τις κυβερνητικές προθέσεις: «Θέλουν να στείλουν περισσότερους στρατιώτες στο Αφγανιστάν… Η αναδιανομή απ’  τα κάτω προς τα πάνω θα συνεχιστεί. Οι πλούσιοι ελαφρύνονται φορολογικά. Ο μαυρο-κίτρινος συνασπισμός θα κάνει τα πάντα ώστε το κόμμα της αποχής να συνεχίσει ν΄ αυξάνεται…»

Σ’ ερώτηση που υπαινίσσεται ότι η ύπαρξη δεξιού κυβερνητικού συνασπισμού ανοίγει δυνατότητες σύγκλισης της αντιπολίτευσης σε ομοσπονδιακό επίπεδο (άποψη του Μπαρτς, που θεωρεί ότι σήμερα οι φορείς του νεοφιλελευθερισμού βρίσκονται αποκλειστικά στην κυβέρνηση), ο Λαφοντέν απαντά: «Παρατηρούμε από χρόνια ότι οι Χριστιανοδημοκράτες, οι Φιλελεύθεροι, οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Πράσινοι έχουν υιοθετήσει τα βασικά νεοφιλελεύθερα δόγματα. Όλοι υποστήριξαν την Ατζέντα 2010, τη νομοθεσία Χαρτς IV και τον πόλεμο στο Αφγανιστάν. Ως προς αυτά οι διαφορές τους δεν είναι ιδιαίτερα διακριτές.»

Σχετικά με τη διάταξη των κομμάτων με αφορμή τη σημαντικότερη εκλογική μάχη, αυτή του Μαίου στο μεγαλύτερο ομοσπονδιακό κρατίδιο, τη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία [Β.Ρ-Β]:

«Στη Β.Ρ-Β ο αρχηγός του ΣΔΚΓ Γκάμπριελ συνεχίζει τη γελοία στρατηγική για «ξερίζωμα» του D.L. βάζοντας σε κίνδυνο μια κυβερνητική αλλαγή στο κρατίδιο. Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα δεν έχει ουσιαστικά μέχρι σήμερα διαχωριστεί από την Ατζέντα 2010 και τη Χαρτς IV. Οι Πράσινοι πορεύονται προς το αστικό στρατόπεδο. Στη Β.Ρ-Β επιδιώκουν ολοφάνερα συνασπισμό με τους Χριστιανοδημοκράτες. Κάθε ψήφος για τους πράσινους εκεί γίνεται ψήφος υπέρ ενός μαυρο-πράσινου συνασπισμού. Μόνο αν οι Πράσινοι παραμείνουν αδύναμοι στη Βουλή της Β.Ρ-Β  και το D.L. μπει στη Βουλή, υπάρχει ελπίδα πραγματικής κυβερνητικής αλλαγής στο κρατίδιο.»

           Σχετικά με τις διαμάχες για τα πρόσωπα

Ο Λαφοντέν απαντά για πρώτη φορά σε ερωτήσεις για τις «διαμάχες για τα πρόσωπα», στις οποίες μέχρι τη συνέντευξη δεν είχε κάνει  οποιαδήποτε αναφορά: «Σίγουρα [η κατάσταση στο D.L. σήμερα] δεν είναι η καλύτερη δυνατή. Θα πρέπει να μάθουμε να τηρούμε τους κανόνες…

»Κανόνας 1: O Γραμματέας του κόμματος θα πρέπει να στηρίζει τις οργανώσεις του κόμματος που έχουν μπροστά τους σοβαρές εκλογικές μάχες. Ο Ντίτμαρ Μπαρτς ενημέρωσε τη Μπιλντ ότι αντιτίθεται σε τυχόν συμμετοχή του D.L. στην κυβέρνηση της Β.Ρ-Β, επειδή από τους εκεί συντρόφους λείπει ο πραγματισμός. Και στο Σπίγκελ εξήγησε ότι κάποιες από τις ιδέες του D.L. εκεί είναι εξωπραγματικές. Αυτό είναι ασυμβίβαστο με τα καθήκοντα του.

»Κανόνας 2: O Γραμματέας του κόμματος δεν επιτρέπεται να τροφοδοτεί την δημοσιογραφία «καμπάνιας» [σ.σ.: όρος που χρησιμοποιείται για τις «εκστρατείες» των μέσων ενάντια στην Αριστερά και την όποια αριστερή πολιτική] που στρέφεται ενάντια στο κόμμα. Πριν απ’  όλα δεν επιτρέπεται να δημοσιοποιεί τις εσωτερικές συζητήσεις της στενής ηγεσίας του…

»Κανόνας 3: Ο Γραμματέας του κόμματος δεν επιτρέπεται να τη φέρνει πισώπλατα στον Πρόεδρο του Κόμματος. Το Νοέμβριο το Σπίγκελ με κατηγόρησε για “εκλογική απάτη” επειδή δεν ανέλαβα Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Κ.Ο. [σ.σ.: μετά από δήλωση του Μπαρτς ότι ήδη από το Γενάρη ο Λαφοντέν είχε ενημερώσει σε εσωτερικές συζητήσεις τη «στενή ηγεσία» ότι δε θα συνέχιζε μετεκλογικά ως πρόεδρος της Κ.Ο., όμως τέθηκε επικεφαλής της Λίστας των υποψήφιων βουλευτών]. Για να προλάβω παραπέρα κατηγορίες και υποψίες αναγκάστηκα να δημοσιοποιήσω ότι είμαι καρκινοπαθής. Την ίδια μέρα ο Μπαρτς συσχέτισε στην Οστζέετσάιτουνγκ την απόσυρση μου από την Προεδρία της Κ.Ο. με την αρρώστια μου. Όπως σωστά ενημέρωσαν τα μέσα, στην τελευταία συνεδρίαση του Προεδρείου του κόμματος χαρακτήρισα αυτή τη συσχέτιση «ευτελή»…

»Άλλος ένας κανόνας συμπληρωματικά: Οι αποφάσεις του Προεδρείου θα πρέπει να εφαρμόζονται απ’  όλους τους συμμέτοχους, αφού θα έχει προηγηθεί κριτική στο κόμμα και σε πρόσωπα εσωτερικά στα επιτελικά όργανα που υπάρχουν γι΄ αυτό. Οι συζητήσεις για θέσεις διεξάγονται δημόσια, πλουραλιστικά και δημοκρατικά. [Όποιος συμπεριφέρεται διαφορετικά]... στις συνεντεύξεις του… θυσιάζει τα συμφέροντα του κόμματος στο βωμό της δικής του ιδιοτέλειας.»

Σε ερώτηση τι κρύβεται πίσω απ’  τις «διαμάχες για τα πρόσωπα» -  «σύγκρουση Ανατολικής-Δυτικής Γερμανίας;  διαπάλη τάσεων; διαφορετικές απόψεις για κυβερνητικές επιλογές;»: «Κάτι από καθένα απ’  αυτά. Ωστόσο δεν υπάρχει κάποια πραγματικά βαθιά σύγκρουση στο κόμμα για τα πολιτικά μας περιεχόμενα και για την εκτυλισσόμενη στρατηγική μας… Μετά τη μεγάλη εκλογική του επιτυχία το D.L. δεν έχει κάνει βήμα μπροστά. Χάρη στις διαμάχες για τα πρόσωπα αφέθηκε στην άκρη το ουσιαστικό μας καθήκον, να συγκεντρωθούμε στους προεκλογικούς μας στόχους και να επιδιώξουμε τη μετεκλογική τους επιτυχία.»