«ΟΧΙ ΣΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΙΚΩΝ ΑΓΟΡΩΝ!” : ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΟΙΚΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ DIE LINKE ΣΤΗ ΦΡΑΝΚΦΟΥΡΤΗ, 18.11.2011

Την Παρασκευή, 18.11.2011 μίλησε, δυστυχώς αποκλειστικά προφορικά και με την Ελλάδα στο επίκεντρο των αναφορών του, ο ‘Οσκαρ Λαφοντέν σε μια εξαιρετικά μαχητική ανοιχτή πολιτική συγκέντρωση 2.000 ανθρώπων, οργανωμένη από το DIE LINKE του Κρατιδίου της Έσσης στην Πλατεία της (παλιάς) Όπερας – που βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο του λεγόμενου «Τετράγωνου των Τραπεζών» με τους ουρανοξύστες της Deutsche Bank, της Kommerz Bank και των υπόλοιπων μεγάλων τραπεζών, καθώς και του Χρηματιστήριου της Φρανκφούρτης, αλλά και της ΕΚΤ: Εδώ χτυπά η οικονομική καρδιά του καπιταλισμού στην Ευρώπη, από δω «επέστρεψε» στην Ελλάδα και ο Λουκάς Παπαδήμος.

Η ατμόσφαιρα ήταν σουρεαλιστική, καθώς την ίδια ώρα στην Όπερα, σε απόσταση 20 μέτρων από τις τελευταίες σειρές των συγκεντρωμένων ανθρώπων, κατέφθαναν κάθε λίγο λιμουζίνες, που αποβίβαζαν στην είσοδο της Όπερας κυρίες με μακριές τουαλέτες και γούνες και μαυροκοστουμάτους κυρίους, οι οποίοι ανέβαιναν τα σκαλιά συνοδευόμενοι κάθε φορά από τα γιούχα του πλήθους: Ήταν το επίσημο δείπνο της «Ένωσης Ευρωπαίων Τραπεζιτών» με οικοδεσπότες τον Πρόεδρο της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι και τον Πρόεδρο της Deutsche Bank Άκερμαν. Ένα μεγάλο πανώ στην είσοδο της Όπερας ανάγγελλε ως εξής το δείπνο: «Μια εκδήλωση για την τέχνη και την κουλτούρα». Οι Ευρωπαίοι τραπεζίτες είχαν απόλυτο δίκιο: Δεν υπάρχει υψηλότερη εκδήλωση τέχνης και κουλτούρας από το φαί. Κι όπως λέει κι ο Μπρεχτ στην «Όπερα της Πεντάρας»: «Η μάσα πρώτα / κι η ηθική μετά.» 

    Ο Λαφοντέν στην ομιλία του συνδιαλεγόταν κατευθείαν με τους τραπεζίτες που περνούσαν από την πασαρέλα απέναντι από τη μικρή σκηνή της συγκέντρωσης. Μίλησαν πριν από αυτόν για το παιχνίδι που παίζεται με το χρέος με τις γερμανικές κυρίως τράπεζες, θυμίζοντας τόσο το ναζιστικό παρελθόν της Deutsche Bank ως βασικού χρηματοδότη του προγράμματος επανεξοπλισμού τις Γερμανίας και των βασικών μετόχων της, στους οποίους συμπεριλαμβάνονταν οι μεγαλύτερες βιομηχανίες παραγωγής όπλων για το ναζιστικό καθεστώς Κρούπ, Τίσεν κλπ και οι παραγωγοί του αέριου εξόντωσης στα στρατόπεδα συγκέντρωσης Cyclon-B, όσο και το σημερινό της ρόλο, ως μέτοχου μέχρι και του πυρηνικού εργοστάσιου στη Φουκουσίμα: Ένας ηλικιωμένος πρώην παπάς, στέλεχος του κινήματος της ειρήνης, και ένας ανεξάρτητος αριστερός, ο οποίος εκλέγεται επί χρόνια Πρόεδρος του Συνδικάτου των Εκπαιδευτικών στην Έσση. Εμένα με είχαν καλέσει ως «Ελληνίδα δημοσιολόγο» να μιλήσω για την κατάσταση στην Ελλάδα - για πρώτη φορά στη ζωή μου δημόσια στα γερμανικά…

Ανάμεσα στις ομιλίες εμφανίστηκε μια γνωστή τραγουδίστρια ροκ κι ένα εκπληκτικό αντρικό ντουέτο με μουσικά κ.α. νούμερα από το σύγχρονο γερμανικό πολιτικό καμπαρέ.

Αγαπητές φίλες και φίλοι, σύντροφοι και συντρόφισσες!

Αποτελεί τιμή για μένα η πρόσκληση σας να μιλήσω για την κατάσταση στην Ελλάδα σ΄ αυτή τη μεγάλη ανοιχτή συγκέντρωση του DIE LINKE εδώ στη Φρανκφούρτη.

   Σας ευχαριστούμε για την αλληλεγγύη σας. Επειδή λέτε με γενναιότητα στο γερμανικό λαό την αλήθεια: Ότι δεν ευθύνεται συλλογικά ο ελληνικός λαός για την κρίση. Ότι η κρίση δεν αγκάλιασε την Ελλάδα επειδή οι Έλληνες είναι τεμπέληδες και διεφθαρμένοι, όπως λέει η Bild, το Focus, η κ. Μέρκελ αλλά και ο κ. Παπανδρέου. Όπως δεν είναι τεμπέληδες και διεφθαρμένοι οι εργαζόμενοι της Ισλανδίας, της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας και όλων των άλλων ευρωπαϊκών χωρών που επίσης πλήττονται. Διεφθαρμένοι είναι όσοι Έλληνες έπαιρναν μίζες απ’ τη SIEMENS ή τις πολυεθνικές των όπλων για την αγορά πανάκριβων ψηφιακών παροχών και άχρηστων για την Ελλάδα οπλικών συστημάτων. Διεφθαρμένοι είναι επίσης όσοι εδώ στη Γερμανία έδιναν αυτές τις μίζες.

   Ευχαριστούμε το Die Linke γιατί απεκάλυψε στο γερμανικό λαό αυτό που η Τρόικα κι η ελληνική Κυβέρνηση επιχειρούν να κρύψουν από τον ελληνικό λαό: Ότι ούτε ένα ευρώ από τα 65 δις που η Ελλάδα έχει εκταμιεύσει μέχρι σήμερα από την περυσινή δανειακή σύμβαση με την Τρόικα δεν πήγε σε μισθούς και συντάξεις. Επέστρεψαν όλα στις τράπεζες για τόκους δάνειων, που το κεφάλαιο τους έχει πληρωθεί ως και δέκα φορές. Ότι η κρίση στην Ελλάδα και στις χώρες που «μολύνονται» κι ακολουθούν, άρα κι η ευθύνη γι΄ αυτή, είναι συστημική.

Αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι,

η πατρίδα μου βρίσκεται σήμερα στην χειρότερη θέση από την εποχή της ναζιστικής κατοχής και του εμφύλιου πόλεμου. Ένα ανίκανο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, εφαρμόζοντας κατά γράμμα τις νεοφιλελεύθερες επιταγές του ευρωπαϊκού και διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου ενίσχυσε με κάθε τρόπο την κερδοσκοπία και τον παρασιτισμό. Ερήμωσε την κάποτε εξαγωγική ελληνική γεωργία. Αποδόμησε τη μικρή βιομηχανική βάση της χώρας. Απάλλαξε τους Έλληνες εφοπλιστές από οποιαδήποτε φορολογία. Ευνόησε ένα άναρχο μοντέλο τουριστικής ανάπτυξης, πλήρως εξαρτημένο από τους μεγάλους γερμανικούς και ευρωπαϊκούς tour-operators. Οδήγησε τη χώρα γυμνή, το λαό και τους εργαζόμενους απροστάτευτους στη δίνη της μεγάλης δομικής, οικονομικής και κοινωνικής, καπιταλιστικής κρίσης. Υπό την ολέθρια ηγεσία του Παπανδρέου, διευκόλυνε την επίθεση των αγορών ενάντια στην Ελλάδα, τον πιο αδύνατο κρίκο στην Ευρωζώνη, και βοήθησε να ξεσπάσει η θύελλα κερδοσκοπίας που τίναξε στα ύψη τα ελληνικά επιτόκια δανεισμού και τα CDS για το ελληνικό χρέος. Έφερε στην Ελλάδα και στην Ευρώπη το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο συνηθισμένο ρόλο του: να εξασφαλίσει – αφήνοντας πίσω του ερείπια - ότι οι διεθνείς τράπεζες θα συνεχίσουν να εισπράττουν τους τόκους τους.

   Πέρυσι την άνοιξη, στο μάτι του κυκλώνα της κερδοσκοπίας, ήταν πλέον φανερό ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να συνεχίσει να καλύπτει τις εσωτερικές της ανάγκες, αλλά όχι και να πληρώνει τόκους. Τι έκανε η ελληνική κυβέρνηση; Αντί να κηρύξει στάση πληρωμών, με στόχο την αναδιαπραγμάτευση για δραστική διαγραφή του χιλιοπληρωμένου ελληνικού δημόσιου χρέους, αντί να δρομολογήσει μέτρα ανάπτυξης της οικονομίας προς όφελος των εργαζόμενων και της χώρας, κατέφυγε στην Τρόικα και αποδέχτηκε το ακραία νεοφιλελεύθερο Μνημόνιο με την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ. Παρά την παταγώδη αποτυχία του Μνημόνιου του Μάιου 2010, φέτος τον Ιούλιο επιβλήθηκε στην Ελλάδα από την Τρόικα το Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πρόγραμμα ισχύος μέχρι το 2015, με το οποίο όχι μόνο συνεχίζονται σε ακόμα πιο ακραίες μορφές οι ίδιες νεοφιλελεύθερες πολιτικές, αλλά επιπλέον οδηγεί στην καθολική λεηλασία του ελληνικού δημόσιου πλούτου με ένα πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων που ξεπουλά κυριολεκτικά τα πάντα εκτός από τους Εθνικούς Δρυμούς και την Ακρόπολη - ως προϋπόθεση για ένα ελάχιστο «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων που εντελώς πλασματικά εμφανίστηκε ως 21% και στη συνέχεια, εξίσου πλασματικά, δήθεν 50%...

    Με το Μνημόνιο και το Μεσοπρόθεσμο η χώρα απώλεσε την εθνική της ανεξαρτησία. Η λαϊκή κυριαρχία εκμηδενίστηκε, ενώ το Σύνταγμα της χώρας παραβιάζεται καθημερινά. Η οικονομία καταστρέφεται προγραμματισμένα. Το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 14%. Ο ελληνικός λαός οδηγείται συστηματικά στην εξαθλίωση. Μέσα στα δυο αυτά χρόνια η ανεργία από 7,5% έφτασε στο 18,4%, ενώ μέχρι το τέλους του έτους θα έχουμε περισσότερους από 1.000.000 επίσημα καταγεγραμμένους και 21-22% επίσημη ανεργία. Το μεγαλύτερο όμως έγκλημα συντελείται σε βάρος της νεολαίας. Η ανεργία στις ηλικίες μεταξύ 15 και 24 ετών φτάνει το 43,3%: Πρόκειται όχι μόνο για μια «χαμένη γενιά», αλλά για πραγματική κοινωνική γενοκτονία.

   Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα συντελείται ένα γιγάντιο πείραμα κοινωνικής μηχανικής. Έχουμε μετατραπεί σε πειραματόζωα για δοκιμή πρωτόγνωρων μέτρων και εξαγωγή συμπερασμάτων πριν αυτά επιβληθούν και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης. Μέσα σ’ ενάμιση χρόνο καταργήθηκε ολόκληρος ο 20ος αιώνας στη σφαίρα των εργασιακών σχέσεων. Στις 27 Νοεμβρίου θα γίνουν, κατά παράβαση του Συντάγματος, οι πρώτες 30.000 απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων. Ο όρος «λιτότητα» είναι φτωχός για να εκφράσει την ελληνική πραγματικότητα. Οι μισθοί έχουν μέχρι στιγμής μειωθεί κατά 40% στο Δημόσιο και κατά 10% στον ιδιωτικό τομέα. Αλλά η πρωτοφανής απαγόρευση σύναψης συλλογικών συμβάσεων μέχρι το 2015 οδηγεί κατά παράβαση του Συντάγματος και των Διεθνών Συμβάσεων Εργασίας στο δραστικό περιορισμό του συνδικαλιστικού κινήματος και στην ακύρωση των υπαρχόντων συλλογικών συμβάσεων. Προχωρεί έτσι και η υλοποίηση του στόχου της Τρόικα για κατάργηση του εθνικά κατώτερου μισθού, ώστε οι μισθοί να γίνουν «βαλκανικοί»: Να πέσουν στα 350-450 ευρώ για 8 ώρες δουλειάς, όταν οι τιμές στην Ελλάδα είναι τιμές Γερμανίας. Τα 400.000 μαγαζιά που έκλεισαν δείχνουν τη ραγδαία αποδιάρθρωση των μεσαίων στρωμάτων. Οι αυτοκτονίες έχουν υπερδιπλασιαστεί. Το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα διαλύεται. Ήδη απ΄ το φθινόπωρο το Υπουργείο Παιδείας κατάργησε 1000 σχολειά σε όλη τη χώρα, ενώ για πρώτη φορά στην ιστορία τους τα σχολεία άνοιξαν χωρίς βιβλία. Η διδασκαλία της γερμανικής γλώσσας καταργήθηκε. Τα νοσοκομεία, με αστρονομικές περικοπές δαπανών και αύξηση εισαγωγών κατά 30%, καθώς μειώνεται η πρόσβαση των μεσαίων στρωμάτων στον ιδιωτικό τομέα της υγείας, λειτουργούν στα όρια των δυνατοτήτων τους. Πρόσφατα έκλεισαν τη μοναδική Καρδιοχειρουργική Κλινική Παίδων στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Οι Γιατροί του Κόσμου, κι όχι μόνο αυτοί, ενημερώνουν ότι υπάρχει πλέον θέμα πείνας.

Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι, 

   Καταλαβαίνετε ίσως τώρα καλύτερα γιατί ενώ η Τρόικα και η Ελληνική κυβέρνηση επιβάλουν ένα συνεχές barrage φόρων, που τους πληρώνουν οι ίδιοι πάντα άνθρωποι, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, σήμερα εισπράττονται συνολικά λιγότερα δημόσια έσοδα. Καταλαβαίνετε επίσης γιατί στην Ελλάδα αναπτύσσεται το κίνημα που έχει πάρει την ονομασία ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ: Ξεκίνησε πέρυσι από τις Εθνικές Οδούς της χώρας, που η κυβέρνηση έχει παραδώσει σε εργολάβους που εισπράττουν τα ακριβότερα διόδια της Ευρώπης. Συνεχίστηκε φέτος με τα εισιτήρια των δημόσιων συγκοινωνιακών μέσων, που αυξήθηκαν κατά 40%. Και συνεχίζεται αυτό το φθινόπωρο, όταν κληθήκαμε να πληρώσουμε μέχρι το Δεκέμβρη 6 έκτακτους φόρους – που θεσμοθετήθηκαν ήδη και για τα επόμενα χρόνια, ανάμεσα τους κι ένας έκτακτος φόρος στα ακίνητα, που η είσπραξη του συνδέθηκε με την απειλή διακοπής της ηλεκτροδότησης των σπιτιών.

    Απ΄ την άνοιξη του 2010 χιλιάδες άνθρωποι βρίσκονται σχεδόν σε καθημερινές κινητοποιήσεις σε ολόκληρη την Ελλάδα, ενώ υπάρχει μια ακραία πολιτικοποίηση των διεκδικήσεων, καθώς Μνημόνιο και Μακροπρόθεσμο απαγορεύουν την εκπλήρωση και του πιο ασήμαντου αιτήματος. Από τις 25 Μαίου μέχρι αρχές Ιουλίου φέτος η Πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα είχε καταληφθεί από πολίτες, με τεράστιες συγκεντρώσεις κάθε Κυριακή και καθημερινή λειτουργία συζητήσεων και συνελεύσεων. Εκεί, μπροστά στη Βουλή, καταλήγουν οι πανεργατικές απεργίες του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Εκεί κατέληξε και η διήμερη γενική πανεργατική απεργία στις 19-20 Οκτώβρη φέτος, η τέταρτη διήμερη πανεργατική απεργία στην ιστορία της χώρας από το 1918, κατά την οποία στους δρόμους των ελληνικών πόλεων διαδήλωσαν μισό εκατομμύριο άνθρωποι. Είναι φανερό ότι οι τόνοι χημικών αερίων της αστυνομίας που εισπνέουμε συνεχώς εδώ κι ενάμιση χρόνο στις διαδηλώσεις έχει φέρει μάλλον το αντίθετο απ’ τα επιδιωκόμενα αποτέλεσμα. Κι είναι κυρίως η απελπισία και η οργή αυτό που ερμηνεύει ό,τι έγινε πριν λίγες μέρες στις παρελάσεις κατά την επέτειο του ΟΧΙ της Ελλάδας στο αίτημα της Ιταλίας στις 28 Οκτωβρίου του 1940 να ανοίξει τα ελληνικά σύνορα στον ιταλικό στρατό. Σχεδόν σε κάθε πόλη, και τη μικρότερη ακόμα, της χώρας οι άνθρωποι κυνήγησαν τους επίσημους από την εξέδρα και τα σχολεία παρέλασαν μπροστά από βετεράνους της αντιφασιστικής αντίστασης. Στη Θεσσαλονίκη, όπου ματαιώθηκε η προγραμματισμένη στρατιωτική παρέλαση και αποχώρησε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η παρέλαση των σχολείων έγινε μπροστά από ένα 5χρονο παιδάκι που είχε κάτσει στην καρέκλα του. Έτσι ο λαός μετέτρεψε το ιστορικό ΟΧΙ σε σύγχρονο ΟΧΙ στο Μνημόνιο, την τρόικα και τη νέα «Κατοχή», όπως πολλοί χαρακτηρίζουν την ειδική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα εδώ κι ενάμιση χρόνο. 

   Υπό την επήρεια αυτών των γεγονότων έγινε η πρόταση για Δημοψήφισμα απ΄ τον Έλληνα Πρωθυπουργό, που επιχείρησε να ασκήσει στον ελληνικό λαό τον τελευταίο του εκβιασμό. Η αντίδραση της Μέρκελ, του Σαρκοζί και του Όλι Ρεν στην πρόταση για δημοψήφισμα έδειξε με τον πιο καθαρό τρόπο ότι τίποτα δεν φοβούνται περισσότερο οι ευρωπαϊκές ελίτ απ΄ την έκφραση της λαϊκής θέλησης - με οποιοδήποτε τρόπο. Ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και οι άλλες δυνάμεις της ελληνικής Αριστεράς ζητούν να εκφράσει με εκλογές ο ελληνικός λαός τη θέληση του. Παρά τις διαφορετικές προσεγγίσεις μεταξύ τους σχετικά με την Ευρωζώνη, υπάρχει ένα κοινό έδαφος: «Την κρίση να πληρώσουν αυτοί που τη δημιούργησαν, οι τράπεζες και το κεφάλαιο» και «Καμιά θυσία για το ευρώ.»

    Η νέα ελληνική κυβέρνηση με υπουργούς όλων των κομμάτων του Μνημόνιου - του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Δημοκρατίας και του ακροδεξιού, ξενοφοβικού και αντισημιτικού ΛΑΟΣ - έχει επικεφαλής ένα διεθνή Τραπεζίτη, σάρκα απ’ τη σάρκα της ελίτ της χρηματοπιστωτικής διεθνούς, μέχρι πρόσφατα κάτοικο Φρανκφούρτης, πρώην αντιπρόεδρο της ΕΚΤ. Στο παρελθόν έχει πει τη χαρακτηριστική φράση «Όχι δωρεάν γεύματα για τους οφειλέτες». Αποστολή αυτής της κυβέρνησης είναι να εξασφαλίσει την υλοποίηση της απόφαση της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ της 26ης-27ης Οκτωβρίου: Με την εφαρμογή της απόφασης του αυτής ο ελληνικός λαός θα οδηγηθεί σε απόλυτη εξαθλίωση για 10 τουλάχιστον χρόνια, η δημόσια περιουσία της Ελλάδας θα λεηλατηθεί απ΄ τις Τράπεζες και τις πολυεθνικές και η χώρα μας θα τα χάσει όλα - για το τίποτα! Για να φτάσει το δημόσιο χρέος το 2020 στο 120% του ΑΕΠ, όσο δηλαδή ήταν όταν άρχιζε, ενάμιση χρόνο πριν, αυτή η περιπέτεια…

    Ο πραγματικός στόχος όμως είναι άλλος: Η εξαίρεση της Ελλάδας να γίνει ο κανόνας για όλους τους λαούς της Ευρώπης. Το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, η πιο ακραία και επιθετική δύναμη του σύγχρονου καπιταλισμού, διαμορφώνει ένα νέο τύπο συσσώρευσης του κεφαλαίου, που ξύνει και τον πάτο του βαρελιού. Η πολυεπίπεδη συστημική κρίση δείχνει με τον πιο ουσιαστικό τρόπο ότι οι οικονομίες των αναπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών έχουν εξαντλήσει πλέον την ικανότητά τους να επιβιώνουν χωρίς να συμπιέζουν απίστευτα το εισόδημα και τις συνθήκες ζωής και εργασίας των πληθυσμών τους.

    Όταν οι τραπεζίτες άπλωναν πάνω από χώρες και λαούς το δίκτυ του χρέους, ήξεραν ότι αναγκαστικά ο επόμενος στόχος θα ήταν η δημοκρατία. Ο Θουκυδίδης στον Επιτάφιο του Περικλέους κατέγραφε ότι: «…και ονομάζεται το πολίτευμα αυτό, επειδή δεν αποβλέπει στο συμφέρον των λίγων αλλά των πολλών, δημοκρατία…». Σήμερα η δημοκρατία εκμηδενίζεται γιατί πάνω απ’ το συμφέρον των πολλών κυριαρχεί το συμφέρον των ελάχιστων. Της δικτατορίας των χρηματοπιστωτικών αγορών. Της δικτατορίας του κεφαλαίου. Δεν είναι τυχαίο γιατί Βρυξέλλες, Βερολίνο, Παρίσι και Αθήνα αρρωσταίνουν με οποιαδήποτε σκέψη καταφυγής στην έκφραση της λαϊκής θέλησης σήμερα στην Ελλάδα. Δε θέλουν να ρισκάρουν τίποτα. Οι στίχοι του Μπρεχτ, «δε θα ήταν απλούστερο για την κυβέρνηση/ να διαλύσει το λαό / και να εκλέξει έναν άλλο;», ταιριάζουν γάντι στην αντίληψη της τρόικα για τη δημοκρατία στις υπό επιτήρηση χώρες.

Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι,

Στην Ελλάδα παλεύουμε σήμερα για να έχουν οι σημερινοί νέοι άνθρωποι μέλλον. Παλεύουμε για την επιβίωση και την αξιοπρέπεια του λαού μας. Αγωνιζόμαστε για να πέσει και η νέα κυβέρνηση, για να σπάσουμε τα δεσμά των παλιών και νέων Μνημονίων που επιχειρούν να μας δέσουν χειροπόδαρα βαθιά μέσα στο μέλλον, για την αποκατάσταση της ευρύτερης δυνατής δημοκρατικής νομιμότητας.

Δε θέλουμε άλλες δόσεις και νέα δάνεια, δε θέλουμε σωτήρες, δε θέλουμε να μας σώσουν με το ζόρι άλλοι.

Δε θέλουμε να μας σώσουν οι εκπρόσωποι των τραπεζών από τους τραπεζίτες.

Θέλουμε να σωθούμε μόνοι μας, στηριγμένοι μόνο στους αγώνες μας και στους αγώνες και την αλληλεγγύη των εργαζόμενων και των λαών της Ευρώπης. Στους δικούς σας αγώνες, στην δική σας αλληλεγγύη.

    Στη χώρα μας μέσα στους ανθρώπους και στις δυνάμεις της Αριστεράς κερδίζει σήμερα όλο και περισσότερο έδαφος η ιδέα της δημιουργίας ενός μεγάλου μετώπου πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, που θα ανατρέψουν τη σημερινή κατάσταση. Απορρίπτουμε τη συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου και παλεύουμε για στάση πληρωμών, για έλεγχο και δραστική διαγραφή του ελληνικού δημόσιου χρέους. Χρειαζόμαστε κρατικές και κοινωνικοποιημένες τις δημόσιες τράπεζες και τις επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας, ώστε να υπάρξουν προϋποθέσεις μέσα από τη σημερινή αποδόμηση να δρομολογηθεί μια άλλου τύπου ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, φιλική στο περιβάλλον και στον εργαζόμενο άνθρωπο και σύμφωνη με τα χαρακτηριστικά και τις δυνατότητες της Ελλάδας, αξιοποιώντας όσα διεθνή στηρίγματα μπορούν να υπάρξουν στην Ευρώπη και στον κόσμο.

Αγαπητές φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι!

Κοιτάξτε μας καλά σήμερα, γιατί αυτό είναι το μέλλον που ετοιμάζουν για όλους.

Η καμπάνα δεν χτυπάει μόνο για τους Έλληνες.

Χτυπάει για όλους.

Ας παλέψουμε μαζί για ένα ριζικά διαφορετικό, ειρηνικό κι απελευθερωτικό για τους εργαζόμενους ανθρώπους και για όλους τους λαούς της Ευρώπης και του κόσμου μέλλον! 

Σημείωση: Το παραπάνω κείμενο αποτελεί την πρωταρχική ελληνική «μήτρα» για το γερμανικό κείμενο που διαβάστηκε.