Oμιλία επί των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης (8/7/2012 ) (Video και πρακτικά)

Oμιλία της Νάντιας Βαλαβάνη επί των προγραμματικών δηλώσεων  και παροχής ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. 
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ ΙΕ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΣΤ΄ Κυριακή 8 Ιουλίου 2012 . 

OΛΓΑ-ΝΑΝΤΙΑ ΒΑΛΑΒΑΝΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Αγαπητές κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η Κυβέρνηση, αναλαμβάνοντας διά της γνωστής επιστολής του κυρίου Πρωθυπουργού την ιδιοκτησία του προγράμματος σταθεροποίησης, έστειλε στο σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας τις προεκλογικές υποσχέσεις των τριών κομμάτων για επαναδιαπραγμάτευση. 

Και ο κύριος Υπουργός Οικονομικών με τη χθεσινή του ομιλία κατέστησε σαφές ότι στόχος είναι η άτεγκτη εφαρμογή των όρων του μνημονίου. Κάποιες αναφορές τρίτων για τροποποίηση στο απροσδιόριστο μέλλον αδύνατων σημείων του στερούνται οποιασδήποτε αξίας, ακόμη κι αν υπήρχε πραγματική πρόθεση. Το πρόβλημα με το μνημόνιο δεν είναι μόνο ή κυρίως αυτά που τα κόμματα της συγκυβέρνησης με διάφορες παραλλαγές έντασης θεωρούν «δυσμενή» ή «αδύνατα» σημεία του. 

Το πρόβλημα εντοπίζεται στο πιο δυνατό σημείο του, στον πυρήνα του κυριολεκτικά: στη νεοφιλελεύθερη στρατηγική της εσωτερικής υποτίμησης, που οδηγεί σε παρατεταμένη ύφεση, αποανάπτυξη, τερατώδη ανεργία, συνεχείς μειώσεις μισθών και συντάξεων, σε φορολογική αποστράγγιση των πιο αδύναμων εισοδηματικά στρωμάτων, φτωχοποίηση των εργαζομένων, βίαιη καταστροφή των μεσαίων στρωμάτων. 

Οδηγεί σε επανεμφάνιση της πείνας και σε επιδημία κυριολεκτικά αυτοκτονιών: δύο χιλιάδες εξακόσιοι συμπατριώτες μας μέσα σε αυτά τα δυόμισι χρόνια.

 Όλα αυτά τα προκαλεί όχι ως «παράπλευρα ατυχήματα», αλλά ως στάδια και συστατικά της. Η πρωτοφανής, λόγου χάριν, ύφεση 20% -πρωτοφανής για ευρωπαϊκό κράτος σε μη πολεμική περίοδο- δεν οφείλεται ούτε σε άγνοια της οικονομικής θεωρίας και της οικονομικής ιστορίας ούτε σε ελληνικές ιδιαιτερότητες. Είναι απόλυτα συνειδητή και επιδιωκόμενη. 

Αποσκοπεί στη συμπίεση των μισθών κάτω από το όριο της φτώχειας, σε ένα έδαφος τεράστιας ανεργίας, στη συντριβή των συνδικάτων και στην εκμηδένιση των εργαζομένων, ώστε τα μέτρα να ξεδιπλώνονται ανεμπόδιστα σε ένα συνεχές και καθολικό καθοδικό σπιράλ που αφορά σε μισθούς, τιμές και όλες κυριολεκτικά τις αξίες της οικονομίας.

 Ώσπου στο κατώτερο σημείο –έτσι λέει η θεωρία της εσωτερικής υποτίμησης- στο έδαφος ενός γονατισμένου λαού, μιας συντριμμένης εργασίας, προσδοκά να εμφανιστεί και πάλι μεγέθυνση, κυρίως εξαγωγική.

 Και μαζί της η ανάλογη απασχόληση, πλήρως ελαστική και με εκτεταμένες «ζώνες ειδικού εργασιακού καθεστώτος». Αυτά είναι βέβαια προγράμματα αποσταθεροποίησης και πλήρους απορρύθμισης, ασύμβατα με την ανάγκη παραγωγικής ανασυγκρότησης και ανάπτυξης προς όφελος του λαού και του τόπου. 

Είναι σενάριο του κοινωνικού ολοκαυτώματος που αυτήν τη στιγμή εξελίσσεται μπροστά στα μάτια όλων μας. Φυσικά, κάποιοι κερδίζουν πολλά εκεί που άλλοι χάνουν και την ίδια τη ζωή τους. Και δεν πρόκειται μόνο για τους τραπεζίτες που, μέσω των πακέτων διάσωσης και επανακεφαλαιοποίησης, μετατρέπουν συνεχώς ιδιωτικό χρέος σε δημόσιο. 

Η κύρια αιχμή των κομμάτων των νεοφιλελεύθερων ιδεοληψιών για μικρότερο κράτος δεν έχει να κάνει με την προστασία των φορολογούμενων από δημόσιες επιχειρήσεις που κατασπαταλούν το δημόσιο χρήμα, κατάσταση για την οποία ευθύνονται ακριβώς οι ίδιοι. Αλλά με τις επιταγές πώλησης των φιλέτων όσον αφορά τις δημόσιες επιχειρήσεις -υποδομές, γη και κτήρια- σε ενδιαφερόμενους κοινοπρακτικούς πολυεθνικούς ομίλους κυριολεκτικά σε τιμή ευκαιρίας. Αυτό το στόχο τον πετυχαίνει η εσωτερική υποτίμηση, καθώς ανάμεσα στις πρώτες αξίες που εγκλωβίζονται στο καθοδικό σπιράλ είναι και η αξία της δημόσιας περιουσίας.

 Έτσι, ο κ. Όλι Ρεν, απαντώντας στον Νίκο Χουντή, υποστηρίζει ότι καλώς πουλήθηκαν για 40 εκατομμύρια ευρώ τα τέσσερα Airbus της Ολυμπιακής, που είχαν αγοραστεί 560 ευρώ και αποτιμηθεί μόλις ένα χρόνο πριν σε 100 εκατομμύρια ευρώ, εφόσον τα πάντα πρέπει να πωλούνται στην «αγοραία αξία» τους. Ο κύριος Υπουργός απαρίθμησε χθες αυτό που άλλοι, πιο ντροπαλοί, αποφεύγουν να κάνουν: έναν ατέλειωτο κατάλογο περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου προς πώληση. Απολύτως ενδεικτικά από δικιάς μου μεριάς -γιατί δεν υπάρχει ο χρόνος- αναφέρω: Η Κυβέρνηση επισπεύδει την πώληση του τελευταίου πακέτου του δημοσίου στον ΟΠΑΠ. 

Τον περασμένο Νοέμβριο, όμως, ο τότε Πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ, του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, δήλωνε στο «REUTERS» ότι δεν εξετάζεται η πώλησή του, επειδή η μετοχική του αξία είναι μόνο 2,31 δισεκατομμύρια ευρώ. Τώρα θα πουληθεί κάτω από 700 εκατομμύρια ευρώ, όταν μόνο το πρώτο τρίμηνο του 2012 ο ΟΠΑΠ είχε κέρδη 132 εκατομμύρια ευρώ. Και με αυτό απ’ ό, τι φαίνεται είναι σύμφωνη και η ΔΗΜΑΡ. 

Ας έρθουμε στους τομείς στρατηγικής σημασίας για την ανάπτυξη της χώρας και την επιβίωση των ανθρώπων της, για παράδειγμα στον τομέα της ενέργειας: Ολόκληρη η χρηματιστηριακή αξία της ΔΕΗ έχει συρρικνωθεί στα 383 εκατομμύρια ευρώ. Άρα, πώληση του πακέτου του 17% της ΔΕΗ, που έχει περάσει από το δημόσιο στο ΤΑΙΠΕΔ, θα προσφέρει όλα κι όλα 65 εκατομμύρια ευρώ στο κράτος. 

Στο κράτος για να πάει στους δανειστές, γιατί οτιδήποτε πουλιέται από το ΤΑΙΠΕΔ πάει κατευθείαν στον ειδικό λογαριασμό για να πληρώνονται τα δάνεια. Το κράτος λοιπόν σκοπεύει να δώσει το 17% της ΔΕΗ για 65 εκατομμύρια ευρώ, όταν μόνο η αξία των παγίων της ΔΕΗ –σταθμοί παραγωγής, δίκτυα μεταφοράς και διανομής- ξεπερνούν τα 13,7 δισεκατομμύρια ευρώ. 

Τα ίδια και με θεαματική μάλιστα αύξηση των κερδών σε συνθήκες κρίσης ισχύουν και για το φυσικό αέριο, τη ΔΕΠΑ και τη ΔΕΣΦΑ, για τα οποία ο κ. Στουρνάρας μάς είπε ότι είναι έτοιμα άμεσα προς πώληση. Στις σιδηροδρομικές μεταφορές μάς είπε ότι ετοιμάζεται προς πώληση η «ΤΡΑΙΝΟΣΕ», που όχι μόνο δεν παράγει πλέον ελλείμματα, αλλά και σε λίγες εβδομάδες με τη σύνδεση Ικόνιο-Θριάσιο, δημιουργούνται προϋποθέσεις τεράστιας ανάπτυξης των εμπορευματικών σιδηροδρομικών μεταφορών και μεγάλης κερδοφορίας της εταιρείας. 

Με κριτήριο το περιβάλλον βρισκόμαστε μπροστά στην προωθούμενη εκποίηση της τελευταίας δυνατότητας συγκεντρωμένου πράσινου στην Αθήνα, παρά τις υποσχέσεις τριών Πρωθυπουργών για Μητροπολιτικό Πάρκο. Ή του σημαντικότερου παραθαλάσσιου οικοπέδου στην Ευρώπη, σύμφωνα με έναν από τους υποψήφιους αγοραστές που έχει καταθέσει πρόταση. Αναφέρομαι στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού. 

Ενώ ψηφιζόταν το μεσοπρόθεσμο ένα χρόνο πριν, άρθρο της “Wall Street Journal”, εκφράζοντας σαφώς όχι μόνο το φθόνο τού ανταγωνιστή, ξεκινούσε με τη φράση: «Η Ελλάδα πουλιέται φθηνά και η Γερμανία έχει βγει για ψώνια». Είναι αυτά τα «ψώνια» που όσο μπορέσαμε μέχρι σήμερα καθυστερήσαμε. 

Και είμαστε βέβαιοι ότι ο λαός, οι εργαζόμενοι με τους αγώνες τους θα μπορέσουν και τώρα να βάλουν φραγμό στο μεγάλο φαγοπότι. Εμείς δεσμευόμαστε να στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις αυτούς τους αγώνες. Και γι’ αυτό θα καταψηφίσω την Κυβέρνησή σας. Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. 

 (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ))