Δευτερολογία στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων στο ν/σχ για το ΤΑΙΠΕΔ (Πρακτικά) (17.10.2012)

Κύρωση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου «Τροποποίηση του τελευταίου εδαφίου της παραγράφου 1 του άρθρου 3 του νόμου 3986/2011 ‘Επείγοντα μέτρα Εφαρμογής Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015’ (Α΄152), όπως ισχύει», της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου ‘Κατάργηση ελάχιστου ποσοστού Ελληνικού Δημοσίου σε ΕΛΠΕ, ΔΕΗ, ΟΠΑΠ, ΟΔΙΕ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΕΛΤΑ, Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς, Θεσσαλονίκης, Αλεξανδρούπολης, Βόλου, Ελευσίνας, Ηγουμενίτσας, Ηρακλείου, Καβάλας, Κέρκυρας, Λαυρίου, Πατρών και Ραφήνας, καθώς και κατάργηση του άρθρου 11 του νόμου 3631/2008 (Α΄6)» και άλλες επείγουσες ρυθμίσεις 

Σχετικά με όσα ειπώθηκαν χθες και σήμερα από την πλευρά κυρίως της ΝΔ για τις αποκρατικοποιήσεις, το δημόσιο τομέα ή το «μεγάλο κράτος» - ή μάλλον ό,τι έχει απομείνει απ’ αυτό, καθώς το 2010 ήταν λίγο πιο κάτω από τον Ευρωπαϊκό μ.ο. και σήμερα προσεγγίζει το μισό του μ.ο. της Ε.Ε, ας ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα: 

O δημόσιος τομέας με τα γνωστά προβληματικά του χαρακτηριστικά δεν είναι δημιούργημα δικό μας, αλλά του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Ανέκαθεν βλέπατε τις δημόσιες επιχειρήσεις όχι ως κομβικές για την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος και των κοινωνικών αναγκών, αλλά κυρίως ως «ρουσφετομάγαζα» εκλογικής πελατείας και ταυτόχρονα δεξαμενές δημόσιου πλούτου, κομβικές για την εξυπηρέτηση του κρατικοδίαιτου μεγάλου κεφάλαιου: Για αναδιανομή στη βάση της αρχής του αμοιβαίου όφελους, δικού σας και προπαντός δικού τους. Και δε φταίει βέβαια ο κόσμος που έψαχνε για μια δουλειά κι ένα κομμάτι ψωμί… Εσείς αλλάζατε επιπλέον κάθε τρεις και λίγο τις διοικήσεις, με αποτέλεσμα να μη μπορούν να διαμορφωθούν οποιεσδήποτε στρατηγικές κάποιας προοπτικής για την ανάπτυξη της χώρας και τον εξορθολογισμό της λειτουργίας των ίδιων των ΔΕΚΟ, ακόμα και αν το θέλατε. Αυτή η κατάσταση χρειαζόταν επίσης να διατηρείται και για να διευκολύνεται η συστημική και μη συστημική διαπλοκή με τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα που επί δεκαετίες λυμαίνονταν το δημόσιο τομέα. Και σήμερα αποδέχεστε αδιαμαρτύρητα το ξεπούλημα τους. 

Εμείς, που θέλουμε δημόσιες επιχειρήσεις στην υπηρεσία του λαού και του τόπου, ξέρουμε ότι για να γίνει αυτό δεν αρκεί ν΄ αλλάξει η κυβέρνηση, αλλά χρειάζεται ριζικός αναπροσανατολισμός και ανασυγκρότηση τους με διαφανείς διαδικασίες. Έτσι ώστε οι εργαζόμενοι τους ν’ απαλλαγούν απ’ το πλέγμα της πελατειακής εξάρτησης, ν’ απελευθερωθούν οι δημιουργικές τους δυνατότητες και προπαντός ν’ αποτινάξουν όσο γίνεται από πάνω τους τα πλοκάμια τουλάχιστο της μη συστημικής διαπλοκής, καθώς για τη συστημική χρειάζονται πολύ βαθύτερες κοινωνικές και οικονομικές αλλαγές. Για μας το να παραμείνουν στο δημόσιο οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, οι επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας για την ανάπτυξη της χώρας και οι επιχειρήσεις όπως ο ΟΠΑΠ, που είναι η πρώτη σε κερδοφορία σήμερα μεταξύ όλων των ιδιωτικών και δημόσιων εταιρειών στη χώρα και φέρνει τόσο αξιόλογα δημόσια έσοδα σε μια τόσο δύσκολη περίοδο, δεν είναι ζήτημα ιδεολογικών εμμονών η ιδεοληψιών. Είναι ζωτικό ζήτημα της χώρας για να εξασφαλίσει, πρώτον, την επιβίωση του λαού της στη σημερινή συγκυρία και, δεύτερον, τις προϋποθέσεις για έξοδο απ’ την κρίση προς όφελος των πολλών κι όχι των ελάχιστων, για ανόρθωση της οικονομίας και παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας σε όφελος του λαού της. 

 Με αυτή την έννοια δε μας βρίσκουν σύμφωνους οι χθεσινοί υπολογισμοί του κ. Υπουργού Οικονομικών σχετικά με το δήθεν κέρδος που προκύπτει από τις ιδιωτικοποιήσεις. Όχι μόνο δεν προκύπτει οποιοδήποτε κέρδος, καθώς τα πενιχρά έσοδα απ’ το ξεπούλημα τους θα διοχετευτούν κατευθείαν στον ειδικό λογαριασμό των δανειστών στην ΤτΕ με προορισμό ένα μη βιώσιμο χρέος, που είναι ακριβώς γι΄ αυτό μαύρη τρύπα, καθώς όσο το πληρώνεις, τόσο αυξάνεται. Και για ν΄ αποπληρωθεί ένα μη βιώσιμο χρέος, κ. Τζαμτζή, ο δρόμος δεν είναι να το ταϊζεις με το δημόσιο πλούτο και με το ψωμί που παίρνεις κυριολεκτικά απ’ τα στόμα των παιδιών, αλλά αποκλειστικά δραστικό κούρεμα και αποπληρωμή του υπόλοιπου με ρήτρα ανάπτυξης. Εσείς αντίθετα σήμερα στο όνομα όλων μας παραιτείστε από τα μέσα και εργαλεία μιας αυριανής ανάπτυξης. Κι ας αφήσουμε τις δοξολογίες για το ρόλο των ιδιωτών «επενδυτών», όταν όλοι ξέρουμε ότι σε συνθήκες βαθιάς ύφεσης για τις δήθεν «επενδύσεις» στο ΤΑΙΠΕΔ επικρατούν οι λογικές «της αρπαχτής» υπό το διπλό στόχο των δανειστών: Και να διοχετεύσουν στο λογαριασμό ενός χρέους που ξέρουν ότι είναι «καμμένο» όσα προλάβουν περισσότερα «σκοτώνοντας» τον ελληνικό δημόσιο πλούτο και να «ψωνίσουν κοψοχρονιάς», όπως όταν διαλύεται ένα μαγαζί, οι μεγάλες πολυεθνικές τους ό,τι τους γυαλίσει στο μάτι, όπως γράφει ο διεθνής τύπος. 

Και θα ήθελα να ρωτήσω τον κ. Υπουργό, αλλά και τους κυρίους και κυρίες βουλευτές της τρικομματικής κυβέρνησης, τι έχετε να πείτε για την τελευταία πρόταση για το ΤΑΙΠΕΔ, αυτή του εκπρόσωπου του Συνδέσμου των Γερμανών Βιομηχάνων Ντάνιελ Ζαλ χθες στο συνέδριο της Herald Tribune. Ο κ.Ζαλ μιλώντας στην ενότητα «Στρατηγικές περιοχές για επενδύσεις στην Ελλάδα» ζήτησε τη «διεθνοποίηση του Ταμείου» με την ανάληψη του από διεθνές management, το οποίο θα παρακολουθεί μια ελληνική επιτροπή ώστε, σύμφωνα με τα λόγια του, η Ελληνική Δημοκρατία να μην απολέσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα… 

 Για όλους τους λόγους που ανάπτυξα ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θα καταψηφίσει επί της αρχής το υπό συζήτηση νομοσχέδιο. 

Νάντια Βαλαβάνη 

 Εισηγήτρια του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ 

17.10.2012