«Ξεπηδούν από τον Βάλτο ...» Γιατί κερδίζει έδαφος η Χρυσή Αυγή;

ΕΘΝΟΣ 20.10.2012.

Η Χρυσή Αυγή (Χ.Α.) δεν πατάει σε στέρεο έδαφος. Ξεπροβάλλει μέσα απ΄ το βάλτο που δημιούργησαν τα μνημόνια του κοινωνικού ολοκαυτώματος. Και τρέφεται απ’ τα βαλτονέρια που φουσκώνουν χάρη στην πολιτική της τρικομματικής κυβέρνησης: Την πολιτική της λιτότητας, στο έδαφος μιας καταστροφικής ύφεσης και μιας εξαντλημένης κοινωνίας. Με πραγματική ανεργία γύρω στο 28%. Με εξαθλιωνόμενη εργατική τάξη και γρήγορη αποδόμηση των μεσαίων στρωμάτων. Με το ταυτόχρονο ξεπούλημα οτιδήποτε δημόσιου, «χρυσαφικών» κι «ασημικών». Η σχεδιαζόμενη πλήρης απόσυρση του κράτους απ’ όλες τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας και στρατηγικής σημασίας, που θα μετατρέψει την Ελλάδα στη μοναδική χώρα της Ευρώπης χωρίς δημόσιο τομέα της οικονομίας. Η προετοιμαζόμενη απαλλοτρίωση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας (λιμάνια, αεροδρόμια, δίκτυα), αλλά ακόμα και της περιουσίας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των πανεπιστημίων, των νοσοκομείων και των ταμείων κοινωνικής ασφάλισης υπέρ του ΤΑΙΠΕΔ, του Ταμείου (δήθεν) Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου. Κι όλα αυτά για τη διοχέτευση του ασήμαντου αντίτιμου, μέσω ΤΑΙΠΕΔ, στον ειδικό λογαριασμό των δανειστών στην Τράπεζα της Ελλάδας για την δήθεν «αποπληρωμή» ενός μη βιώσιμου χρέους. Ενός χρέους που όσο το «ταϊζεις», μεγαλώνει και αποτελεί «μαύρη τρύπα» για ό,τι ρίχνεις μέσα, καθώς χωρίς δραστικό «κούρεμα» και ρήτρα ανάπτυξης για το υπόλοιπο, είναι αδύνατο να αποπληρωθεί. 

 Αυτά όλα, σε συνδυασμό με μια διάχυτη αίσθηση απόγνωσης, προσωπικής ανεπάρκειας και, γιατί όχι, εθνικής ταπείνωσης (ας δούμε μόνο τη συμπεριφορά της Τρόικας…) θα είναι η ανοιχτή παροχή οξυγόνου της ΧΑ για το επόμενο διάστημα. 

Ως μπούμερανγκ για όλους επιστρέφει ταυτόχρονα η υιοθέτηση της ακροδεξιάς ατζέντας για το μεταναστευτικό από μεριάς Ν.Δ. Από την «ανακατάληψη των πόλεων» μέχρι την απόλυτη ταύτιση της εγκληματικότητας με τη μετανάστευση. Αποκρύβοντας ότι στη ρίζα της εκρηκτικής κατάστασης που έχει δημιουργηθεί στα κέντρα των πόλεων μας βρίσκεται η πολιτική της ΕΕ για «προστασία» των κρατών-προορισμού μέσω εγκλωβισμού των κυμάτων απελπισμένων ανθρώπων στις «πύλες εισόδου» των χωρών του υπερχρεωμένου ευρωπαϊκού νότου. 

Το μίγμα κρίσης, σύγχυσης, δημαγωγίας και οργής τροφοδοτεί πλάι στον «κλασικό» κοινωνικό αυτοματισμό, που έχει στόχο να στρέφει τμήματα ελλήνων εργαζόμενων ενάντια σε άλλα τμήματα παρεμποδίζοντας τις μεταξύ τους μετωπικές συγκλίσεις, ένα ιδιόμορφο «μέτωπο μίσους»: «Όλων των Ελλήνων», ανεξάρτητα από κοινωνική τάξη. Ο μεγαλοαστός κι ο μεγαλοεργοδότης πλάι στον εργάτη, ενάντια σε ο,τιδήποτε «ξένο» και διαφορετικό. 

Με τη ΧΑ να «προεδρεύει» σ’ αυτό το μέτωπο ως αντισυστημική δύναμη και ταυτόχρονα ως «δύναμη που λύνει κοινωνικά και προσωπικά προβλήματα» (τύπου Χεζμπολάχ), ας αναρωτηθούν οι νέοι απ’ τα λαϊκά στρώματα, που αποκλείονται ακόμα κι απ’ την αυτοεξορία – τι είδους λύση αποτελεί το να πετούν έξω από βιοτεχνίες κι εργοστάσια σήμερα ξένους εργάτες για να προσλάβουν στη θέση τους Έλληνες με το ίδιο μεροκάματο, 18 ευρώ… 

Είναι φανερό ότι ένα τέτοιο πολιτικό και κοινωνικό φαινόμενο δε μπορεί να αντιμετωπιστεί μονοσήμαντα. Ένα κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο με αποτελέσματα στην πάλη ενάντια στη ακολουθούμενη πολιτική κοινωνικού ολοκαυτώματος θα τους απομόνωνε απ’ τη μεγάλη δεξαμενή των απελπισμένων ανθρώπων. Δίκτυα αλληλεγγύης των πολιτών, εργαζόμενων και ανέργων, στηριγμένα στην αυτοοργάνωση θα αχρήστευαν τις «κοινωνικές» πρωτοβουλίες τους. Κι η συνάντηση ευρύτατων λαϊκών στρωμάτων με τη τέχνη, τον πολιτισμό και τις αξίες μιας αγωνιζόμενης και αλληλέγγυας ανθρωπότητας θα μπορούσε να περιθωριοποιήσει τον αγριανθρωπισμό, που στις μέρες μας απλώνεται σαν κηλίδα στην ελληνική κοινωνία.