Ομιλία στην Ολομέλεια για το φορολογικό (απόγευμα 10.1.2013)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Το λόγο έχει η κυρία Βαλαβάνη για επίσης επτά λεπτά. 

ΟΛΓΑ-ΝΑΝΤΙΑ ΒΑΛΑΒΑΝΗ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ο κόσμος αλλάζει με ταχείς ρυθμούς ενώ εμπεδώνεται ο ρόλος της Ελλάδας ως αποικίας χρέους και η υποβάθμισή της όσο ποτέ άλλοτε μέσα στα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια. 

Χάρη στις κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες πολιτικές, που οδήγησαν στην κρίση του συστήματος, και το ομοιοπαθητικό «φάρμακο» των επίσης νεοφιλελεύθερων συνταγών συντονισμένης λιτότητας και εσωτερικής υποτίμησης, βρισκόμαστε σήμερα εδώ να συζητάμε, και μάλιστα ως προαπαιτούμενου του κλάσματος Ιανουαρίου 2013 της περιβόητης πλέον δόσης, όχι ένα δίκαιο και απλό, αλλά ένα ούτε καν φορολογικό νομοσχέδιο. Μιας και μόνος στόχος του είναι το έξτρα, κατά 2,4 δισ., χαράτσωμα επιπρόσθετα στην ήδη προϋπολογισμένη φορολογική δαπάνη από εξαντλημένους και αυτό το χειμώνα επίσης παγωμένους ανθρώπους, όπως ακριβώς σας είχαμε προειδοποιήσει όταν ενοποιούσατε το φόρο στο πετρέλαιο θέρμανσης και στο πετρέλαιο κίνησης. 

Από αυτούς έχετε αφαιρέσει σωρευτικά με μορφή τσεκουρώματος μισθών, συντάξεων και των υπηρεσιών ενός απογυμνωνόμενου σε σχέση με τις κοινωνικές ανάγκες και λειτουργίες κράτους, σε συνθήκες κατάρρευσης της εσωτερικής αγοράς για τους ελεύθερους επαγγελματίες και τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, με τριπλασιασμό των ανέργων, από τους οποίους επιδοτούνται λιγότεροι από διακόσιες χιλιάδες, ενώ 1 εκατομμύριο υπολογίζεται ότι μπορεί να μη δουλέψουν ποτέ ξανά το ¼ του ΑΕΠ από το 2009 μέχρι το τέλος αυτής της χρονιάς, σύμφωνα με τους δικούς σας υπολογισμούς. 

Σύμφωνα με το Bloomberg, πρόκειται για τη δεύτερη μεγαλύτερη απώλεια ΑΕΠ στη σύγχρονη παγκόσμια ιστορία, με πρώτη μόνο την απώλεια των ΗΠΑ σωρευτικά κατά 28% κατά τη διάρκεια της μεγάλης κρίσης του 1929-30, εκεί όμως αυτό έγινε στη διάρκεια μιας δεκαετίας. 

Προκειμένου να εξασφαλίσουν οι δανειστές όσο πιο μεγάλο κομμάτι γίνεται από την αποπληρωμή ενός πανθομολογουμένως μη βιώσιμου χρέους, ούτε εσείς, η τρικομματική Κυβέρνηση, ούτε οι επικυρίαρχοι στην αποικία χρέους, η Τρόικα, διδάσκεστε οτιδήποτε από τα συμπεράσματα που καταλήγουν οι ίδιοι οι δικοί σας κορυφαίοι αναλυτές, όπως ο Ολιβιέ Μπλανσάρ, επικεφαλής οικονομολόγος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. 

 Από το άρθρο του κ. Μπλανσάρ πληροφορηθήκαμε προχθές μαζί με όλο τον υπόλοιπο κόσμο επιτέλους αυτό που ρωτούσαμε επίμονα τον κ. Στουρνάρα και τους άλλους οικονομικούς Υπουργούς χωρίς να παίρνουμε συγκεκριμένη απάντηση από αρχές Οκτώβρη -από τότε δηλαδή που με την έκθεση World Outlook του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, έσκασε η ιστορία των υποτιμημένων από το μηχανισμό του ΔΝΤ δημοσιονομικών πολλαπλασιαστών, που τσάκισαν τις οικονομίες 28 χωρών ενταγμένων σε προγράμματα λιτότητας από το 2009- ότι ειδικά στην Ελλάδα χάνουμε το ¼ του ΑΕΠ, επειδή υπολογίζατε ότι τα «μέτρα» σας θα οδηγούσαν σε συρρίκνωση της οικονομίας και της ζωής των ανθρώπων κατά μισό ευρώ για κάθε ευρώ που «κόβατε», ενώ στην πραγματικότητα οδηγούσαν στην εξαφάνιση 1,7 έως 1,8 ευρώ. 

Προς τιμήν σας, με το παρόν νομοσχέδιο συνεχίζετε ακάθεκτοι στον ίδιο δρόμο. Και προς τιμήν της ηγεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης του Συμφώνου Δημοσιονομικής Πειθαρχίας από 1/01/2013 με τις συντονισμένες πολιτικές λιτότητας σε όλες πλέον λίγο-πολύ τις χώρες, η ανεργία στην Ευρωζώνη το Νοέμβρη έκλεισε, σύμφωνα με προχθεσινά στοιχεία, στο 11,8%, ιστορικό ρεκόρ από το 1998 και την εισαγωγή του ευρώ. 

Ο κ. Μπλανσάρ ομολογεί στο άρθρο του, επί λέξει, αυτό που στην Ελλάδα ξέρουν και τα μικρά παιδιά, ότι «η λιτότητα στις ανεπτυγμένες χώρες δεν αποτελεί βασικό παράγοντα για προώθηση της ανάπτυξης σε περίοδο οικονομικής κρίσης». 

Δεν πρόκειται βέβαια για λάθος. Πρόκειται για έγκλημα και μάλιστα προμελετημένο σε βάρος της συντριπτικής εργαζόμενης πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας και των λαών των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. 

Ζούμε σε μια χώρα που σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ μεταξύ 2000 και 2011 η εργασία φορολογήθηκε με μέσο πραγματικό συντελεστή 35%, με ψηλότερη τη φορολογική επιβάρυνση στο μισθό του παντρεμένου ή της παντρεμένης με δύο παιδιά που το 2011 έφτασε το 37,8%, τη στιγμή που ο μέσος όρος φορολογίας στα κράτη-μέλη του ΟΟΣΑ υποχώρησε από το 33,3% το 2000 στο 31,7% το 2011. Την ίδια περίοδο ο πραγματικός μέσος συντελεστής φορολογίας κεφαλαίου στην Ελλάδα ήταν μόλις 15%. 

Και αυτό, ενώ οι ονομαστικοί φορολογικοί συντελεστές του κεφαλαίου έβαιναν μεν από φορολογικό σε φορολογικό νόμο σταδιακά μειούμενοι, από 45% σε 35% κλπ, κατάφεραν όμως να πιάσουν μέσο όρο τόσο χαμηλό, 15%, λόγω του -εσκεμμένα χαοτικού, κύριε Μητσοτάκη - συστήματος φοροαπαλλαγών, χαριστικών και ειδικών ρυθμίσεων για το μεγάλο κεφάλαιο, για τις μεγάλες ανώνυμες εταιρείες και ΕΠΕ.

 Καταλαβαίνετε τι έχει να γίνει τώρα με την ονομαστική φορολογία των διανεμομένων κερδών, των μερισμάτων, να πέφτει με το παρόν νομοσχέδιο κάτω από το μισό, από το 25% σε μόλις 10%. Ή με τη φορολογική ασυλία των Ελλήνων εφοπλιστών, με το μεγαλύτερο στόλο στον κόσμο, 15% της παγκόσμιας ναυτιλίας, απέναντι στο ελληνικό κράτος, που τους πρόσφερε τουλάχιστον 200 δισ. αφορολόγητα κέρδη, ένα ολόκληρο ετήσιο ελληνικό ΑΕΠ από το 2000 μέχρι σήμερα, να επεκτείνεται με το παρόν νομοσχέδιο στη φορολογική ασυλία και των αλλοδαπών εφοπλιστών. Προφανώς για να σταματήσουν οι επιθέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των διεθνών μέσων μαζικής ενημέρωσης ενάντια στους έλληνες εφοπλιστές και την πολιτική του ελληνικού κράτους, όχι βέβαια για λόγους φορολογικής δικαιοσύνης, αλλά περιορισμού του αθέμιτου ανταγωνισμού. 

(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού) 

Την ίδια στιγμή η μείωση των φορολογικών κλιμάκων για μισθωτούς, συνταξιούχους και ελεύθερους επαγγελματίες δεν απλουστεύει βέβαια το σύστημα, αλλά αντίθετα το κάνει λιγότερο προοδευτικό: Πιο άνισο, πιο έντονα ταξικό μηχανισμό ανακατανομής από τους «κάτω» προς τους «πάνω» και ιδιαίτερα προς τους «έξω». 

 Η μείωση της φορολογικής κλίμακας τείνει στην κατεύθυνση του νεοφιλελεύθερου ιδεώδες του αμέσως καλύτερου από τον «αρνητικό φορολογικό συντελεστή» του Μίλτον Φρίντμαν, του λεγόμενου «μοναδικού φορολογικού συντελεστή» ανεξάρτητα από το ύψος του εισοδήματος… 

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Παρακαλώ, ολοκληρώνετε, κυρία συνάδελφε. 

ΟΛΓΑ-ΝΑΝΤΙΑ ΒΑΛΑΒΑΝΗ: Ολοκληρώνω. 

Δηλαδή, του flat tax, του λεγόμενου «οριζόντιου φόρου» που εφαρμόζεται σήμερα στις περισσότερες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, συμπεριλαμβανόμενης της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης με 10% και 16% αντίστοιχα ή της Ρωσίας του Ζεράρ Ντεπαρτιέ, όπου ο μοναδικός φορολογικός συντελεστής είναι 13% είτε φορολογεί τη συνταξούλα της μπάμπουσκα είτε τα εκατομμύρια των ολιγαρχών. (AS) SM 

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Πρέπει να ολοκληρώσετε. 

ΟΛΓΑ-ΝΑΝΤΙΑ ΒΑΛΑΒΑΝΗ: Επειδή δεν προλαβαίνω, θα πω μόνο ότι αύριο θα αναφερθώ στη συζήτηση επί των άρθρων σε συγκεκριμένα ζητήματα. 

 Μέχρι τότε θα περιοριστώ να πω ότι μετά τη χθεσινή απόσυρση της ρύθμισης για τον αναβαλλόμενο φόρο σε βάθος τριάντα χρόνων για τις τράπεζες, που θα τους χάριζε σχεδόν άλλα πέντε δισεκατομμύρια ευρώ, νιώθω περήφανη για όλους τους Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, που εδώ και ενάμιση μήνα, για ό,τι θέμα κι αν μιλούσαμε στην Ολομέλεια ή στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων, καταγγέλλαμε την πιθανολογούμενη επιβολή του και ζητούσαμε τη ματαίωσή του. Βλέπετε, το δίκιο καμιά φορά –όχι βέβαια, πολύ συχνά- κερδίζει. 

Ευχαριστώ πολύ. 

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ/ ΕΚΜ)