Ομιλία στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής (27.4.2013) σχετικά με το πολυνομοσχέδιο του ενός άρθρου του Υπ. Οικονομικών που ψηφίστηκε την Κυριακή 28/4/ 2013 στην Ολομέλεια της Βουλής με τη διαδικασία του κατεπείγοντος.

Στην Αθήνα σήμερα, 27 Απριλίου 2013, ημέρα Σάββατο και ώρα 10:15΄, στην «Αίθουσα Γερουσίας» του Μεγάρου της Βουλής, συνεδρίασε η Διαρκής Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων, υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής, κ. Αντωνίου Μπέζα, με θέμα ημερήσιας διάταξης: Επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Επείγοντα μέτρα εφαρμογής των νόμων 4046/2012, 4093/2012 και 4127/2013» 

 ΟΛΓΑ – ΝΑΝΤΙΑ ΒΑΛΑΒΑΝΗ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η τρικομματική κυβέρνηση, ο Πρωθυπουργός και οι κυβερνητικοί Βουλευτές επιδίδονται τους τελευταίους μήνες σε «εμπόριο αισιοδοξίας». Ευελπιστούν να πείσουν ότι «πιάσαμε πάτο», άρα από δω και πέρα δεν μένει παρά να αρχίσει η άνοδος. Αυτό το πνεύμα αναβαθμίζεται σε δοξολογία στην Αιτιολογική Έκθεση του παρόντος νομοσχεδίου. Η Αιτιολογική Έκθεση αναπέμπει ένα κυριολεκτικό «Ωσαννά» στα μνημόνια και στις πολιτικές τους, παραδείγματος χάριν: «Aξιοθαύμαστα επιτεύγματα», «η μεγαλύτερη δημοσιονομική προσαρμογή, πρωτοφανής για αναπτυγμένη χώρα τα τελευταία τριάντα χρόνια», «το 2013 αναμένεται να είναι το τελευταίο έτος της ύφεσης» και «από το τέλος του τρέχοντος έτους αναμένεται η μεταβολή του ΑΕΠ να επιστρέψει σε θετικούς ρυθμούς», «από το επόμενο έτος το ποσοστό της ανεργίας αναμένεται ότι θα αρχίσει να μειώνεται», «οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας έχουν φέρει τα πρώτα αποτελέσματα και το μοναδιαίο κόστος εργασίας έχει μειωθεί… και αναμένεται περαιτέρω βελτίωση του αυτό και το επόμενο έτος» - δηλαδή, εννοούν πάρα πάνω τσεκούρωμα των μισθών. Μας τα είπε εξάλλου προηγουμένως και ο κ. Στουρνάρας. Το «Ωσαννά» δεν καθορίζεται από ότι αύριο, που το νομοσχέδιο μπαίνει για ψήφιση στην Ολομέλεια ως «κατεπείγον», είναι Κυριακή των Βαΐων, αλλά από γενικότερες ανάγκες επικοινωνιακής πολιτικής απέναντι στους εργαζόμενους, στους ανέργους και στο λαό, που προφανώς ζουν σε άλλο από τον περιγραφόμενο σύμπαν, όπου τα πλήθη δεν ανεμίζουν βάγια και δεν φωνάζουν «Ωσαννά!». 

Αλλά και από ανάγκες της εσωτερικής οικονομικής «θεολογίας» της εφαρμοζόμενης ακραίας και πλήρως αποτυχημένης, με γνώμονα τη ζωή των ανθρώπων, πολιτικής. Λίγο ακόμα και θα πιστέψετε κι οι ίδιοι ό,τι αυτή τη Σαρακοστή έγινε το δεύτερο «θαύμα» και άρχισε η υποχώρηση της ανεργίας, όταν οι προβλέψεις είναι ότι προχωράει από το 27,1% του Ιανουαρίου, προς το 29% στο τέλος αυτής της χρονιάς, δηλαδή από 1.350.000 ανέργους σε 1.500.000. Αυτό το δεύτερο «θαύμα» εξαγγέλθηκε θριαμβευτικά από τον Υπουργό Εργασίας - και το επανέλαβε χθες ο ίδιος ο κ. Σόιμπλε - μετά το πρώτο «θαύμα», αυτό της εμφάνισης πρωτογενούς πλεονάσματος κατά το πρώτο τρίμηνο της χρονιάς. 

Πιστεύετε ειλικρινά ότι ο ελληνικός λαός θα πειστεί από αυτά τα «Ωσαννά» ότι τα πάθη του έχουν τελειώσει και δεν μένει παρά να περιμένει την Ανάσταση - που βέβαια μετακινείται συνεχώς προς τα μπρος, από το 2012 που την τοποθετούσε το Πρώτο Μνημόνιο, στο 2014 από το τωρινό «Τρεισήμισι» Μνημόνιο. Να δούμε πού θα πάει τον Ιούνιο, όπου θα υπάρχει το Τέταρτο Μνημόνιο. 

Στο εάν έχουμε «πιάσει πάτο», απαντάει η έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που διαπιστώνει ότι το ποσοστό εσωτερικής υποτίμησης στην τριετία των μνημονίων είναι 14%. Ξέρουμε ότι ο στόχος είναι για υποτίμηση 33%. Με άλλα λόγια το μεγαλύτερο μέρος της σχεδιασμένης καταστροφής, εάν αυτή η πολιτική δεν ανατραπεί, είναι ακόμα μπροστά μας. 

 Σχετικά με το σημαντικότερο από τα «αξιοθαύμαστα επιτεύγματα», δεν πρόκειται για την «πιο μεγάλη», αλλά για την πιο βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή. Με μέτρα των Μνημονίων, στην τριετία, συνολικού ύψους 49 δις ευρώ – δηλαδή, με αφαίρεση του 22,5% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος της χώρας, το έλλειμμα μειώθηκε κατά 23,24% δις ή 9% του Α.Ε.Π. Με άλλα λόγια, η καταστροφή του Α.Ε.Π. ήταν υπερδιπλάσια από τον περιορισμό του ελλείμματος - και με φαινομενικό προγραμματισμό των Μνημονίων, σύμφωνα με τον πολλαπλασιαστή 0,5% που χρησιμοποιήθηκε, για το ακριβώς αντίστροφο αποτέλεσμα. 

 Ας μην επικαλούμαστε τους λάθος πολλαπλασιαστές του ΔΝΤ. Η καταστροφή μιας χώρας είναι έγκλημα, και όχι «λάθος», σε κάθε περίπτωση. Το ίδιο ισχύει για τους «λάθος» υπολογισμούς, που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα στα οικονομετρικά μοντέλα των Ρογκόφ και Ράινχαρτ, που ενέπνευσαν τον κ. Σόϊμπλε και την κυρία Μέρκελ ως δήθεν επιστημονική, νομιμοποιητική βάση για τις συντονισμένες πολιτικές λιτότητας στην Ευρώπη. Δήθεν, ποσοστό δημοσίου χρέους μεγαλύτερο από 90% αποκλείει από το δρόμο της ανάπτυξης οποιαδήποτε χώρα. 

Έπρεπε να ανακαλυφθούν τα μαθηματικά λάθη στο μοντέλο, για να φανεί ότι δεν είχε σχέση με την πραγματικότητα; Η περίπτωση της Ελλάδας δεν έχει αποδείξει εδώ και τρία χρόνια, ότι όσο πιο βίαια περιορίζεται το έλλειμμα, τόσο πιο μακροπρόθεσμα στραγγαλίζεται οποιαδήποτε προοπτική ουσιαστικής ανάπτυξης; Γιατί μία άνεργη ανάπτυξη, δηλαδή θετικό Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν με διατήρηση ή και αύξηση της ανεργίας, σημαίνει απλώς ανάπτυξη των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου σε βάρος της εργαζόμενης συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας. Μελλοντικά οδηγεί, στην καλύτερη εκδοχή, στο καλύτερο σενάριο, στην παραπέρα βελτίωση -όπως γράφεται- του «μοναδιαίου κόστους εργασίας», που σημαίνει παραπέρα καταβαράθρωση της αμοιβής της μισθωτής εργασίας και του μεροκάματου. 

Και τι συμπέρασμα βγαίνει τελικά από την πανθομολογούμενη αποτυχία; Ότι θα πρέπει να χειραφετηθούμε από τα Μνημόνια, για να ανακοπεί η πορεία προς τα κάτω και να υπάρξει ανάπτυξη με δουλειά και παραγωγική ανασυγκρότηση; Ωστε να προλάβουμε το κλείσιμο άλλων 60.000 μαγαζιών μέσα στην χρονιά και να μην πεταχτούν άλλοι 200.000 άνθρωποι στο δρόμο; 

Ακριβώς το αντίθετο. Στο δρόμο που Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και Ε.Ε. ονομάζουν «πιστή εφαρμογή του προγράμματος» φέρνετε για ψήφιση στο νομοσχέδιο του ενός άρθρου - ώστε να εμποδιστούν να το καταψηφίσουν όσοι κυβερνητικοί βουλευτές θα το ήθελαν - το παραπέρα περιβόητο «άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων». 

Εξισώνοντας «χαρτιά» που παίρνεις με σεμινάρια μερικών μηνών ή με πρακτική μερικών ετών, με πτυχία και μεταπτυχιακά, όπως κάνετε με τους φοροτεχνικούς και τους λογιστές, με τους γεωπόνους, τους γεωτεχνικούς και τους ορκωτούς εκτιμητές. - Που θα έπρεπε να ντρεπόμαστε τουλάχιστον γι' αυτό, να έχουν μείνει 15 άνθρωποι όλοι-όλοι, να προβλέπεται ότι πρέπει να υπάρχει δημόσιος έλεγχος των ιδιωτικών εταιρειών που με το νομοσχέδιο αναλαμβάνουν πλέον τις εκτιμήσεις και αυτούς, που είναι οι μόνοι που ξέρουν τα πάντα, να τους πετάτε στο δρόμο για να βάλετε «ασχέτους» με την ειδικότητα δημόσιους υπάλληλους στη θέση τους. - Και επιτρέποντας την δημιουργία εταιρειών με επικεφαλής ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με τα συγκεκριμένα επαγγέλματα, φτάνει να διαθέτουν ένα μισθωτό «επιστημονικά υπεύθυνο». 

 Σε πρώτη φάση, και θα ήθελα να τελειώσω με αυτό, οι νέοι άνθρωποι παίρνουν ένα μάθημα από όλα αυτά: Δεν έχει καμία αξία η μόρφωση και η γνώση για την άσκηση επαγγελματικών επιστημονικών δραστηριοτήτων, μετράει όχι ποιος έχει τα πτυχία, αλλά ποιος έχει τα λεφτά - ο «επενδυτής», ο επιχειρηματίας, ας είναι άσχετος με το αντικείμενο. 

Ο στόχος όμως αυτής της απελευθέρωσης δεν είναι παιδαγωγικός, είναι καθαρά οικονομικός. Αυτό που δοξολογείτε εισαγωγικά ως «επίτευγμα διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων», σημαίνει ότι θα αλλάξει ριζικά η οικονομική δομή και η κοινωνική διαστρωμάτωση της ελληνικής κοινωνίας. Επαγγέλματα επιστημονικά και μη, από τους κτηνίατρος μέχρι τους φουρνάρηδες - εδώ μπαίνει και η ιστορία, αν θέλετε - πραγματικά, κύριε Βορίδη, που αναφερθήκατε ειρωνικά σ’ αυτό - φρέσκο ψωμί από φούρνους που ζυμώνουν το ίδιο εικοσιτετράωρο που το ψήνουν ή ψωμί από κατεψυγμένη ζύμη τίγκα στα συντηρητικά από «σημεία ψησίματος» αλυσίδων σουπερμάρκετ. Επαγγέλματα που ασκούνται παραδοσιακά από ελεύθερους επαγγελματίες ή ατομικές επιχειρήσεις, δηλαδή από τα εκτεταμένα ακόμα στην ελληνική πραγματικότητα, παρά την καταστροφή των τελευταίων χρόνων, μεσαία στρώματα, επιχειρείτε να «εξαφανιστούν» με μια γιγάντια «επιχείρηση-σκούπα», έτσι ώστε τη δουλειά ακόμα και των κτηνιάτρων να συγκεντρώσουν επιχειρήσεις, στις οποίες την επιστημονική δουλειά θα βγάζουν λίγοι από τους πρώην ελεύθερους επαγγελματίες δουλεύοντας πλέον ως μισθωτοί και την περισσότερη δουλειά απόφοιτοι λυκείου μετά από κάποια εκπαίδευση σε σεμινάρια. 

Δεν έχω χρόνο να μιλήσω για το δήθεν «πρωτογενές πλεόνασμα» του πρώτου τριμήνου, να πω μόνο ότι με τέτοια στάση εσωτερικών πληρωμών είναι κρίμα που βγάλατε μόνο μισό δις πρωτογενές πλεόνασμα. Γιατί να μην είστε γενναιόδωροι να βγάλετε και παραπάνω; Και έτσι θα γίνει και στο τέλος της χρονιάς, που ότι βγάλετε ως πρωτογενές πλεόνασμα θα πάει κι αυτό στον Ειδικό Λογαριασμό των δανειστών στην Τράπεζα της Ελλάδας; Γιατί θυμίζω ότι εκεί θα πάει κι αυτό .