Ομιλία σχετικά με τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα στην Ολομέλεια της Βουλής (4.2.2014)

Ομιλία σχετικά με την τροπολογία για τα ΕΑΣ κατά τη συνέχιση της συζήτησης για το νομοσχέδιο για τον ΑΔΜΗΕ στην Ολομέλεια της Βουλής (4.2.2014)

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ 

ΙΕ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ 

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ 

ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄ 

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Π΄ 

Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2014 

Συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και των τροπολογιών του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής «Ρύθμιση θεμάτων της ΑΔΜΗΕ Α.Ε.». 

ΟΛΓΑ-ΝΑΝΤΙΑ ΒΑΛΑΒΑΝΗ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, το Νοέμβριο του 2013 έλεγα στην Ολομέλεια ότι αυτό που διαδραματίζεται τα τελευταία χρόνια, με αποκορύφωμα τον ενάμιση χρόνο της Συγκυβέρνησης, με την Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία είναι το «μαρτύριο της κινέζικης σταγόνας» - με πρωταγωνιστή το Υπουργείο Οικονομικών. Και είχα φέρει σαν παράδειγμα αυτό που μας είχε πει ο προηγούμενος Διευθύνων Σύμβουλων των ΕΑΣ σε συνάντηση μαζί του την άνοιξη του 2013, ότι είχε ξοδέψει μάταια ατέλειωτες ώρες περιμένοντας στον προθάλαμο του Υπουργού Οικονομικών «σαν ζητιάνος» -η έκφραση ήταν δική του- εκλιπαρώντας για την έκδοση προσωρινής ασφαλιστικής και φορολογικής ενημερότητας, προκειμένου να συνεχίσει η εταιρεία την παραγωγή και να υλοποιήσει συμβόλαια χωρίς να πληρώνει συνέχεια ρήτρες, που εκπίπτουν υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου, και να μπορεί να πληρώνει εργαζόμενους και προμηθευτές. 

Σήμερα επικαλείσθε πόσο ζημιογόνα για το ελληνικό δημόσιο στάθηκαν τα τελευταία χρόνια τα ΕΑΣ. Αλλά τι περιμένατε, όταν με ευθύνη των συγκυβερνήσεων δεν τους επιτρέπατε να λειτουργούν στοιχειωδώς ως επιχείρηση για να μπορούν να εκτελούν τα συμβόλαια και τις υποχρεώσεις τους; Καλούμασταν τότε να επικυρώσουμε την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, που θα τους έδινε παράταση φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας μέχρι 31 Ιανουαρίου 2014 για να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες είσπραξης οφειλών από το Ελληνικό Δημόσιο, προκειμένου να πληρωθούν - και πάλι «έναντι» σε σχέση με τα πολύμηνα χρωστούμενα - οι εργαζόμενοι. 

Είχα επισημάνει, επίσης, τότε ότι η ουσία της υπόθεσης, δηλαδή η αμυντική θωράκιση της χώρας, η παραγωγική της ανασυγκρότηση και ο δημόσιος χαρακτήρας των αμυντικών βιομηχανιών, το μέλλον των ΕΑΣ και η προφανής απόφαση της Κυβέρνησης για έλλειψη οποιουδήποτε μέλλοντος για την ΕΛΒΟ - καθώς απουσίαζε πανηγυρικά η οποιαδήποτε αναφορά σε αντίστοιχες δικές της ανάγκες από την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, καθώς και το νομοσχέδιο «παίζονταν» κεκλεισμένων των θυρών μεταξύ Τρόικας και μιας Κυβέρνησης με την πλάτη στον τοίχο και υπό τη δαμόκλειο σπάθη των δανειστών: «Συρρικνώστε τα ή κλείστε τα». Είχαμε τότε υπερψηφίσει την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, παρά το γεγονός ότι δεν ήταν παρά «ασπιρίνη». 

 Σήμερα καλούμαστε να αποφασίσουμε συνολικότερα για την τύχη των ΕΑΣ με τροπολογία σε «άσχετο» νομοσχέδιο, αυτό για το ξεπούλημα του ΑΔΜΗΕ, για τον οποίο ΑΔΜΗΕ μίλησα την προηγούμενη εβδομάδα στη συζήτηση επί της αρχής. Λες και πρόκειται αυτή η ιστορία με τα ΕΑΣ να είναι κάποια λεπτομέρεια. Κατά την άποψη της Συγκυβέρνησης, η αμυντική βιομηχανία δεν αξίζει ούτε μία συζήτηση δύο ημερών με κανονικές κοινοβουλευτικές διαδικασίες. 

Και τι καλούμαστε να επικυρώσουμε με αυτή την τροπολογία; Τη διάσπαση των ΕΑΣ σε στρατιωτικό σκέλος, που σύμφωνα με το άρθρο 346 της Συνθήκης της Λισαβόνας αποτελεί δημόσια περιουσία του δημοσίου, κυρίως για τις εσωτερικές αμυντικές ανάγκες. Και στο πολιτικό σκέλος της παραγωγής των ΕΑΣ, που συγκροτεί ξεχωριστή εταιρεία και τίθεται υπό καθεστώς εκκαθάρισης τύπου bad bank, προκειμένου η Τρόικα να μην διεκδικήσει την επιστροφή 2 δισεκατομμυρίων ευρώ κρατικών επιχορηγήσεων στο Ελληνικό Δημόσιο από μία εταιρεία, που ουσιαστικά βρισκόταν σε επιβληθείσα αναστολή λειτουργίας. Όλα αυτά με τη βούλα της απόφασης της Τρόικας στις 16 Δεκεμβρίου, που επικυρώθηκε στο Eurogroup της επομένης, σύμφωνα με την Αιτιολογική Έκθεση ως «πληρωτέο προαπαιτούμενο για την εκταμίευση δόσης στην Ελλάδα». 

Τι συμφωνήσατε, όμως, ακριβώς με την Τρόικα; Αυτό δεν θα το μάθουμε ή όχι τουλάχιστον από την παρούσα τροπολογία. Πώς θα χωριστεί η παρούσα εταιρεία σε στρατιωτική και πολιτική ή σε good company και bad company; Άγνωστο. Σε ποια από τις δύο εταιρείες θα μεταφερθεί κάθε συγκεκριμένο εργοστάσιο των μέχρι σήμερα ενιαίων ΕΑΣ; Στο στρατιωτικό σκέλος ή στο υπό εκκαθάριση θα πάει το Λαύριο, δηλαδή η παλιά ΠΥΡΚΑΛ, ο Υμηττός, η Ελευσίνα, το Αίγιο και οι δύο θυγατρικές στην Κύμη και στη Θεσπρωτία; 

Τι θα γίνει με τους εναπομείναντες εργαζόμενους; Θα διασωθούν οι θέσεις εργασίας όλων; Ή κλείνοντας όσα εργοστάσια κλείνουν -αυτά που δεν μας λέτε ποια είναι-, θα βρεθούν στον δρόμο οι εργαζόμενοί τους; Ούτε γι’ αυτό μας ενημερώνετε καν. 

Όλα θα αποφασιστούν στην πορεία με Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις των δύο Υπουργείων, Οικονομικών και Άμυνας. Έχουμε μία υποψία ότι για τους επόμενους μήνες θα «κρατάτε στο σκοτάδι» και το σύνολο των εργαζομένων, τουλάχιστον μέχρι να τελειώσει ο δεύτερος γύρος των εκλογών τον Μάιο. 

Επιπλέον, υποψιαζόμαστε ότι δεν είναι τυχαίο ότι δεν αναφέρεται πουθενά ο ένας και μοναδικός χρόνος-περιθώριο που, σύμφωνα με δικές σας «διαρροές» στον Τύπο, σας έδωσε η τρόικα για να δοκιμάσετε να «γυρίσετε» σε οικονομικά επικερδή την εταιρεία παραγωγής στρατιωτικού υλικού. Ούτε το ότι η συγκεκριμένη εταιρεία υπάγεται σε ένα νομοθετικό πλαίσιο, που σας δίνει την δυνατότητα ανά πάσα στιγμή να την περάσετε κι αυτή σε καθεστώς εκκαθάρισης. 

Δεν μας εξηγείτε, βεβαίως, πουθενά αν σκοπεύετε να περάσετε τελικά στο ΤΑΙΠΕΔ, όπως είχε προαναγγελθεί ήδη από το 2010, τα παραλιμάνια οικόπεδα όλων σχεδόν των εργοστασίων, που πρόκειται να κλείσετε, με «κορωνίδα» το εκπληκτικό οικόπεδο στον Υμηττό, που «βλέπει πιάτο» όλη την Αθήνα μέχρι τη θάλασσα. 

Δεν μας εξηγείτε, επίσης, γιατί κανονίζετε με αυτήν την τροπολογία η καινούργια λειτουργούσα εταιρεία να μην μπορεί να εισπράξει σεντς απ’ ό,τι της οφείλει το Δημόσιο, αλλά μόνο να τα συμψηφίζει με ό,τι αυτή χρωστάει. Ιδιαιτέρα παίρνοντας υπ’ όψιν ότι η ίδια χρωστάει στο Δημόσιο ρήτρες λόγω συμβολαίων που δεν εκπληρώθηκαν, επειδή στην πραγματικότητα το Δημόσιο δεν της επέτρεπε να λειτουργήσει. Και ότι το Ελληνικό Δημόσιο, που βρίσκεται σε βαθιά κρίση και υπό μνημονιακό καθεστώς, αλλά δεν τολμά να απαιτήσει διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του δημόσιου χρέους των 321 δισεκατομμυρίων ευρώ, πέρσι το καλοκαίρι εμφανίστηκε ιδιαίτερα «γαλαντόμο» - με προτροπή των Αμερικανών - απέναντι στο Ιράκ, του οποίου διέγραψε κάτι παραπάνω από το μισό από το χρέος που όφειλε στα ΕΑΣ, ύψους 267 εκατομμυρίων δολαρίων, και ρύθμισε να αποπληρωθούν τα υπόλοιπα 126 εκατομμύρια άτοκα σε 44 εξάμηνες δόσεις - ξεκινώντας από την 1η Μαρτίου του 2019. Μάλιστα, κανονίσατε να μην αποπληρώνονται αυτά στα ΕΑΣ -προφανώς, ποιος ξέρει αν θα υπάρχουν ΕΑΣ μέχρι τότε, βέβαια; - αλλά κατευθείαν στο Ελληνικό Δημόσιο. 

Δεν μας ενημερώσατε, επίσης, αν έχετε σχέδιο για την αμυντική βιομηχανία και business plan για τα ΕΑΣ-στρατιωτικό σκέλος και, βέβαια, τι σκοπεύετε να κάνετε με τις εξαγωγές στρατιωτικού υλικού, καθώς είναι αδύνατον μια στρατιωτική βιομηχανία να σταθεί στα πόδια της στηριγμένη αποκλειστικά στην εθνική αγορά. 

Η αλήθεια είναι ότι δεν έχετε σχέδιο για τα αμυντικά συστήματα, ούτε για την Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία γενικότερα. Αν τα προηγούμενα χρόνια την αφήσατε να ρημάξει, σήμερα οι πιεστικές εξελίξεις μπροστά μας έχουν να κάνουν με ό,τι συμπεριλαμβάνουν τα σχέδια για την προϊούσα στρατιωτικοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

Είναι τυχαίο ότι το Ελληνικό Κοινοβούλιο δεν ενημερώθηκε για το τι ακριβώς αποφασίστηκε τελικά για την Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία στη Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου με θέμα την απαράδεκτη Έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις στρατιωτικές δομές της Ευρωπαϊκής Ένωσης; 

Αναφέρει χαρακτηριστικά η έκθεση στο σημείο 7: «Παροτρύνονται τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η Επιτροπή να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα, ώστε να διευκολύνουν την αναδιάρθρωση και ενοποίηση των δυναμικοτήτων της αμυντικής βιομηχανίας, προκειμένου να μειωθούν οι υφιστάμενες πλεονασματικές δυναμικότητες που δεν είναι βιώσιμες». 

Η Έκθεση, που σοκάρει, καθώς το ύφος της είναι σαν να έχει γραφτεί από στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα μιας υπερδύναμης με στρατηγικές βλέψεις επέμβασης σε οποιαδήποτε περιοχή του κόσμου, κριτικάρει τα κράτη-μέλη επειδή μείωσαν σε συνθήκες κρίσης τις στρατιωτικές δαπάνες τους και επειδή δαπανούν μέρος τους σε αγορές εκτός Ευρώπης. Ζητά να προχωρήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση στην κατεύθυνση της αμυντικής ολοκλήρωσης και επιτάσσει τη δημιουργία κοινής αγοράς στρατιωτικών βιομηχανιών με αναδιάρθρωση και κλείσιμο του πλεονάζοντος παραγωγικού δυναμικού -δηλαδή πρακτικά κλείσιμο των δικών μας ΕΛΒΟ και ΕΑΣ- ώστε οι στρατιωτικές δαπάνες να ξοδεύονται με αγορές από τις μεγάλες ιδιωτικές και κρατικές στρατιωτικές βιομηχανίες των μεγάλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

Με την τροπολογία μάς ζητάτε «λευκή επιταγή» για τα ΕΑΣ και την Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία σε μία τέτοια κατεύθυνση. Τέτοια «λευκή επιταγή» δεν μπορούμε να σας δώσουμε. 

O ΣΥΡΙΖΑ κάνει σαφές ότι δεν θα συναινέσει στο κλείσιμο των ΕΑΣ, ούτε σε μια «αναδιάρθρωση» δήθεν συμβιβασμό με την Τρόικα, που θα συρρικνώνει τα αμυντικά συστήματα, θα κλείνει εργοστάσια και θα απολύει εργαζομένους, ως αποτέλεσμα επιτυχημένης δήθεν σκληρής διαπραγμάτευσης. 

Πάγια άποψη του ΣΥΡΙΖΑ -και κλείνω με αυτό, κύριε Πρόεδρε- είναι ότι οι κρατικές αμυντικές βιομηχανίες είναι βιώσιμες και μόνο η διατήρησή τους υπό δημόσιο έλεγχο εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, εγγυάται την εφοδιαστική επάρκεια των Ενόπλων Δυνάμεων και διασφαλίζει τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων. 

Σας καλούμε να αποσύρετε την τροπολογία για τα ΕΑΣ και να φέρετε το θέμα για να το συζητήσουμε εδώ κανονικά, στα πλαίσια ενός κανονικού νομοσχεδίου. 

Σας ευχαριστώ.

 (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ)