ΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΑΝΑΒΟΛΗ ΕΠΙΚΑΙΡΗΣ ΕΡΩΤΗΣΗΣ ΝΑΝΤΙΑΣ ΒΑΛΑΒΑΝΗ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 

Για το θάνατο του Σήφη Κόσογλου, η Νάντια Βαλαβάνη έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Ο πρόωρος χαμός του Σήφη Κόσογλου, φιλόλογου, ιστορικού ερευνητή και συγγραφέα, αποτελεί αναντικατάστατη απώλεια για την Κρήτη, την ιδιαίτερη πατρίδα του, το Σοκαρά και την ευρύτερη περιοχή της Μεσσαράς και, βέβαια, για την ιστορική έρευνα.

 Ο Κόσογλου, με τη διπλή ιδιότητα του δασκάλου και του ανθρώπου των γραμμάτων, έκανε πρωτογενή έρευνα για την Αντίσταση κατά τη ναζιστική κατοχή στο Νομό Ηρακλείου επικεντρώνοντας σε ανθρώπους και περιστατικά, με τα οποία είχε ασχοληθεί ελάχιστα ή και καθόλου η επίσημη ιστορική έρευνα. Ερευνώντας ξανά και ξανά τη σφαγή του Σοκαρά, «έπεσε» πάνω σε περιπτώσεις ανθρώπων, κατά κανόνα μικρασιατικής καταγωγής, και σε περιστατικά στην ευρύτερη περιοχή, τα οποία δεν είχαν καταγραφεί ή είχε υποβαθμιστεί η σημασία τους, κυρίως επειδή, όπως μου είπε ο ίδιος στην τελευταία συζήτηση που κάναμε μαζί, αυτό τον Αύγουστο κάτω απ’ την κληματαριά του σπιτιού του, «ήταν αριστεροί». Σ’ αυτή του την ανακάλυψη οφείλεται και η σειρά μικρών μονογραφιών του, αλλά και το τελευταίο έργο του με φωτογραφίες και κείμενα από το εγκαταλειμμένο εδώ και μισό αιώνα Βελούλι και τις άγραφες αγωνιστικές παραδόσεις του, που ολοκλήρωσε βαριά άρρωστος και δεν πρόλαβε να δημοσιεύσει. Τιμώντας την ιδιότητα του καθηγητή μέσης εκπαίδευσης, έκανε όλη αυτή τη δουλειά χωρίς οποιαδήποτε προσωπική οικονομική στήριξη, πλήρωνε αντίθετα για τη δωρεάν δημοσιοποίηση της ανάμεσα στους ανθρώπους των χωριών της Μεσσαράς και από την τσέπη του. 

Ο Κόσογλου κατάφερε αυτό που δεν τόλμησαν να κάνουν άλλοι, πολύ πιο έμπειροι ιστορικοί. Όχι μόνο επειδή ήταν ένας βαθύτατα έντιμος επιστήμονας και ταυτόχρονα ένας άνθρωπος ανήσυχος κι ευαίσθητος απέναντι ακόμα και σ’ αυτή την πιο ιδιόμορφη μορφή αδικίας, την ιστορική, αλλά πριν απ’ όλα επειδή ήταν ένας ονειροπόλος. Απ’ τους ανθρώπους που κάνουν όνειρα όχι άπιαστα, αλλά απ’ αυτά που χρειάζονται για ν’ αλλάξει ο κόσμος. Στην αυλή του σπιτιού του αυτό το τελευταίο καλοκαίρι της ζωής του μας διηγήθηκε μέσα από τι δραστηριότητες κι αναζητήσεις στη φύση και μέσα από ποια οικοδόμηση πολιτιστικών κέντρων και βιβλιοθηκών στη Μεσσαρά έβλεπε να συνεχίζεται η γνωριμία των ανθρώπων με τα χωριά της περιοχής, η έρευνα και η διατήρηση της ιστορικής αγωνιστικής μνήμης, κρητικής και μικρασιατικής, και η μεταλαμπάδευση της αγάπης για την ιστορία και την έρευνα στις νεότερες γενιές.

 Ας ελπίσουμε ότι θα βρεθούν άλλοι να συνεχίσουν ένα ιστορικό έργο κι ένα όνειρο ανεκπλήρωτο, από κει που το άφησε. Αυτό θα ήταν και ένα ρέκβιεμ πραγματικά αντάξιο του. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σε σκέπασε, Σήφη!» 

Το Γραφείο Τύπου Αθήνα,                                                                                        20.10.2014