Ομιλία στη τελετή παραλαβής-παράδοσης στο Υπουργείο Οικονομικών (20.7.2015)

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Παράδοση – παραλαβή στο Υπουργείο Οικονομικών

 

Σήμερα 20/07/2015, στο υπουργείο Οικονομικών,  παρουσία του υπουργού κ. Ευκλείδη Τσακαλώτου, έγινε η παράδοση- παραλαβή χαρτοφυλακίου από την τέως αναπληρώτρια υπουργό Οικονομικών, κ. Νάντια Βαλαβάνη, στο νέο αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών, κ. Τρύφωνα Αλεξιάδη. Παρών ήταν και ο αναπληρωτής υπουργός κ. Δημήτρης Μάρδας. 

Η τοποθέτηση της Νάντιας Βαλαβάνη κατά τη τελετή παραλαβής-παράδοσης στο ΥΠΟΙΚ

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, που περάσαμε μαζί δυο χρόνια στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, στην προηγούμενη θητεία που ήμαστε και οι δύο καινούριοι βουλευτές. 

Και πριν απ΄ όλα βέβαια να καλωσορίσω από καρδιάς τον νέο υπουργό, γνωστό πρόσωπο σε όσους έχουν σχέση με τα φορολογικά, τον Τρύφωνα Αλεξιάδη, που παίρνει αυτή τη θέση σε μια πάρα πολύ δύσκολη εποχή και να του ευχηθώ πραγματικά από καρδιάς καλή τύχη. Θα χρειαστείς όλη την καλή τύχη του κόσμου για να τα βγάλεις πέρα. 

Πρέπει να πω ότι ούτε τον Ευκλείδη Τσακαλώτο ούτε τον Τρύφωνα Αλεξιάδη τους ζηλεύω. Βέβαια αυτή η θέση θα επανέρθει στα φυσιολογικά της, γιατί όλο το προηγούμενο εξάμηνο λόγω της διαπραγμάτευσης ο υπουργός Οικονομικών ήταν κυρίως απών στο εξωτερικό, με αποτέλεσμα λίγο-πολύ να δουλεύει σαν ένα χωριστό υπουργείο για τη φορολογία και για τη δημόσια περιουσία.

Θα πρέπει να πω βέβαια ότι αυτό μας στέρησε τη δυνατότητα μιας ουσιαστικής συνεργασίας. Τη στέρησε από μένα τόσο με τον προηγούμενο υπουργό το Γιάννη Βαρουφάκη, όσο και με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο που ανανεώσαμε κάνα δυο ραντεβού που δεν έγιναν ποτέ για να κάτσουμε να βάλουμε κάτω στο χαρτί μαζί το πού βρισκόμαστε και το τι κάνουμε.

Μας έδωσε τη δυνατότητα ωστόσο -και δε μας την έδωσε τόσο αυτό που σας είπα, όσο μας την έδωσε όλη αυτή η πρώτη περίοδος της μεγάλης ελπίδας αυτό το εξάμηνο- να κάνουμε κάποια πράγματα και να «συλλάβουμε» κάποια πράγματα που δεν προλάβαμε να κάνουμε. 

Πριν απ΄ όλα να ονειρευτούμε ένα δικαιότερο φορολογικό σύστημα, το οποίο είναι ένα όνειρο απόλυτα ρεαλιστικό. Τώρα γίνεται πολύ δύσκολη η πραγματοποίηση αυτού του ονείρου, γιατί ξέρω ότι και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και ο Τρύφωνας Αλεξιάδης έχουν την άποψη ότι μπορείς να κάνεις μέσα και από την ίδια πίτα αναδιανομή και να είναι δικαιότερα τα βάρη. Αυτό πρέπει οπωσδήποτε να το επιδιώξουν.

Δυστυχώς όμως τα βάρη αυτά που επιβάλλονται σήμερα πάνω σε ήδη δυσβάσταχτα βάρη, δημιουργούν ένα τέτοιο τοπίο ώστε η όποια αναδιανομή σε αυτά τα πλαίσια δεν θα μπορέσει να αναιρέσει την αδικία που υφίστανται ανέκαθεν αυτοί που είναι οι πραγματικοί δημιουργοί του πλούτου, η συντριπτική πλειοψηφία, η συντριπτική εργαζόμενη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας.

Εμείς δεν μπορέσαμε να κάνουμε πολλά πράγματα σε αυτή την κατεύθυνση. Οι κινήσεις που κάναμε ουσιαστικά έχοντας background τις τρέχουσες φορολογικές δηλώσεις και μια φορολογική μεταρρύθμιση του καλοκαιριού του 2013, που ήταν πραγματικά ισοπεδωτική και που πρώτη φορά εφαρμοζόταν τώρα, ήταν απλώς κλάδεμα κάποιων κλαδιών που ξέφευγαν από το δέντρο. 

Κάναμε κάποια πράγματα για τα τεκμήρια καταργώντας τα για τους χαμηλόμισθους, κάναμε τέτοιου είδους διευκολύνσεις, όμως τα βασικά προβλήματα, η φορολόγηση από το πρώτο ευρώ, ο ΕΝΦΙΑ και τα λοιπά, παρέμειναν κι όπως ξέρετε πληρώνονται και σήμερα.

Πιο ουσιαστικά πράγματα κάναμε έστω σε αυτό το μίνι φορολογικό νομοσχέδιο για τους αγρότες. Αυτά όλα δυστυχώς τώρα τα παίρνει η σκούπα μαζί της, όμως δικαιότερο φορολογικό σύστημα -αυτή είναι η υποθήκη που θέλω να αφήσω εγώ- δεν μπορεί να γίνει χωρίς βαθιές ριζικές αλλαγές στο φορολογικό σύστημα. 

Εύχομαι κι ελπίζω με όλη μου την καρδιά αυτοί σήμερα, και πριν από όλα ο Τρύφωνας Αλεξιάδης που παίρνει τη δική μου θέση, να έχουν τη δυνατότητα τελικά αυτό να το κάνουν.

Θέλω να πω επίσης ότι κάναμε μια δουλειά που δεν ήταν στα καθήκοντά μας. Τα καθήκοντά μας ήταν αποκλειστικά καθήκοντα νομοθέτη. Έτσι μας ήθελαν οι νομοθετικές αλλαγές που είχαν γίνει μέχρι τη στιγμή που αναλάβαμε, με ένα μηχανισμό υπηρεσιακό αυτοτελή διοικητικά και οικονομικά, τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων να έχει το σκέλος της είσπραξης των φορολογικών εσόδων. 

Μέσα, λοιπόν, σε αυτό που δεν ήταν στις αρμοδιότητές μας- αλλά κάναμε- ήταν μια ιδιότυπη άτυπη διαμεσολάβηση για όποια μικρομεσαία επιχείρηση χωρίς καμιά διάκριση μας χτύπησε την πόρτα κι ήρθε σε μας ως μη έπρεπε. Δυστυχώς πρέπει να σας πω ότι από ό,τι μου λέει ο διευθυντής του πολιτικού μου γραφείου, ο οποίος είχε και το κύριο βάρος αυτής της δουλειάς, τα αποτελέσματα ήταν χοντρά-χοντρά 60-40, 60% χάσαμε, 40% κερδίσαμε. 

Εγώ θεωρώ ότι κι αυτό το 40% παρόλο που είναι πολύ λίγο, είναι πολύ σοβαρό, γιατί είναι επιχειρήσεις οι οποίες έχουν ανθρώπους στους κόλπους τους κάθε μια από αυτές που κλείνει επειδή έκανε κάποιες φορολογικές παραβάσεις οι οποίες στη συνέχεια μέσω ενός παράλογου ποινολόγιου βρέθηκαν να είναι ούτε καν τιμωρητικές αλλά απλώς καταστροφικές, να κλείνουν δηλαδή την επιχείρηση, πιστεύω ότι κάθε μια τέτοια περίπτωση που απετράπη είναι ένα κέρδος.

Όμως βέβαια ο ρόλος αυτού του υπουργείου δεν είναι αυτός. Ο ρόλος του Υπουργείου και αυτό μπορούν να το κάνουν σίγουρα και σε αυτές τις συνθήκες είναι να κάνουμε αυτό που σκοπεύαμε, όλοι μαζί γιατί οι συνεργάτες του Τρύφωνα είναι οι μέχρι σήμερα δικοί μου συνεργάτες: Μια εκλογίκευση των ποινών του Ποινολόγιου και την επαναφορά του εξωδικαστικού συμβιβασμού, του διοικητικού συμβιβασμού.

Πιστεύω βαθιά στη σύντομη εμπειρία που απέκτησα αυτούς τους 6 μήνες, ότι αν υπήρχαν και είχαν ουσιαστικό περιεχόμενο και ήταν περιφρουρημένες από τη διαφθορά αυτές οι διαδικασίες, ένα μεγάλο μέρος από τις 260.000 κυρίως μικρομεσαίες επιχειρήσεις που έκλεισαν το προηγούμενο διάστημα, θα μπορούσαν να είχαν διασωθεί και μαζί τους ένα μεγάλο πρόβλημα της απασχόλησης που σήμερα είναι άνεργοι άνθρωποι. 

Μια δεύτερη πολυτέλεια που είχαμε αυτούς τους 6 μήνες ήταν να ζήσουμε χωρίς τρόικα- δυστυχώς Τρύφωνα εσύ δε θα το έχεις, απ’ ό,τι διαβάζω στις εφημερίδες θα τους υποδεχθείς σύντομα- και αυτό μας επέτρεψε να νομοθετήσουμε έτσι όπως πιστεύαμε ότι έπρεπε να κάνουμε.

Όχι μόνο κλαδεύοντας με το μίνι φορολογικό την προηγούμενη μεγάλη φορολογική τομή που είχε επέλθει μέσω της τρόικας, αλλά πριν απ’ όλα νομοθετώντας αυτό που ονομάσατε εσείς οι ίδιοι αρχικά ρύθμιση εξπρές και στη συνέχεια την πολύ ουσιαστικότερη ρύθμιση έως 100 δόσεις που πέτυχε πιστεύω τρία πράγματα: Ελάφρυνση για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους ώστε αιχμάλωτοι μέχρι 3.000, μέχρι 5.000 ήταν η μεγάλη πλειοψηφία- τα 3,5 εκατομμύρια από τα 3,9 των χρεοφειλετών- να μπορούν να δουν με μια ανάσα τη ζωή τους παραπέρα, μια οικονομική αναζωογόνηση σε χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις που μπήκαν σ’ αυτή τη ρύθμιση που μπορούσαν να ελπίζουν και πιστεύω θα συνεχίζουν να ελπίζουν ότι αυτό θα τους δώσει μια δεύτερη ευκαιρία από δω και πέρα και βέβαια σοβαρά δημόσια έσοδα. 

Ο τελικός απολογισμός, που δεν είναι τελικός, θα είναι 10 μέρες μετά το άνοιγμα των τραπεζών. Ο μέχρι στιγμής λοιπόν απολογισμός είναι ότι περίπου 880.000 άνθρωποι, φυσικά πρόσωπα στη μεγάλη τους πλειοψηφία αλλά και μερικές δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις μπήκαν στη ρύθμιση και ρυθμίστηκε συνολικά 6,2 δισ. χρέους. Εισπράχθηκαν σε «ζωντανά» χρήματα, μαζί και με τη ρύθμιση εξπρές, μέχρι στιγμής 800 εκατομμύρια και αν συνεχιστεί κανονικά η εξυπηρέτηση της ρύθμισης, μέχρι το τέλος θα υπάρχουν έσοδα από αυτά μέχρι το 2015, 1,2 δισ. ευρώ.  

Η έκκληση που θέλω να κάνω ειδικά στον Τρύφωνα και βέβαια στον Ευκλείδη, είναι να προστατευθεί αυτή η ρύθμιση όσο μπορούν. Ξέρω ότι πολλοί πολιτικοί μας αντίπαλοι προσπάθησαν να ρίξουν λάσπη, δε νομίζω ότι έπιασε, επειδή σ’ αυτή τη ρύθμιση επιτρεπόταν να μπουν και αυτοί που χρωστούν πάνω από 1 εκατομμύριο ευρώ. 

Πρέπει να σας πω ότι όλοι όσοι μπήκαν- φυσικά πρόσωπα δεν είναι πολλά, περισσότερες είναι οι εταιρείες- είναι 250 στους 880.000 ανθρώπους. Οπότε ποιος εξυπηρετήθηκε; Τι εξυπηρέτησε αυτή η ρύθμιση; Νομίζω ότι μπορούν να το πουν οι απλοί αριθμοί. Πάντα πίστευα ότι αν θέλεις να φτιάξεις μια ρύθμιση που πραγματικά να θέλεις από τη μια να μπουν όλοι κι από την άλλη να έχεις σοβαρά έσοδα, πρέπει να την απελευθερώσεις.

Μην ξεχνούμε ότι από τα 77-78 δισ. των ληξιπρόθεσμων του δημόσιου χρέους, τα 60 ευρώ είναι εντελώς νεκρά. Δεν υπάρχουν, δεν υφίστανται, απλώς δεν έχουμε τους μηχανισμούς να τα σβήσουμε απ’ ό,τι μου λένε οι πλέον αρμόδιοι, που είναι η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων.                        

Από τα υπόλοιπα αξιόχρεα, δηλαδή υπαρκτά μεν αλλά που να μπορούν και να εισπραχθούν, υπολόγιζαν ότι είναι μόνο 9. Τα 6,2 δισ. δεν είναι μόνο απ’ αυτά τα 9, είναι λιγότερα από αυτά γιατί κάποια χρέη και από τη δεκαετία του ’70 που μπήκαν μέσα, κάποια χρέη είναι και από τη δεκαετία του ’80.

Ξέρω ότι στη Βουλή υπήρξαν βουλευτές οι οποίοι ξέρουν πολύ καλά φορολογικά, που θεωρούσαν αμαρτία όχι μόνο να μπορούν να μπουν οι μεγάλοι χρεοφειλέτες, αλλά αμαρτία να μπουν και στα χρέη πριν από το 2009 θεωρώντας ότι αυτό είναι ανήθικο, ότι από το 2009 εν πάση περιπτώσει υπάρχει η δικαιολογία της κρίσης και των μνημονίων, πριν από το 2009 το να χρωστάς δε το δικαιολογεί τίποτα. 

Εγώ δεν ξέρω αν είναι ηθικό ή ανήθικο, ξέρετε και την ιστορία, άσπρη γάτα, μαύρη γάτα το αποτέλεσμα μετράει. Εγώ ξέρω ότι ο υπηρεσιακός μηχανισμός, που τους έχω πάρα πολύ μεγάλη εμπιστοσύνη σ’ αυτά τα θέματα, μου είπε: «Όλα τα χρέη πριν από το 2009 ξεχάστε τα. Και το παραμικρό ευρώ που έρχεται πίσω από το 2009 είναι ένα ευρώ κερδισμένο που δε θα το έβλεπε ποτέ το ελληνικό Δημόσιο».

Γι’ αυτό πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο, παρά τις όποιες δεσμεύσεις έχουν αναληφθεί, να περιφρουρηθεί ώστε να τηρηθεί και όχι να τιναχτεί στον αέρα αυτή η ρύθμιση.

Τρίτον: Σκεφτήκαμε ελάχιστα, το λέω «ελάχιστα» ίσως και με δική μας ευθύνη, ίσως έπρεπε πιο γρήγορα, το κάναμε μόλις το δεύτερο μισό του Ιουνίου, τις δυνατότητες, τις τεράστιες δυνατότητες που έχει η δημόσια περιουσία όταν οι άνθρωποι που αναλαμβάνουν να τη διαχειρίζονται, όχι απλώς δε μιζάρονται, αλλά δεν κλείνουν deals, δεν κλείνουν πολιτικές ή οικονομικές ή άλλες συμφωνίες πάνω ή κάτω απ’ το τραπέζι. 

Όταν είναι άνθρωποι που πραγματικά ενδιαφέρονται για το πώς καλύτερα μπορεί ν’ αξιοποιηθεί και ν’ αποδώσει. Οι οικονομίες που μπορεί να γίνουν, πρέπει να σας πω από το σύντομο χρονικό διάστημα που από τα μέσα και όχι από τα έξω όπως κάναμε τους πρώτους μήνες, ασχοληθήκαμε μ’ αυτό το ζήτημα, είναι τεράστιες. 

Να σας πω μόνο ότι μόλις μπήκε το νέο Διοικητικό Συμβούλιο για το Ελληνικό ΑΕ άφησε τα γραφεία στο Σύνταγμα, τα οποία ήταν γραφεία για να στεγάζουν τρεις ανθρώπους γιατί υπήρχαν άλλα γραφεία τα οποία είναι μέσα στο Ελληνικό, για τα οποία πληρωνόταν ενοίκιο 3.000 ευρώ το μήνα για τρεις ανθρώπους, 1.000 ευρώ ο άνθρωπος δηλαδή, συν 1.900 ευρώ η θέση parking απέναντι στο Σύνταγμα για το αυτοκίνητο του Διευθύνοντος Συμβούλου και Προέδρου.

Πρέπει να σας πω ότι στο ΤΑΙΠΕΔ, το νέο Διοικητικό Συμβούλιο έκοψε κατά 30% τις απολαβές του Προέδρου και του Διευθύνοντος Συμβούλου με δική του απόφαση. Να σας πω ότι στο Ελληνικό Α.Ε., επειδή δεν ήταν σίγουροι αν θα μείνουν, αν θα φύγουν, τι θα γίνει, αποφάσισαν ότι μέχρι να ξεκαθαρίσει η κατάσταση δε θα υπάρχει κανένας μισθός, καμία αποζημίωση για τίποτα. 

Να σας πω ότι στην ΕΤΑΔ που, όπως και να το κάνουμε απ’ όλα αυτά η ΕΤΑΔ είναι η σπονδυλική στήλη της δημόσιας περιουσίας, έκαναν τη απλή κίνηση, έκοψαν τα 1.900 ευρώ που ήταν συμπληρωματικά, στο μισθό που προβλέπεται για όσους είναι εντεταλμένοι ή Πρόεδροι, Διευθύνοντες Σύμβουλοι σε Α.Ε. Αυτά τα 1.900 ευρώ πληρώνονταν για συμμετοχή στις συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου, λες και χρειαζόταν. Και μετά φωνάζουν για το ότι πληρώνονται για συμμετοχή στη Βουλή. Εδώ πληρώνονταν για να συμμετέχουν στις συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου πέρα από το μισθό τους.

Πρέπει να σας πω ότι στην ΕΤΑΔ που έχει ένα πολύ δυνατό Διοικητικό Συμβούλιο αυτή τη στιγμή, από τα πρώτα που έχουμε δει, υπάρχουν άπειροι σκελετοί στα ντουλάπια. Δηλαδή υπάρχουν υποθέσεις τροφοδότησης του εισαγγελέα, όχι δυστυχώς για τους επόμενους μήνες και λυπάμαι που το λέω αυτό, για τα επόμενα χρόνια. 

Παράλληλα υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες με λίγη οργάνωση και με λίγα λεφτά να πέσουν- που η ΕΤΑΔ τα έχει αυτά τα λεφτά για να πέσουν- το κράτος ν’ αρχίσει από τη δημόσια περιουσία να έχει πολύ σοβαρά έσοδα. Αυτά όλα μπορούν να προχωρήσουν και πιστεύω ότι θα προχωρήσουν πάρα πολύ καλά και τώρα, αλλά απλώς το θέμα είναι τι θα γίνει και πού θα διοχετευθούν αυτά τα έσοδα.

Δε θέλω να πω κάτι για τις ιδιωτικοποιήσεις, τις απόψεις μου τις ξέρετε, υπάρχει κι ένα βιβλίο «Η αρπαγή της Ελλάδας» που αποτυπώνει αυτά που έχω πει σαν αξιωματική αντιπολίτευση μέσα στη Βουλή για διάφορες ιδιωτικοποιήσεις. Θα σας πω για την ιδιωτικοποίηση για την οποία πάλεψα να γίνει, γιατί ήταν πάρα πολύ δύσκολο να γίνει και θα κάνω ό,τι μπορέσω για να ολοκληρωθεί στη Βουλή, αυτή του ΟΔΙΕ Α.Ε., που είναι μια ιδιωτικοποίηση που έπρεπε να γίνει γιατί δεν υπήρχε άλλος τρόπος ύπαρξης για να διασωθούν οι ιπποδρομίες, οι εργαζόμενοι, τα άλογα και περίπου 2 χιλιάδες οικογένειες που ζουν από όλο αυτό το κύκλωμα. 

Για τη φοροδιαφυγή δεν θα σας πω τίποτε, είναι ο πιο αρμόδιος εδώ και αν θέλετε είναι ο τομέας που ήταν και πιο δύσκολο, παρ' όλο που είχαμε αποτελέσματα, τα λιγότερα αποτελέσματα σε σχέση με αυτό που επιδιώκουμε, πρώτον γιατί υπάρχει ένα μπλοκαρισμένο σύστημα. Μπλοκαρισμένο από όλη την προηγούμενη περίοδο, επειδή ήταν έτσι οι διωκτικοί μηχανισμοί ώστε όταν πήγαιναν να αγγίξουν τους πιο πάνω από όλες τις μεριές να βραχυκυκλώνεται η ιστορία, επειδή είναι ελάχιστοι άνθρωποι στους διωκτικούς μηχανισμούς και αυτό το ξέρει πολύ καλύτερα από εμένα ο Τρύφωνας και επειδή χρειάζεται ένα σχέδιο γενικότερο, που πιστεύω ότι και με αυτή την Επιτροπή που πρωτοσυνεδρίασε νομίζω σήμερα το πρωί ενάντια στη διαφθορά, θα μπορέσει αυτό το σχέδιο να ξεδιπλωθεί.

Τέλος ήθελα να ευχαριστήσω τους συνεργάτες μου. Πριν απ' όλα τον υπηρεσιακό μηχανισμό -που δεν ήταν ακριβώς συνεργάτες μου, άτυπα έγιναν συνεργάτες μου -της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, η οποία έχει εξαιρετικά ικανούς ανθρώπους με πολύ ψηλά όχι μόνο τυπικά, αλλά προπαντός ουσιαστικά προσόντα, ανθρώπους που ξέρουν τη δουλειά τους. Μαζί φτιάξαμε το νομοσχέδιο για τη ρύθμιση έως 100 δόσεις και θεωρώ τιμή μου αυτό που μου είπαν ότι είμαι ο πρώτος υπουργός που ήρθε ποτέ σε αυτό το μηχανισμό και έφτιαξε μαζί τους ένα νομοσχέδιο. Τους ευχαριστώ πραγματικά από καρδιάς.

Και για τη μεταρρύθμιση στη ΓΓΔΕ θέλω να πω την άποψή μου, να βρω την ευκαιρία να το πω από εδώ: από την αρχή πίστευα ότι δεν είναι θέμα προσώπων, είναι θέμα δομών και δυστυχώς η κατεύθυνση στην οποία σπρώχνεται η ΓΓΔΕ θα δυσκολέψει ακόμη περισσότερο αυτές τις δομές.

Γίνεται πολύ συζήτηση για IRS. Δεν είναι, ούτε θα γίνει ποτέ IRS η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων και το IRS αν δείτε έχει πολύ οργανικούς δεσμούς με το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ πολύ οργανικότερους από αυτούς που προβλέπεται να έχει.

Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τους συνεργάτες του γραφείου μου που είναι εφοριακοί. Να πω ότι δεν γνώριζα σχεδόν κανέναν από αυτούς, πριν έρθω εδώ. Τους μαζέψαμε σιγά – σιγά, ακούγοντας προτάσεις ανθρώπων στους οποίους είχα εμπιστοσύνη και έχει φτιαχτεί ένα εξαιρετικό team, που είναι πραγματικά προς τιμή του νέου υπουργού, που τους ξέρει σχεδόν όλους γιατί είναι από το χώρο της Εφορίας και των Τελωνείων, γιατί εμείς έχουμε ΣΔΟΕ –από το ΣΔΟΕ είναι οι περισσότεροι - έχουμε Τελωνεία και έχουμε κι αυτούς που έχουμε πάρει μέσα από τη ΓΓΔΕ που είναι πραγματικά εξαιρετικά ικανοί άνθρωποι.

Να πούμε ότι αυτό το team θα το κρατήσετε. Πιστεύω ότι όπως τίμησαν τη δουλειά τους μαζί μου, ακόμη περισσότερο  ο Τρύφωνας έχει δυνατότητες να ξεκλειδώσει κι άλλα προσόντα- που εγώ λόγω της έλλειψης know how, πολύ αργά άρχισα να αντιλαμβάνομαι- μπορεί να τα ξεκλειδώσει από την αρχή.

Τέλος θέλω να ευχαριστήσω τους αστυνομικούς που είμαστε μαζί αυτό το διάστημα. Πρέπει να πω για ιστορικούς λόγους ότι πέθανε ο άνδρας μου το Νοέμβρη, ήρθαν εκλογές, βρέθηκα υπουργός χωρίς να πάρω ανάσα, την ελάχιστη ιδιωτική μου ζωή- γιατί πολλές φορές και 11 και 12 φεύγαμε από το Υπουργείο που καλά – καλά δεν προλάβαινες ούτε να κοιμηθείς- τις ελάχιστες στιγμές ιδιωτικής μου ζωής αυτό το εξάμηνο, τις μοιράστηκα κυρίως μαζί τους. Μαζί τρώγαμε και κουβεντιάζαμε, μαζί πηγαίναμε σινεμά, μαζί κουβεντιάζαμε τα έργα που βλέπαμε, μαζί πήγαμε σε ελάχιστα -θέλω να πω και λυπάμαι γι' αυτό- αλλά εξαιρετικά κονσέρτα.

Εκτίμησα αφάνταστα στην παρουσία τους και την προσωπικότητά τους όλο αυτό το διάστημα και τους ευχαριστώ πολύ. 

Θέλω επίσης να ευχαριστήσω τους τρεις Γενικούς Γραμματείς. Η δουλειά αυτή δεν θα μπορούσε να γίνει, όποια δουλειά έγινε, χωρίς τη συμβολή τους: τον Παναγιώτη Δάνη του ΣΔΟΕ, το Μιχάλη Χατζηθεοδώρου των Πληροφοριακών Συστημάτων και το Δημήτρη Κλούρα της Ακίνητης Περιουσίας.

Φεύγω από αυτό το υπουργείο θεωρώντας ότι έχω πάρει τρία «παράσημα», βάλτε σε πολλά εισαγωγικά τη λέξη παράσημα. Πρώτον, από αυτό που μου ειπώθηκε μέσα από το Διωκτικό Οικονομικό Μηχανισμό, ότι είμαι η πρώτη υπουργός από τη μεταπολίτευση που δεν πήρα ποτέ τηλέφωνο το ΣΔΟΕ ή το μικρό ΣΔΟΕ για να παρέμβω για συγκεκριμένη φορολογική υπόθεση. 

Δεύτερον, φεύγω με αυτό που μου είπαν οι καθαρίστριες του υπουργείου. Όχι οι καθαρίστριες που παλέψαμε τόσα χρόνια από το καλοκαίρι του ’13 που απολύθηκαν για να ξαναγυρίσουν στις εφορίες και στον οικονομικό μηχανισμό, αλλά οι καθαρίστριες που αδιατάρακτα συνέχισαν να δουλεύουν όλα αυτά τα χρόνια. Ήρθαν μόνες τους και μας είπαν ότι τόσο καλούς ανθρώπους από το υπουργείο, «18 χρόνια μας -λέει μια- που δουλεύω εδώ, δεν πέρασαν ποτέ» και σας ευχαριστούμε γι' αυτό.

Θέλω να πω ότι η έννοια του καλού ανθρώπου - πολύ βασική στο έργο του Μπρεχτ, για να θυμηθώ λίγο και τα παλιά  μου- είναι μια έννοια βαθιά υποτιμημένη στην ελληνική κοινωνία. Όταν ακούσαμε αυτό για τους καλούς ανθρώπους, θυμήθηκα όλη την ποιητική παραγωγή του Μπρεχτ για τους καλούς ανθρώπους και θεώρησα ότι είναι πραγματικά ένα παράσημο για όλους μας, γιατί δεν ήταν για εμένα, ήταν για όλους όσοι δουλέψαμε και είμαι σίγουρη ότι το ίδιο θα πουν επίσης όταν θα φεύγει και ο Τρύφωνας.

Τέλος θα σας πω κάτι που μου είπε μια ανώτατη παράγοντας από τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων ότι είναι ελάχιστοι οι οικονομικοί υπουργοί που μπορούν να πουν ότι φεύγουν από ένα τέτοιο υπουργείο και από ένα τέτοιο πόστο, με το κεφάλι ψηλά. Βέβαια ξέρετε ότι τα προηγούμενα 24ωρα και ιδιαίτερα αυτό το Σαββατοκύριακο ο κανιβαλισμός γνώρισε νέες όψεις. Και εγώ δεν θα πω για τους εκτός του υπουργείου. Θα πω ότι δεν αξίζει ο Γιάνης Βαρουφάκης αυτό που του επιφύλαξαν και αυτό που βρίσκεται σε εξέλιξη και πιστεύω ότι επίσης δεν αξίζω αυτό που γίνεται και εγώ.

Να σας πω μόνο ότι ο νέος διευθυντής του Τρύφωνα Αλεξιάδη, ο οποίος ήταν ένα πολύτιμο μέλος του team των εφοριακών που είχαμε μέχρι τώρα, σήμερα το πρωί μου είπε –μου το είχε ξαναπεί, αλλά δεν είχα συνειδητοποιήσει τα προηγούμενα 24ωρα τι μου έλεγε- ότι ήμουν μπροστά την Κυριακή στις 28 του μήνα, όταν για πρώτη φορά μας ειδοποίησαν για capital control και «αν θες να βγω και να το πω από πότε ήξερες και από πότε μάθαμε ότι υπάρχει τέτοιο θέμα». Ήταν αμέσως μετά τα αποτελέσματα της συνεδρίασης της ΕΚΤ που έκοβε τον ELA.

Εν πάση περιπτώσει δεν θα πω για τις υπόλοιπες αθλιότητες, αυτές θα δούμε π’ως θα τις αντιμετωπίσω και με άλλο τρόπο, θα σας πω μόνο για μια φωτογραφία, μια πλαστή φωτογραφία. Αυτή που κυκλοφόρησε η iefimerida.gr - δεν ξέρω αν είναι κάποιος εδώ μέσα- και έχει αναπαραχθεί σε εκατοντάδες sites, που λέει πάνω «Η Βαλαβάνη την εποχή που… δεν μιλούσε με τη μαμά της» και λέει από κάτω ότι «είναι μια φωτογραφία 20 μέρες πριν από εκδήλωση στην Κρήτη» υπονοώντας ότι είναι ακριβώς τότε που ειδοποίησα διά ζώσης και όχι τηλεφωνικά τη μάνα μου ότι πρέπει να σηκώσει τα λεφτά της γιατί επέρχονται capital controls. 

Να σας πω βέβαια ότι κανένας από όσους τη χρησιμοποίησαν ούτε οι ίδιοι στην iefimerida.gr πρόσεξαν αυτό το ελάχιστο, που δε χρειάζεται να είσαι Σέρλοκ Χολμς να το δεις, ότι φοράω μια τυρκουάζ μπλούζα, ενώ δεν έχω βγάλει τα μαύρα από τότε που πέθανε ο άντρας μου. 

Είναι μια φωτογραφία από το καλοκαίρι, από τις διακοπές που έκανα με τη μάνα μου στην Αγία Γαλήνη, από μια εκδήλωση του Πολιτιστικού Συλλόγου της Αγίας Γαλήνης, κάτω στην Κρήτη το καλοκαίρι του 2012 και δίπλα μου κάθεται και είναι κομμένος ο άντρας μου, επειδή βέβαια ακόμα από το υπερπέραν δυστυχώς δεν βρήκαμε κάποιο τρόπο να μπορούμε να επικοινωνούμε και μάλιστα με εντελώς «φασματικό» τρόπο με τους νεκρούς.

Έμαθα ότι με βάση αυτή τη φωτογραφία φτιάχτηκε μεταξύ άλλων και ένα site με τον τίτλο «διώξτε τη Βαλαβάνη από τη Βουλή». Να πω ότι αν είχα και κάποιες ταλαντεύσεις για το τι να κάνω με την έδρα μου, μετά από αυτό είναι σίγουρο ότι θα την κρατήσω κι ότι δεν υπάρχει καμιά περίπτωση να τη δώσω, πολύ περισσότερο για ένα τέτοιο ζήτημα. Γιατί είναι βαρύ εν πάση περιπτώσει να πουν πολλά πράγματα, αλλά να σε κατηγορήσουν για ζητήματα διαφθοράς δε νομίζω ότι υπάρχει τίποτα βαρύτερο. 

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ και εύχομαι την καλύτερη δυνατή τύχη στον Τρύφωνα Αλεξιάδη και στον Ευκλείδη Τσακαλώτο.