Δήλωση της Νάντιας Βαλαβάνη για την έναρξη εφαρμογής των μέτρων ενάντια στη ρύθμιση «έως 100 δόσεις» (15.10.2015)

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - Δήλωση της Νάντιας Βαλαβάνη για την έναρξη εφαρμογής των μέτρων ενάντια στη ρύθμιση «έως 100 δόσεις» 

Η πρώην Αναπληρώτρια Υπουργός Οικονομικών Νάντια Βαλαβάνη έκανε την παρακάτω δήλωση:

«Σήμερα ρίχτηκε ο εναρκτήριος πυροβολισμός στην αφετηρία εκκίνησης της κούρσας διάλυσης της ρύθμισης «έως 100 δόσεις». Η συγκεκριμένη νομοθετική πρωτοβουλία ανακούφισε – δυστυχώς, όπως αποδείχτηκε, μόνο προσωρινά – 1 εκ. ανθρώπους και επιχειρήσεις, στη συντριπτική πλειοψηφία τους λαϊκά και μεσαία στρώματα σε άσκημη κατάσταση, το ένα τέταρτο απ’ όσους συνολικά χρωστούν στο Δημόσιο, και ρύθμισε 7,5 δις χρέη, απ’ τα οποία το 1δις ήδη εισπράχτηκε, μέχρι το καλοκαίρι. Πέραν της επιβολής ή αύξησης του επιτοκίου της ρύθμισης, η πρώτη από τις εφαρμοστικές εγκυκλίους κάνει καθαρό ότι νέα ληξιπρόθεσμα, τα οποία καλούνται οι φορολογούμενοι να τακτοποιήσουν εντός μηνός, αλλιώς χάνουν τη ρύθμιση, δεν είναι μόνο όσα επισυμβούν στο μέλλον, αλλά και αναδρομικά όσα έχουν ήδη αποκτήσει μετά την ημερομηνία υπαγωγής των χρεών τους στη ρύθμιση.

Σε συνδυασμό και με τις υπόλοιπες προβλέψεις, που θα συγκεκριμενοποιηθούν με χωριστή εφαρμοστική εγκύκλιο, η ρύθμιση μετατρέπεται από αξιόπιστη σύμβαση με το Δημόσιο σε «δόκανο» για τη συντριπτική πλειοψηφία όσων συμμετείχαν.

Από μεριάς των δανειστών, πρόκειται για μια απολύτως εκδικητική πρόβλεψη απέναντι στις προσπάθειες χειραφέτησης του ελληνικού λαού και αποδείχνει ότι το ενδιαφέρον τους για συγκέντρωση εσόδων περιορίζεται στα μέτρα που τσακίζουν ανθρώπους: Το «πακέτο μέτρων» ενάντια στις 100 δόσεις καταψηφίστηκε με 61% στο δημοψήφισμα (σχέδιο Γιούγκερ) και από κει «μεταφυτεύτηκε» στο Γ’ Μνημόνιο.

Πως ονομάζεται η στάση της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο, που ενώ μέσω της ψήφισης του Γ’ Μνημόνιου παραμονές Δεκαπενταύγουστου αποδέχτηκε την κατεδάφιση σχεδόν όλων των «μονομερών» ενεργειών της πρώτης περιόδου της κυβέρνησης, έκανε προεκλογική σημαία της τις «100 δόσεις», έχοντας ήδη ψηφίσει τη διάλυση τους;

Μήπως θα έπρεπε, επίσης, το συνδικαλιστικό κίνημα που αύριο κινητοποιείται ενάντια στο πολυνομοσχέδιο να συμπεριλάβει στις διεκδικήσεις του και την επαναφορά της ρύθμισης; Έτσι κι αλλιώς, εξίσου «προαπαιτούμενο» για ότι κι αν διεκδικείται, αποτελεί η ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών με απεμπλοκή από τα μνημόνια.»

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

15.10.2015