ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ: - Άρθρο της ΝΒ στην ΕφΣυν - Κείμενο με υπογραφές ανθρώπων της πολιτικής, των γραμμάτων και των τεχνών, 5.7.2017

ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ «ΟΧΙ» ΣΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ: ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΛΑΙΚΗΣ ΘΕΛΗΣΗΣ

Άρθρο της Ν. ΒΑΛΑΒΑΝΗ με αφορμή τη δεύτερη επέτειο από το Δημοψήφισμα

                                  Δημοσιεύθηκε στην ΕφΣυν, Τετάρτη 5/7/2017

Δυο χρόνια από το Δημοψήφισμα, το μεγάλο ΟΧΙ της 5ης Ιουλίου 2015 παραμένει η σημαντικότερη αγωνιστική παρακαταθήκη της μεταπολίτευσης: Η στιγμή που μια εκπληκτικά μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία σε συνθήκες πρωτοφανείς στην παγκόσμια ιστορία – εκλογική διαδικασία με κλειστές τράπεζες – εγκαταλείποντας στάσεις ανάθεσης ετοιμάζεται να πάρει την τύχη της στα δικά της χέρια.


Το γεγονός ότι μια βδομάδα αργότερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τη στήριξη της, συντριπτικά ηττημένης, μνημονιακής «αντιπολίτευσης» εξαέρωνε τη σημαντικότερη λαϊκή στήριξη που προσφέρθηκε ποτέ σε κυβέρνηση στην πιο κρίσιμη μεταπολεμικά μάχη αντίστασης και χειραφέτησης, δε μειώνει σε τίποτα τη σημασία της λαϊκής νίκης. Κάνει ωστόσο πολιτικά αποκρουστικότερη τη μεταστροφή που ακολούθησε την άνευ όρων συνθηκολόγηση μιας κυβέρνησης που είχε εκλεγεί με ηχηρή απελευθερωτική εντολή. Και όχι μόνο πολιτικά αποκρουστική: Η λαϊκή απόφαση να μην υπογραφεί ένα καινούργιο – Τρίτο - Μνημόνιο ήταν συντριπτική και ως προς την έκταση της λαϊκής συμμετοχής. Ξεπερνώντας με άνεση το συνταγματικό όριο γνωμοδοτικής απόφασης σε δημοψήφισμα, κατέστησε τη λαϊκή βούληση απελευθέρωσης από την τροϊκανική τυραννία και τη μνημονιακή δουλεία ΔΕΣΜΕΥΤΙΚΗ και ΑΝΕΚΛΗΤΗ. Ο παραμερισμός μιας δεσμευτικά εκφρασμένης λαϊκής βούλησης χωρίς οποιαδήποτε συνέπεια - η πιο τρανταχτή απ’ όλες τις περιπτώσεις παραβίασης της τυπικής και ουσιαστικής λειτουργίας της πολιτικής δημοκρατίας και νομιμότητας - άνοιξε ένα μεγάλο λογαριασμό: Μέχρι σήμερα επίσης συνταγματικά ανεξόφλητο.

Δυο χρόνια αργότερα, όντως «οι μάσκες έχουν πέσει»: Η πολιτική που έχει ως αποτέλεσμα την ερημοποίηση της χώρας και το ρήμαγμα της ζωής της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών, συνεχίζεται για όγδοη χρονιά. Μετά τη δημοσιοποίηση, μέσα στο τελευταίο δίμηνο, των τριών επίσημων σεναρίων ως προς την προοπτική και βιωσιμότητα του χρέους (ESM/ Γερμανικού Υπ.Οικονομικών, ΔΝΤ και, πιο πρόσφατα, ΕΕ) οποιοσδήποτε διαθέτει στοιχειώδη κριτική ικανότητα κατανοεί τον κοινό τόπο όλων των «υπολογισμών» των δανειστών: Η πολυδιαφημιζόμενη από την κυβέρνηση προοπτική «εξόδου από τα μνημόνια και την επιτροπεία το 2018» - στρωμένη ήδη με προνομοθετημένα μέτρα για πρωτογενές πλεόνασμα «αίματος» 3,5%, οριστικής μετατροπής των συντάξεων σε επιδόματα και ολοκλήρωσης του φορολογικού τσακίσματος των εισοδηματικά ασθενέστερων, που συνιστούν μια πρώτη δέσμη «μέτρων» ενός Τετάρτου Μνημονίου - οδηγεί σε μια μνημονιακή «μεταμνημονιακή» εποχή πολύ πέραν του 2022. Κατά κοινή ομολογία όλων των δανειστών, διάρκειας τουλάχιστον μισού αιώνα. 

Αυτό αποδεικνύει ξεκάθαρα σε οποιονδήποτε άνθρωπο καλής θέλησης ό,τι ξέραμε ήδη τότε όλοι όσοι αντιταχθήκαμε και αντιπαλέψαμε την παραβίαση της λαϊκής εντολής της 5ης Ιουλίου 2015: Ότι το τίμημα απεμπόλησης της λαϊκής εντολής για ανάκτηση κυριαρχίας - η συνομολόγηση ενός Τρίτου Μνημονίου - κινείται στην αντίθετη κατεύθυνση οποιασδήποτε εκδοχής απαλλαγής απ’ τις μνημονιακές πολιτικές που καταστρέφουν συστηματικά ό,τι απέμεινε απ’ τη χώρα και τον παραγωγικό της ιστό. Ότι το Τρίτο Μνημόνιο δεν αποτελεί παρά τον τρίτο «σταθμό» στην προαλειφόμενη μακριά διαδρομή της λεγόμενης «εντατικής επιτήρησης» (intensive surveillance, Ευρωπαϊκός Κανονισμός 472/2013 για τις χώρες που είχαν μνημόνια) - δηλ. της διαδικασίας υποβίβασης ενός κυρίαρχου κράτους σε προτεκτοράτο μέσω μονιμοποίησης της μετατροπής του σε «αποικία χρέους».

Στις 15 Ιουλίου 2015 η απεμπόληση μιας συντριπτικής λαϊκής εντολής απελευθέρωσης οδήγησε στο βάθεμα της επιβολής καθεστώτος πλιάτσικου εκ μέρους των δανειστών με τη συναίνεση μιας μνημονιακής, πλέον, από τις 13 Ιουλίου 2015, κυβέρνησης και της, παλαιόθεν μνημονιακής, «αντιπολίτευσης»: Με «αρπαγή της Ελλάδας», καθώς η δημόσια περιουσία οδηγείται για «ρευστοποίηση» επί 99 χρόνια στο «Υπερταμείο» και η ιδιωτική θ’ «απαλλοτριώνεται» από τράπεζες και funds μέσω ηλεκτρονικών πλειστηριασμών. Με «απαγωγή των δημοσίων εσόδων» μέσω της απόσπασης της ΓΓΔΕ/ΑΑΔΕ από το Υπουργείο Οικονομικών οποιασδήποτε δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης και τη «μεταφορά» της υπό τον έλεγχο των δανειστών – μοναδικά σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη χώρα -, και μάλιστα μια χρονιά που μισθωτοί, επαγγελματίες και αγρότες θα πληρώσουν για ίδια με τα περσινά εισοδήματα έως και 40% μεγαλύτερο φόρο. Με τη μετανάστευση των νέων – που η ψήφος τους καθόρισε τη συντριπτική έκταση της νίκης του ΟΧΙ δυο χρόνια πριν – να προσλαμβάνει τα χαρακτηριστικά της μεγαλύτερης από τις τρεις μέχρι τώρα ελληνικές μεταναστεύσεις. 

Σ’ αυτή τη δεύτερη επέτειο, γίνεται πολύ περισσότερο ξεκάθαρος ο δρόμος μπροστά στο λαό: Να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Πριν παγιωθεί η ερημοποίηση της χώρας. Πριν η προαλειφόμενη «συνταγματοποίηση του μνημονιακού καθεστώτος» μετατρέψει το Σύνταγμα των Ελλήνων σε συνθήκη θεσμοποίησης μόνιμων δεσμών οικονομικού και πολιτικού καταναγκασμού σε βάρος του λαού και επιβολής σταθερού καθεστώτος υποτέλειας στη χώρα.
Αυτό που χρειαζόμαστε σήμερα είναι ένα ανοιχτό απελευθερωτικό κίνημα που, στην εξέλιξη της δυναμικής του, θα κατορθώσει να εκφράσει το «όλον» ΟΧΙ: Όλους τους Έλληνες πολίτες, λαϊκούς ανθρώπους και μεσαία στρώματα, νεαρότερους και ηλικιακά μεγαλύτερους, άντρες και γυναίκες, που αψηφώντας το κλίμα φόβου και τερατολογίας σε συνθήκες «προπαγάνδας της πράξης» των κλειστών τραπεζών, όρθωσαν το ανάστημα τους παρά και ενάντια σε όλους τους φόβους και τις αμφιβολίες τους. 

Αυτή την κατεύθυνση, για την ανάκτηση ολόπλευρα της κυριαρχίας της χώρας – κρατικής, οικονομικής, φορολογικής, νομισματικής - προκειμένου να ξανασταθεί στα πόδια της και βέβαια για την κατάκτηση της ελευθερίας και της λαϊκής κυριαρχίας, θα ενισχύσει καταλυτικά η ευρύτερη δυνατή δημοκρατική, πατριωτική, προοδευτική, ριζοσπαστική αντιμνημονιακή συμπαράταξη όλων των δυνάμεων και μεμονωμένων ανθρώπων που είναι ήδη σήμερα αποφασισμένοι: Η παρακμή της χώρας, η μετανάστευση των νέων και η αποσάρθρωση της ζωής της μεγάλης πλειοψηφίας της κοινωνίας δε μπορεί και δεν πρέπει να συνεχιστεί.




Κείμενο υπογραφών ανθρώπων της πολιτικής, των γραμμάτων και της τέχνης:
Το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου 2015 πιο επίκαιρο και ζωντανό από ποτέ                                                                                              05/07/2017

Την Τετάρτη, 5 Ιουλίου, κλείνουν δυο χρόνια από το ιστορικό δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015. 

Η επέτειος του μεγάλου ΟΧΙ του 62% του ελληνικού λαού στη μνημονιακή υποδούλωση της χώρας, στα μνημόνια της φτωχοποίησης και της καταστροφής, καθώς και στις δανειακές συμβάσεις της ταπεινωτικής επιτροπείας από τους δανειστές. 

Το ΟΧΙ αυτό, παρότι, με πλήρη παραβίαση του Συντάγματος και πραξικοπηματικά, προδόθηκε από την ηγεσία του μεταλλαγμένου, νεομνημονιακού πλέον, ΣΥΡΙΖΑ, που το μετάτρεψε, με τη συνεργασία και την ψήφο όλης της μνημονιακής αντιπολίτευσης, στο ΝΑΙ μιας εξευτελιστικής συνθηκολόγησης, παραμένει χαραγμένο στο νου και την καρδιά της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού και της νεολαίας.

Και αυτό το ΟΧΙ είναι σήμερα όσο ποτέ ζωντανό και επίκαιρο.

Και ως τέτοιο το τιμούμε, διακηρύσσοντας τη θέλησή μας να συνεχίσουμε τον αγώνα μας για τη δικαίωσή του.

Να το συνδέσουμε μ’ ένα μεγάλο “ΝΑΙ” για μια Ελλάδα χωρίς μνημόνια, λιτότητα και επιτροπεία, για μια Ελλάδα δημοκρατική, ανεξάρτητη και προοδευτική. Για μια Ελλάδα όπου ο λαός θα πάρει τις τύχες του στα χέρια του, όπου οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα θα γίνουν νοικοκύρηδες στον τόπο τους
Γνωρίζουμε ότι ο λαός – και ιδιαίτερα η νεολαία -, αισθάνθηκαν και εξακολουθούν να αισθάνονται βαθειά απογοήτευση από τη διάψευση των προσδοκιών τους.

Γνωρίζουμε, επίσης, ότι, κάτω από την καθημερινή προπαγανδιστική πίεση, που ουσιαστικά έχει μετατραπεί σε «πλύση εγκεφάλου», από το μνημονιακό πολιτικό μιντιακό και οικονομικό κατεστημένο, έχει καλλιεργηθεί η αντίληψη ότι «δεν γίνεται τίποτε», «δεν υπάρχει άλλη λύση» κλπ, που οδηγεί στην κινηματική και πολιτική αδράνεια.

Καλούμε τον λαό και τη νεολαία – παρά τις δυσκολίες – να μην αποδεχτούν ότι το καθεστώς της φτωχοποίησης και της υποτέλειας είναι μία κανονικότητα και μία νομοτέλεια για τη χώρα μας.

Υπάρχει άλλος δρόμος, υπάρχει εναλλακτική στα μνημόνια οικονομική και πολιτική λύση, χωρίς μνημόνια, χωρίς λιτότητα, χωρίς επιτροπεία, χωρίς τη θηλιά του δημοσίου χρέους αλλά και τη θηλιά των ιδιωτικών χρεών και των πλειστηριασμών στα πλατιά λαϊκά στρώματα, χωρίς την ευρω-υποταγή και τον ευρωμονόδρομο. Με οικονομικό και κοινωνικό σχέδιο προς όφελος του λαού και της νεολαίας.

Αυτή η εναλλακτική λύση μπορεί να γίνει πράξη με τους αγώνες μας, με τους αγώνες του λαού και την ανυστερόβουλη αγωνιστικήσύμπραξη και συνεργασία, όλων των αριστερών, προοδευτικών, πατριωτικών, δημοκρατικών αντιμνημονιακών δυνάμεων σε ένα μεγάλο κινηματικό και πολιτικό μέτωπο και στη βάση ενός ριζοσπαστικού ανατρεπτικού προγράμματος.
Ένα τέτοιο μέτωπο μπορεί αναγεννήσει στο λαό και τη νεολαίατην ελπίδα για τη μεγάλη αντιμνημονιακή ανατροπή.

Στο όνομα της μεγάλης επετείου του ”ΟΧΙ” της 5ης Ιουλίου 2015, καλούμε το λαό και τη νεολαία να πάρουν ξανά την υπόθεση των λαϊκών αγώνων και της συγκρότησης ενός μετώπου ανατροπής των καταστροφικών μνημονίων και των εφαρμοζόμενων νεοφιλελεύθερων πολιτικών στα δικά τους χέρια.

Για να ξαναπάρουμε πίσω την πατρίδα μας και το μέλλον των παιδιών μας.
Το ΟΧΙ δεν ξεχάστηκε. Χάθηκε μια μάχη, ο ”πόλεμος”, όμως, συνεχίζεται. Ο λαός και η νεολαία δεν έχουν κανένα άλλο περιθώριο παρά η σύγκρουση αυτή, όσο δύσκολη κι αν είναι να καταλήξει νικηφόρα.


Αγγελόπουλος Βένιος, ομότιμος καθηγητής ΕΜΠ
Αλαβάνος Αλέκος, Πρώην Ευρωβουλευτής και Βουλευτής
Αλαβάνος Γιάννης, αγρονόμος τοπογράφος μηχανικός πρώην πρόεδρος του ΤΕΕ
Αλεξάτος Γιώργος, Συγγραφέας
Αμμανατίδου-Πασχαλίδου Ευαγγελία (Λίτσα), πρώην βουλευτής
Βαλαβάνη Νάντια, πρώην Υπουργός
Βελισσαρίου Σίσσυ, καθηγήτρια φιλοσοφικής Αθήνας
Βήχας Γιώργος, καρδιολόγος, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών, εκ των εμπνευστών και ιδρυτών του Μητροπολιτικού Κοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού
Γαλάνης Νίκος, ηλεκτρολόγος μηχανικός
Δελημήτρος Κωνσταντίνος, πρώην βουλευτής
Διαμαντόπουλος Βαγγέλης, πρώην Βουλευτής
Δούκας Γιάννης, πρ. Υποδιοικητής ΙΚΑ
Ζάννας Ζήσης, πρώην βουλευτής
Ζαφείρης Αντρέας, εκπαιδευτικός μέλος της αντιφασιστικής επιτροπής save DONBASS
Ζερβός Γιάννης, δικηγόρος
Ζερδελής Ιωάννης, πρώην βουλευτής
Ήσυχος Κώστας, πρώην Υπουργός
Ιγγλέσης Νίκος, Δημοσιογράφος – Συγγραφέας
Ιωαννίδης Ηλίας, πρώην βουλευτής
Κανταράς Τάσος, Μέλος ΔΣ ΚΕΔΕ
Καρανικόλας Παύλος, Επίκουρος Καθηγητής Γεωπονικού Πανεπιστημίου
Καργόπουλος Νικόλαος, φοιτητής βιολογίας
Καρναβάς Θοδωρής, Διδάκτωρ Ιατρικής- βιολόγος ερευνητής
Καψάλης Αποστόλης, Διδάκτωρ εργασιακών σχέσεων – πρώην γενικός γραμματέας ΣΕΠΕ
Κοσμάς Γιάννης, εργάτης – συνδικαλιστής
Κουβελάκης Στάθης, Αναπληρωτής καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας στο King’s College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου
Κουζής Γιάννης, καθηγητής Εργασιακών Σχέσεων Παντείου Πανεπιστημίου
Κουρής Ευάγγελος, Δικηγόρος, πρόεδρος ΣΕΥΑΕΚ
Κριτσωτάκης Μιχαήλ, πρώην βουλευτής
Κυρίτση Αγλαΐα, δημοσιογράφος πρώην βουλευτής
Κωνσταντακόπουλος Δημήτρης, δημοσιογράφος και συγγραφέας συντονιστής της «Πρωτοβουλίας των Δελφών» για την υπεράσπιση της δημοκρατίας
Κώτσιας Θωμάς, πρώην βουλευτής
Λαπαβίτσας Κώστας, καθηγητής οικονομικών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, πρώην βουλευτής
Λαφαζάνης Παναγιώτης, πρώην Υπουργός
Λέβα Βάσω, πρώην βουλευτής
Λεοντόπουλος Νίκος, πολιτικός μηχανικός
Λεουτσάκος Ευστάθιος (Στάθης), πρώην βουλευτής
Μαγδαληνός Νίκος, ηθοποιός
Μανιάτης Γιώργος, καθηγητής πολιτικής φιλοσοφίας
Μαντάς Παναγιώτης, γιατρός διαβητολόγος
Μαούνης Αντώνης. Αρχιτέκτονας
Μαριόλης Θοδωρής, Καθηγητής, Πάντειο Πανεπιστήμιο, ΙΚΕ Δ. Μπάτσης
Μαυρόπουλος Τάσος, πρώην γενικός γραμματέας Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη
Μαύρος Γιάννης, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών προς την Ελλάδα
Μηλιαράκης Μανώλης, Φυσικός- δημοσιογράφος
Μηνιωτή Ναταλία, Διδάκτωρ Θεατρολόγος
Μιχαλάκης Νίκος, πρώην Βουλευτής
Μπιτσάκης Ευτύχης, καθηγητής Φιλοσοφίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
Νεγρεπόντη-Δεληβάνη Μαρία, Οικονομολόγος, τ. Πρύτανης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη
Ντασόγλου Μανώλης, Αυτοδιοικητικός
Ουζουνίδου Ευγενία, πρώην βουλευτής
Παλαιοχωρίτης Δημήτρης, ηθοποιός, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Θεάματος Ακροάματος
Παπαδημητρίου Μάνια, ηθοποιός- σκηνοθέτης
Παπακωνσταντίνου Πέτρος, δημοσιογράφος
Παπουλής Κώστας, εκπαιδευτικός
Πετράκος Θανάσης, πρώην βουλευτής
Πορτάλιου Ελένη, καθηγήτρια ΕΜΠ
Πρωτονοτάριος Γιάννης, πρώην καθηγητής αντισεισμικής μηχανικής ΕΜΠ
Ρωμανιάς Γιώργος, Νομικός- Εργατολόγος, πρώην γενικός γραμματέας Υπουργείου Εργασίας
Σακελλαρόπουλος Σπύρος, καθηγητής Κοινωνικής Πολιτικής Παντείου Πανεπιστημίου
Σακούτης Νίκος, μέλος ΔΣ ΚΕΔΕ
Σαμοΐλης Στέφανος, πρώην βουλευτής
Σαραφιανός Δημήτρης, δικηγόρος
Σκιαδόπουλος Άρης, Δημοσιογράφος
Σκούμας Αθανάσιος, πρώην βουλευτής
Σταθάς Γιάννης, βιομηχανικός εργάτης- πρώην βουλευτής
Σταυρόπουλος Στάθης, Σκιτσογράφος – δημοσιογράφος
Στενός Σήφης, Νομικός – Φιλόλογος
Στρατούλης Δημήτρης, πρώην Υπουργός
Σωτήρης Παναγιώτης, διδάκτωρ Φιλοσοφίας
Τόλιος Γιάννης, διδάκτωρ οικονομικών πρώην γενικός γραμματέας Υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης
Τραυλός-Τζανετάτος Δημήτρης, ομότιμος καθηγητής Εργατικού Δικαίου Πανεπιστημίου Αθηνών
Τσανάκα Αλεξάνδρα, πρώην βουλευτής
Χαραλαμπίδου Δέσποινα, πρώην βουλευτής
Χελάκης Γιώργος, δημοσιογράφος
Χουντής Νίκος, Ευρωβουλευτής