ΔΤ - Η ομιλία της Ν.Βαλαβάνη και η επιστολή του Μ.Γλέζου στο V Διεθνές Οικονομικό Φόρουμ της Γιάλτας, 24.4.2019

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Ν. Βαλαβάνη, ο Κ. Ήσυχος και ο Γ. Ραχιώτης

στο V Διεθνές Οικονομικό Φόρουμ της Γιάλτας (18-20.4.2019)

Αντιπροσωπεία της Ελληνικής Λέσχης Φίλων της Κριμαίας αποτελούμενη από τα μέλη της Γραμματείας της Κώστα Ήσυχο, πρ. αν. υπουργό Άμυνας, Νάντια Βαλαβάνη, πρ. αν. υπουργό Οικονομικών και Γιάννη Ραχιώτη, μέλος της ΕΕ των Ευρωπαίων Δικηγόρων για τη Δημοκρατία και τ’ Ανθρώπινα Δικαιώματα (European Lawyers for Democracy & Human Rights) συμμετείχε στο V Διεθνές Οικονομικό Φόρουμ της Γιάλτας (18-20.4.2019).

Η Νάντια Βαλαβάνη μίλησε το πρωί της Πέμπτης, 18 Απριλίου στο πλαίσιο συνεδρίασης υπό την αιγίδα της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών με τίτλο «Προβλήματα-κλειδιά στον σύγχρονο κόσμο», στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι ευρωπαϊκών ερευνητικών ινστιτούτων και μέλη κοινοβουλίων ευρωπαϊκών χωρών. Θέμα της ομιλίας της ήταν η προοπτική των σχέσεων ΕΕ-Ρωσίας & Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης - με άξονα το πρόσφατο Ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου (13.3.2019), το τελευταίο με θέμα τις σχέσεις ΕΕ-Ρωσίας πριν την ολοκλήρωση της θητείας του και τις Ευρωεκλογές: ένα ψυχροπολεμικό μνημείο στον παραλογισμό.

Ο Κώστας Ήσυχος μίλησε το απόγευμα της ίδιας μέρας με θέμα τον εξελισσόμενο ρόλο του ΝΑΤΟ στην Α. Μεσόγειο στο πλαίσιο συνεδρίασης με αντικείμενο την κατάσταση στη Συρία και την Α. Μεσόγειο, στην οποία συμμετείχε επίσης ο ΥΠΕΞ της Συρίας.

Ο Γιάννης Ραχιώτης μίλησε στις 20 Απριλίου στο κλείσιμο της Ολομέλειας του Φόρουμ, που είχε θέμα τη δράση ενάντια στις κυρώσεις σε βάρος της Ρωσικής Δημοκρατίας της Κριμαίας. Στην ομιλία του πρότεινε σειρά νομικών ενεργειών σε διεθνές επίπεδο, που αποκαλύπτουν και προσβάλλουν τον παράνομο χαρακτήρα των κυρώσεων.

Στην ίδια τελική συνεδρίαση ο Κ. Ήσυχος διάβασε Επιστολή του Μανώλη Γλέζου προς το V Διεθνές Οικονομικό Φόρουμ της Κριμαίας, με την οποία ο Μανώλης Γλέζος εκφράζει την αλληλεγγύη του στο πολυεθνικό μωσαϊκό ανθρώπων, ανάμεσα τους και Ελλήνων, που ζουν στην Κριμαία σε καθεστώς ολοκληρωτικών κυρώσεων. Η τελική Ολομέλεια έγινε στο Αρχοντικό του Λάμπρου Κατσώνη στα Λιβάδια [Livadia] της Κριμαίας (ονομασία που έδωσε σε ολόκληρη την περιοχή ο ίδιος ο Κατσώνης σε υπενθύμιση του γεγονότος ότι καταγόταν απ’ τη Λιβαδειά), στην ιστορική αίθουσα της συνάντησης της Γιάλτας των Στάλιν-Ρούζβελτ-Τσόρτσιλ.

Επισυνάπτεται η ομιλία της Ν.Βαλαβάνη στ’ αγγλικά και η μετάφραση της στα ελληνικά, καθώς και η επιστολή του Μανώλη Γλέζου.

Αθήνα, 24.4.2019

ΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ 13^ης ΜΑΡΤΙΟΥ 2019

                ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΕΕ-ΡΩΣΙΑΣ

                                                              

                                                              Ομιλία της Νάντιας Βαλαβάνη

              στο V Διεθνές Οικονομικό Φόρουμ της Γιάλτας, 18.4.2019

Θυμάμαι τον Ιούνιο του 2014 όταν, όντας καινούργιο μέλος της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, συμμετείχα στη συζήτηση που κατέληξε στην αποβολή της Ρωσικής Αντιπροσωπείας «προσωρινά» - για να μην γίνει δεκτή ποτέ ξανά μέχρι σήμερα. Καθώς συγκαταλεγόμουν ανάμεσα στους ελάχιστους βουλευτές που εκείνες τις στιγμές είχαν μιλήσει και ψηφίσει «όχι» στην αποβολή της στις συνθήκες γενικής τρέλας που επικρατούσαν στην Ολομέλεια, θυμάμαι ξεκάθαρα μια φράση που είχα χρησιμοποιήσει επιχειρώντας να συνοψίσω την πολιτική ατμόσφαιρα της συζήτησης: «Τα σκυλιά του πολέμου ουρλιάζουν και πάλι…»

Σχεδόν πέντε χρόνια αργότερα, στις 13 Μαρτίου 2019, η Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου ενέκρινε ψήφισμα με 402 ψήφους υπέρ και 163 ψήφους κατά, βασισμένο στην Έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων με τίτλο «Για την κατάσταση των πολιτικών σχέσεων ΕΕ-Ρωσίας». Διαβάζοντας το εγκεκριμένο κείμενο, ένα πραγματικό μνημείο στον παραλογισμό, η ίδια φράση ξεπηδά ανεμπόδιστα στο μυαλό: «Τα σκυλιά του πολέμου…»

Στο κείμενο αυτό η Ρωσία κατηγορείται για οποιοδήποτε πολιτικό έγκλημα θα μπορούσε κανείς να συλλάβει, ακόμα και για ορισμένα ασύλληπτα. Σύμφωνα με το κείμενο, η Ρωσία κρίνεται ένοχη πέραν πάσης αμφιβολίας: Από τον πόλεμο στη Συρία (μάλλον εννοούν αλλά δε λένε, για την κατάληξη του) μέχρι το Brexit και το Δημοψήφισμα στην Καταλονία. Από τη χρήση νευροτοξικών ουσιών εναντίον πρώην πρακτόρων σε βρετανικό έδαφος μέχρι την υποκίνηση αντιδράσεων ενάντια στη Συμφωνία των Πρεσπών (ελάχιστα δημοφιλής τόσο στην Ελλάδα όσο και στη FYROM). Από την οργάνωση αντιδημοκρατικών Προεδρικών Εκλογών το 2018 μέχρι την οργάνωση εκστρατειών παραπληροφόρησης και ανάμιξης στις εκλογικές διαδικασίες παντού στην Ευρώπη. Από την παράνομη οικοδόμηση της γέφυρας του Κέρτς μέχρι για το «γεγονός» ότι συνιστά έναν εξαιρετικά επικίνδυνο γείτονα για όλες τις χώρες που συνορεύουν μαζί της κι ακόμα παραπέρα, καθώς υποτίθεται ότι απειλεί τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου και παραβιάζει τον εναέριο χώρο και τα χωρικά ύδατα των χωρών-μελών της ΕΕ. Από την ενασχόληση με ξέπλυμα «μαύρου» χρήματος και άλλες οργανωμένες εγκληματικές οικονομικές δραστηριοτήτες με στόχο την πολιτική ανατροπή και την απειλή που υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύει έναντι της ευρωπαϊκής ασφάλειας, σταθερότητας και του κράτους δικαίου σε όλα τα Κράτη-Μέλη της ΕΕ μέχρι την εσκεμμένη παραβίαση του Δικαίου της Θαλάσσης στην Αζοφική, καθώς και του Διεθνούς Δικαίου γενικότερα μέσω της συνεχιζόμενης παραβίασης της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας, της Μολδαβίας και της Γεωργίας κλπ κλπ κλπ…

Γι’  αυτό και το Ευρωκοινοβούλιο προβάλλει, ούτε λίγο ούτε πολύ, 57 συστάσεις σχετικά με το τι πρέπει να γίνει, οι πιο σημαντικές μεταξύ τους όντας οι ακόλουθες:

-Το ΕΚ καλεί σε κριτική και συστηματική επαναξιολόγηση από την ΕΕ των σχέσεων της με τη Ρωσική Ομοσπονδία. Δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής στο “business as usual” μέχρι την πλήρη εφαρμογή από μεριάς της Ρωσίας των Συμφωνιών του Μινσκ και την αποκατάσταση της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας («πολιτική μη-αναγνώρισης» της Κριμαίας).

-Υπό τις παρούσες συνθήκες η Ρωσία δεν μπορεί πλέον να θεωρείται ως «στρατηγικός εταίρος» της ΕΕ και γι’  αυτό θα πρέπει ν’  αναθεωρηθεί η Συμφωνία Εταίρων ΕΕ-Ρωσίας.

-Η ΕΕ είναι προς το παρόν ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Ρωσίας και θα διατηρήσει τη θέση της ως κύριος οικονομικός εταίρος επίσης στο άμεσο μέλλον, ωστόσο ο αγωγός North Stream 2 ενισχύει την εξάρτηση της ΕΕ από τον εφοδιασμό της με ρωσικό φυσικό αέριο και γι’  αυτό «χρειάζεται να τερματιστεί».

-Καλεί την ΕΕ να επαληθεύσει την τήρηση των περιοριστικών μέτρων που βρίσκονται σε ισχύ και να είναι έτοιμη για την επιβολή παραπέρα κυρώσεων, συμπεριλαμβανομένης της παρεμπόδισης της πρόσβασης της Ρωσίας σε χρηματοδότηση και τεχνολογίες.

-Ανησυχεί για την επίμονη ρωσική υποστήριξη σε χώρες όπως το Ιράν, η Βενεζουέλα, η Συρία, η Κούβα, η Νικαράγουα και άλλες και για την συνεχιζόμενη πρακτική από μεριάς της Ρωσίας να μπλοκάρει οποιαδήποτε διεθνή δράση κάνοντας χρήση του βέτο της στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Καλεί τη Ρωσική Κυβέρνηση ν’  απέχει ειδικά από το μπλοκάρισμα ψηφισμάτων του ΣΑ του ΟΗΕ για την κατάσταση στη Συρία.

-«Τονίζει τη σημασία να συνεχιστεί η πολιτική και χρηματοοικονομική υποστήριξη»… «ακτιβιστών της κοινωνίας των πολιτών, υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μπλόγκερς, ανεξαρτήτων μέσων μαζικής επικοινωνίας, ερευνητών δημοσιογράφων, πανεπιστημιακών, πολιτικών και άλλων προσωπικοτήτων που τα λένε έξω απ’  τα δόντια, καθώς και ΜΚΟ»... – με εστίαση στους νέους ανθρώπους και σε πανεπιστημιακά προγράμματα όπως το “Erasmus”.

-Και, τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, καλεί τις Ρωσικές Αρχές να καταδικάσουν τον κομμουνισμό και το σοβιετικό καθεστώς και να τιμωρήσουν τους υπεύθυνους για τα εγκλήματα και άλλα αδικήματα που διαπράχθηκαν υπό το καθεστώς αυτό.

Με άλλα λόγια, πηγάζοντας κατευθείαν από τον μοναδικό δημοκρατικά εκλεγμένο θεσμό της ΕΕ, η Ρωσοφοβία προβάλλει ως WMD (Weapon of Mass Destruction), ως Όπλο Μαζικής Καταστροφής, στην περίπτωση όμως αυτή επίσης ως Όπλο Μαζικής Εξαπάτησης (σ.σ.: WMD, Weapon of Mass Deception). Ή, όπως το έθεσε ευγενικότερα ο Σεργκέι Λαβρόφ: «Η Δύση καταφεύγει όλο και περισσότερο στη διπλωματία των μικροφώνων και των μεγαφώνων.»

Ζούμε  πράγματι σε σκοτεινούς καιρούς. Σε μια κατάσταση, στην οποία είναι ολοφάνερο ότι οι κυρώσεις έχουν αποτύχει, απαιτούν νέες και περισσότερο αποτελεσματικές - και  την αυστηρότερη εφαρμογή τους.

Φυσικά η πολιτική της ΕΕ έναντι της Ρωσικής Ομοσπονδίας και της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης χρειάζεται όντως ριζικό επαναπροσανατολισμό. Επειδή  δε μπορεί να υπάρξει ειρήνη  ή σταθερότητα ή ενεργειακή οικονομική  και πολιτική ασφάλεια στην Ευρώπη χωρίς ή, πολύ περισσότερο, ενάντια στη Ρωσία, ούτε μπορεί η Ευρώπη ως σύνολο ν’ αγνοήσει την άνοδο της Ασιατικής Ηπείρου.

Αυτή είναι μια θέση τόσο παλιά και κοινή, που συνορεύει με το μπανάλ. Όπως έγραψε ο Μπέρτολτ Μπρέχτ πολλά χρόνια πριν: «Είναι το απλό, που είναι δύσκολο να γίνει.»

Αντί η πραγματικότητα της  οικονομικής  αλληλεξάρτησης και των αμοιβαίων συμφερόντων να ωθήσει τη συζήτηση και τη δράση προς τους κρισιμότερους τομείς, συνεχίζεται μια συζήτηση  για το μέλλον διαφόρων think – tanks εστιασμένη στη μετατόπιση προς ένα μίγμα κυρώσεων και ανεμίσματος  της σημαίας  των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σ’ ένα αρνητικό πολιτικό περιβάλλον, στο παρόν και πιθανότητα στο μέλλον, η επονομαζόμενη από το 2016 «επιλεκτική ενασχόληση»  (“selective engagement”) της ΕΕ με την Ρωσία εμφανίζεται από μεριάς ΕΕ ως η μόνη διέξοδος θετικών μέτρων. Αλλά η «επιλεκτική ενασχόληση» στα καλύτερα της  σημαίνει απλώς διαχείριση του υπάρχοντος status–quo, ώστε να μην επιδεινωθεί παραπέρα. Είναι κάτι  σαν συνταγογράφηση ασπιρίνης  σε ογκολογικό ασθενή.

Πιθανότατα οι σχέσεις ΕΕ-Ρωσίας θα συνεχίσουν να χαρακτηρίζονται  από αρνητική δυναμική για μια αδιευκρίνιστη χρονική περίοδο. Φαίνεται έτσι  ότι εναπόκειται περισσότερο στους λαούς  της Ευρώπης  και σε οργανώσεις και κινήματα ανεξάρτητα με ουσιαστικό τρόπο  από τα μεγάλα οικονομικά και πολιτικά ευρωατλαντικά συμφέροντα  που δρουν σ’ έδαφος  καλλιέργειας ψηφισμάτων σαν αυτό του ΕΚ της 13^ης Μαρτίου:  Προκειμένου να βρουν τρόπους επαφής, συζήτησης  και αμοιβαίας κατανόησης. Τώρα  είναι η σωστή εποχή για τα κινήματα βάσης να πάρουν τα πράγματα  στα χέρα τους – και να τα οδηγήσουν  όσο μακρύτερα μπορούν.

 

   THE 13^TH-MARCH-2019 EUROPEAN PARLIAMENT RESOLUTION

          AND THE DYNAMICS OF THE E.U.-RUSSIA RELATIONS

By Nadia Valavani

Former Alt. Minister of Finance, Greece

V Anniversary International Yalta  Economic Forum, 18.4.2019

I remember being a new member of the Interparliamentarian Assembly of the Council of Europe at 2014, at the time that the Russian Delegation was ousted from the Assembly of the Council “provisionally”, ever after never to be accepted back. Being one of the few parliamentarians that at that time had spoken and voted “no” amidst the general frenzy at the Plenary Session, I remember distinctly a phrase I had used attempting a synopsis of the political atmosphere of the debate: “The hounds of war are barking again…”

Almost five years later, a motion for a European Parliament Resolution based on a report of the Committee on Foreign Affairs “On the State of EU-Russia Political Relations” was approved by the Plenary Meeting on March 13^th, 2019 by 402 votes for and 163 votes against. Reading the text of the Motion, a monument to absurdity, the same phrase springs uninhibited to the mind: “The hounds of war…” 

In the European Parliament Motion Russia is charged with any imaginable political crime, even with difficult-to-visualize ones. According to it, Russia is beyond any reasonable doubt guilty: from the war in Syria (they obviously  mean its outcome) to the Brexit process and the Catalonia referendum; from applying chemical nerve agents against former agents on British soil to inciting resistance to the Prespes Agreement (anything but popular among the peoples of both Greece and FYROM); from undemocratic Russian Presidential elections in 2018 to disinformation campaigns and meddling with elections all over Europe; from the illegal construction of the Kerch Bridge to being a very dangerous neighbor all around its borders and further beyond, threatening even the West Balkans and the Eastern Mediterranean countries as well as violating the airspace and the waters of EU Members; from launching money laundering and other organized criminal financial activities for subversive political purposes and posing a threat to European security and stability and to sovereignty and the rule of Law in all Member States to deliberately breaking the International maritime law in the Azof Sea as well as international law in general by its continuous violation of the territorial integrity of Ukraine, Moldova and Georgia etc etc.

Therefore the European Parliament Motion has no less than 57 recommendations about what’s to be done, the more important among them being:

-The EP calls for a critical, comprehensive reassessment by the EU of its relations with the Russian Federation. No return to “business as usual” until Russia fully implements the Minsk Agreement and restores the territorial integrity of Ukraine.

-Under the present circumstances Russia can no longer be considered a “strategic partner” and thus the EU-Russia Partnership Agreement should be reconsidered.

-The EU is currently Russia’s largest trading partner and will keep its position as key economic partner for the foreseeable future, but the North Stream 2 reinforces EU dependency on Russian gas supplies and therefore “has to be stopped”.

-Calls for the EU to verify the application of the EU restrictive measures in force and stand ready to adopt further sanctions, including limiting access to finances and technology.

-Is concerned about the continuous Russian support for countries like Iran, Venezuela, Syria, Cuba, Nikaragua and others and its ongoing practice of blocking any international action by using its veto in the UN Security Council. Calls on the Russian Government to refrain specially from blocking UNSC resolutions on the situation in Syria.

-“Stresses the importance of continued political and financial support”…”for civil society activists, human right defenders, bloggers, independent media, investigate journalists, outspoken academics and public figures and NGO’s” – with a focus on young people and the promotion of academic programs like “Erasmus”.

-And, last but not least, calls on the Russian Authorities to condemn Communism and the Soviet Regime, and to punish the perpetrators of the crimes and offences committed under this Regime.

In other words, stemming in the most official terms from the single democratically elected EU institution,  Russophobia as a WMD, in this case read as a Weapon of Mass Deception. Or, as Sergei Lavrof said in a kinder way: “The West is increasingly turning to microphone and megaphone diplomacy.”

We live in really dire times. In a situation where the sanctions have obviously failed, the claim is for newer, more efficient and stricter- in-their-implementation ones.

Of course EU policy towards the Russian Federation and the Eurasian Economic Union needs a fundamental reorientation. Because there cannot be peace or stability or energy, economic and political security in Europe without or against Russia. Nor can Europe as a whole dismiss the rise of the Asian Continent.

This is a concept so old and common that borders with the banal. As Bertolt Brecht wrote a long time ago: “It is the simple, which  is difficult to be done.”

Instead of the reality of economic interdependence and interests on both sides to persist pushing forward the debate and action towards the most critical sectors, there is an ongoing think-tanks’ debate for the future, focusing on shifting to a mixture of sanctions and human rights flag-waving.  In a negative political environment, at present and probably for the conceivable future, the so-called since 2016 “selective engagement” of the EU with Russia is offered as the only possible positive measures way-out. But “selective engagement” at its best means managing the existing status-quo from further deteriorating: Something like an aspirin prescribed to a cancer patient.

It is likely that EU-Russia relations will be characterized by negative dynamics for an undefined period of time.  It seems to be more up to the peoples of Europe and any mass organizations and movements essentially independent from the big economical and political euroatlantic interests at work on a ground cultivating EU Resolutions like the EP 13^th-March one, to find ways of contact, debate and mutual understanding. It is the right time now for grassroots movements to take things in their hands - and lead them as far as possible.

                              

                         

                            Χαιρετισμός του Μανώλη Γλέζου

               στο 5ο Διεθνές Οικονομικό Φόρουμ της Γιάλτας

Προς την πολιτική ηγεσία της Ρωσικής Ομοσπονδίας,
Προς την πολιτική ηγεσία της Κριμαίας,

Αξιότιμοι φίλοι και φίλες της Κριμαίας,
Αγαπημένοι λαοί της Κριμαίας,
Αγαπημένα μου αδέλφια, Έλληνες τη Κριμαίας,

Χαιρετίζω το 5ο Διεθνές Οικονομικό Φόρουμ της Γιάλτας που πραγματοποιείται εν μέσω ενός νέου και εξαιρετικά επικίνδυνου Ψυχρού Πολέμου, που φέρνει όλους του λαούς της γης όλο και πιο κοντά στον πυρηνικό όλεθρο.

Τα γεγονότα της Πλατείας Μαϊντάν, που έφεραν στην κυβέρνηση του Κιέβου ακροδεξιές και νεοναζιστικές πολιτικές εθνοκάθαρσης σε βάρος των Ρωσόφωνων και των Ρωσικών μειονοτικών πληθυσμών της Ουκρανίας, μεταξύ τους και Ελλήνων, δεν άφησαν κανένα περιθώριο στους λαούς αυτούς, με έντονες τις παραδόσεις της διατήρησης των πολιτισμικών, θρησκευτικών και γλωσσικών τους ιδιαιτεροτήτων, από το ν’ αναζητήσουν, μέσω ενός δημοκρατικού και μαζικού σε προσέλευση δημοψηφίσματος, την ένταξη της Κριμαίας στην Ρωσική Ομοσπονδία. Ένα δημοψήφισμα, που σφράγισε με το πιο δημοκρατικό τρόπο τις επικίνδυνες εξελίξεις, που καθοδηγούσε έως τότε το ψυχροπολεμικό ΝΑΤΟ.

Ο συνεχιζόμενος οικονομικός και διπλωματικός πόλεμος σε βάρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας και της Κριμαιας και των λαών της, βρίσκεται σε ευθεία αντίθεση με τον καταστατικό χάρτη του ΟΗΕ και σειρά άλλων διεθνών συνθηκών. Αυτές οι πολιτικές του ΝΑΤΟ και της αμερικανοκρατίας, που ανοίγουν τον «ασκό του Αιόλου», πρέπει να αναχαιτιστούν με ασπίδα τους ίδιους τους λαούς. Η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των λαών της Κριμαίας από το καθεστώς του Κιέβου και των συμμάχων τους, προσομοιάζει άμε αντίστοιχες παραβιάσεις, σήμερα, των δικαιωμάτων σε βάρος των λαών της Παλαιστίνης , της Υεμένης, της Βενεζουέλας. Αυτές αποδεικνύουν την απόλυτη περιθωριοποίηση του δικαιώματος όλων αυτών των λαών, παράλληλα και του δικού μου λαού, του Ελληνικού, να ορίσουμε, ν’ αποφασίσουμε το δικό μας μέλλον, που πρέπει να βρίσκεται στα χέρια μας.
                                   

 Αγαπητοί φίλοι και φίλες,

Οι αντιφασιστικοί αγώνες του χθες, αφήνουν μια βαριά παρακαταθήκη και κληρονομιά στις νέες γενιές.

Κρατήστε ψηλά την σημαία της ελευθερίας , της ανεξαρτησίας , της κοινωνικής δικαιοσύνης και της πραγματικής δημοκρατίας. Αυτής της δημοκρατίας, που εμείς κληρονομήσαμε από την κλασική και αρχαία Ελλάδα. Αυτή την Ελλάδα,  που παραμένει ζωντανή σήμερα στην Κριμαία! Αυτή είναι η Ελλάδα που στην Ταυρίδα αναζητεί δρόμους ειρήνης και προκοπής για όλους τους λαούς την περιοχής!

Μανώλης Γλέζος

Επίτιμο μέλος της Ελληνικής Λέσχης Φίλων της Κριμαίας