28.07.2021 ΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ Ν.ΒΑΛΑΒΑΝΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΕΛΛΑΔΑΣ & ΚΥΠΡΟΥ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΔΗΛΩΣΗ 21 ΥΠΕΞ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΚΟΥΒΑΣ

 

ΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΝΑΝΤΙΑΣ ΒΑΛΑΒΑΝΗ

ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΥΠΟΓΡΑΦΗ ΑΠΟ ΕΛΛΑΔΑ & ΚΥΠΡΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΔΗΛΩΣΗΣ 21 ΥΠΕΞ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΚΟΥΒΑΣ

 

Τρία χρόνια μετά την αναγόρευση των ΗΠΑ σε Στρατηγικό Εταίρο της Ελλάδας και την έναρξη των τριμερών συναντήσεων Ελλάδας-Κύπρου–Ισραήλ, με τη συνυπογραφή από Ελλάδα και Κύπρο στις 25 Ιουλίου της κοινής δήλωσης των Υπουργών Εξωτερικών 21 χωρών του κόσμου ενάντια στην κυβέρνηση και, στην πραγματικότητα, στο λαό της Κούβας, αποδεικνύεται τι σημαίνει «στρατηγική συμμαχία»: Ελλάδα και Κύπρος δεν κινούνται απλώς - η πρώτη από τον Εμφύλιο και η δεύτερη από την κατάρρευση του Κινήματος των Αδεσμεύτων - στο πλαίσιο του Ευρωατλαντισμού, αλλά προσχωρούν πλέον στον πιο δουλικό ως προς τα σχέδια των ΗΠΑ και ταυτόχρονα πιο επιθετικό σύγχρονο πυρήνα του, όπως αυτός αντανακλάται στις 20 υπογραφές χωρών πλάι σε αυτήν των ΗΠΑ. Από την Ευρώπη: Αυστρία, Κροατία, Τσεχία, οι 3 Βαλτικές χώρες, Πολωνία, Ουκρανία, Κόσοβο, Μαυροβούνιο, Βόρεια Μακεδονία. Από τη Λατινική Αμερική: Βραζιλία, Κολομβία, Εκουαδόρ, Ονδούρα. Από την Ασία: Ισραήλ, Ν.Κορέα. Με απλά λόγια: Ελλάδα και Κύπρος έχουν προσχωρήσει στην στενή «πίσω αυλή» των ΗΠΑ.

Μετά από την τελευταία (και πολλοστή) απόφαση της ΓΣ του ΟΗΕ για άρση των φονικών μονομερών κυρώσεων που επέβαλλαν οι ΗΠΑ εδώ και σχεδόν 60 χρόνια – τις μακρύτερες στην ιστορία του κόσμου – με ψήφους 184 υπέρ (στις 193 χώρες-μέλη του ΟΗΕ), 2 κατά (ΗΠΑ, Ισραήλ) και 3 αποχές (Βραζιλία, Κολομβία και, για πρώτη φορά, Ουκρανία), πολλοί περίμεναν από την Κυβέρνηση Μπάιντεν, που είχε μόλις πρόσφατα διακηρύξει ότι η Κούβα δεν αποτελεί προτεραιότητα της αμερικάνικης εξωτερικής πολιτικής, ότι θα προχωρήσει στην άρση από το Κογκρέσο του τελευταίου «πακέτου κυρώσεων» της Κυβέρνησης Τραμπ  - που επιβλήθηκε με νόμο του Σώματος παραμονές της πανδημίας και άρα μπορεί ν’  αρθεί μόνο απ’  αυτό. Οι κυρώσεις αυτές οδήγησαν πριν κόμα προλάβει να «χτυπήσει» ο Covid-19 σε «πάγωμα» του τουρισμού της Κούβας, κύριας πηγής συναλλάγματος της, σε δραστική μείωση της δυνατότητας αποστολής εμβασμάτων σε οικογένειες στην Κούβα από μέλη τους που ζουν και δουλεύουν στο Μαϊάμι, σε δραματική περικοπή της δυνατότητας να φτάνει στο νησί φτηνό πετρέλαιο από τη Βενεζουέλα και σε ποινικοποίηση, εν μέσω πανδημίας, όχι μόνο των εμπορικών εταίρων της, αλλά ακόμα και όσων, οργανώσεων και ατόμων, συγκεντρώνουν ανθρωπιστική βοήθεια, καθώς και οποιασδήποτε αποστολής τέτοιας βοήθειας σε είδη ακόμα και αναγκαίου ιατροφαρμακευτικού υλικού. Είναι χαρακτηριστικό ότι ένα μικρό νησί 11,5 εκατ. ανθρώπων, με Κουβανέζικες ιατρικές αποστολές αλληλεγγύης να δουλεύουν σήμερα σε δεκάδες χώρες του κόσμου, που η ιατροτεχνολογική έρευνα και βιομηχανία του έχουν παράξει 5 εμβόλια ενάντια στην πανδημία, με 2 από τα οποία με νύχια και με δόντια έχουν καταφέρει να εμβολιαστούν 5 εκατ. από τους κατοίκους του, σήμερα συναντά τεράστια εμπόδια στο εμβολιαστικό του πρόγραμμα επειδή λείπουν οι πλαστικές σύριγγες μιας χρήσης, που αντίθετα με τα εμβόλια δεν παράγονται στην Κούβα. Κι εμείς, οι φίλοι του λαού και της κυβέρνησης της Κούβας σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανόμενης και της Ελλάδας, λόγω ιδιαιτέρως  αυτού του «πακέτου κυρώσεων», ερευνούμε ακόμα για νόμιμους τρόπους ώστε να μπορέσουμε να συγκεντρώσουμε και κυρίως ν’  αποστείλουμε χρήματα για σύριγγες ή και τις ίδιες τις σύριγγες στο νησί...

Η κυβέρνηση Μπάιντεν μπορεί και ως προς την Κούβα, όπως στα περισσότερα άλλα ζητήματα, να ευθυγραμμίζεται πλήρως με την πολιτική Τραμπ, κι αυτό κανονικά δεν θα έπρεπε να εκπλήσσει κανένα. Αποτελεί πλήγμα ωστόσο για την αξιοπρέπεια και την αίσθηση δικαιοσύνης του Ελληνικού λαού και του λαού της Κύπρου ότι Ελλάδα και Κύπρος, που στον ΟΗΕ βρήκαν για όλα τα ζωτικά τους ζητήματα πάντα την Κούβα να συμπαραστέκεται και να ψηφίζει μαζί τους, συντάσσονται σήμερα ενάντια στην Κούβα από κοινού με χώρες που ερευνώνται από το Διεθνές Δικαστήριο για εγκλήματα πολέμου. Κι αν αυτό που τις «πόνεσε» για να το κάνουν αυτό είναι όχι η «στρατηγική συμμαχία» με τις ΗΠΑ, αλλά ο λαός της Κούβας, γιατί δε δηλώνουν την υποστήριξη τους στο δρόμο που υπέδειξε ο (σοσιαλδημοκράτης) Πρόεδρος του Μεξικού δηλώνοντας πρόσφατα ότι όποιος πραγματικά ενδιαφέρεται για το λαό της Κούβας, αυτός πρέπει ν’  απαιτεί πριν απ’  οτιδήποτε άλλο άρση του 60χρονου μονομερούς αποκλεισμού;

 

Αθήνα, 28.07.2021